eddy DRUPPEL schreef op maandag 1 december 2008, 10:34:


Neen, absoluut niet. Maar omdat ze dat vroeger wel allemaal deed en zelf gereden heeft zit het gevoel nog steeds in haar.
Ze zegt door te kijken al te voelen wat er gebeurt en kan daar onmiddellijk op inspelen.
Zoals bij mijn ouwe Atpout-Pique die ging trippelen bijna zodra je je bekkenbodem iets te fel aanspande, dan riep zij al "los" (na besprekeing wat dat dan wel was uiteraard) VOOR hij begon te trippelen.
Ik het Atout-Pique bij haar betr gereden dan bij wie ook, en dan reken ik Horst Becker ed mee.

Maar inderdaad, je punt ivm zelf rijden en fysiek fit zijn kan ik helemaal volgen. Heb ik helaas ook zelf aan den lijve mogen ondervinden (maar joepie, het gaat heel goed tegenwoordig).
Veralgemeen het alleen niet naar les geven, dat gaat neit voor iedereen op. Snel en accuraat reageren naast het paard of tegen de ruiter kan ook. Zeker als ik dan doordenk naar clickeren en TagTeachen.

Gudrun schreef op maandag 1 december 2008, 11:32:


Voila, niet alleen Susan Harris dus, ik dacht aan nog iemand anders . En waar er 2 zijn, zijn er vast nog meer .

Helene E schreef op maandag 1 december 2008, 12:08:


Juist voor een gevoeige en kieskeurige hond is kant en klaar vers of zelf samengesteld vers goed, je hond geeft het zelf al aan. Een van onze honden is ook een meoilijke eter en bij brokken voeren ed (ook speciale van de da) bijt ze zichzelf stuk van de jeuk. Met carnibest eet ze goed en nergens meer last van.

Er is een forum over BARF en ander vers voer, ben de link kwijt helaas.

jan seykens schreef op woensdag 3 december 2008, 9:29:


Mijn "botten" wegen maar 10-15 kg...

@ Peggy: shetje er bij zetten?
Hoe geef je het hooi?
Probeer eens een net met kleine mazen, of 2 netten over elkaar, dan is hij langer bezig.
Of geef wat (knot) wilgentakken, fruitboomtakken ed om op te knagen.
Voor zover ik me hem herinner is het een "prutser", paardje wat graag iets te doen heeft en vrij oraal ingesteld.
Voederbieten in hun geheel is ook een mogelijkheid, 1 per dag en zelf laten in stukken kauwen. Of zo'n speelbal.
Ik denk niet dat de oplossing in meer krachtvoer zit, eerder meer te doen geven met zijn mond (apporteren?).

Opstappen in de regen, brrrr....
Als het eens onderweg begint te regenen en ik ben goed aangekleed, met regenchappes en zo dan vind ik het niet zo erg. Alhoeel brillen en regen geen idelae combinatie is.
Maar vertrekken bij guur en koud weer doe ik niet. Piablo houdt daar ook niet zo van, die gaat dan echt met tegenzin de schuilstal uit.
Ach, genoeg dagen met beter weer denk ik maar.
In de winter rijd ik soms ook maar 1 keer per week of minder. Want meestal is het net droog als ik andere dingen moet doen. Bij goed weer rijd ik zo'n 3 keer per week, waarvan 1 keertje in de piste en voor de rest fijn buitenritten.

Gudrun schreef op woensdag 3 december 2008, 11:00:


Oh je, vergeten, in de winter ben ik ok veel meer tijd kwijt qua verzorging. In de zomer staan ze op de weide en komen ze amper even binnen, krijgen ze ook geen hooi bij. Alleen even de paddock uitmesten om de paar dagen volstaat dan.
Nu staan ze heel veel binnen en in de paddock (vrije keus), krijgen ze 2 keer per dag hooi (wat dan ook nog nat moet gemaakt ivm hoestertjes) en wat brokken en meot de stal elke dag uitgemest, zo'n 3 kruiwagens per dag. ben ik alles samen al snel anderhalf uur mee bezig samen met een van de kindertjes. En dan blijft er dus automatisch minder tijd over om te rijden of is het al te donker.

Katja, ik wil je heel veel sterkte wensen!
Naast recent Bolleke hebben we nu bijna 6 jaar geleden Pinces verloren, pony van mijn dochter. Ze heeft ruim twee jaar lang om getreurd, andere pony gekregen maar ook blijven vergelijken.
En toen, uiteindelijk, kon ze Princes loslaten en kwam Conquistador op haar pad, twee en een half jaar na Princes' dood.

Anna droomt nu nog regelmatig van Princes, al is het midner dan vroeger, ook galoperend over grote groene vlakten, maar het is een droom waar ze blij van wordt. Ze deelt als het ware de vreugde van het rennen met haar.

Met Bolleke heb ik nu vrede, ik kan de tijd niet terug draaien, niks ongedaan maken en zelfs al kon ik maanden terug dan was er waarschijnlijk nog niks op te lossen voor hem. Hij was wie hij was en hij was waardevol, ik ben nog zachtjes aan de boodschap die hij kwam brengen aan het leren. Ik mis dat kleine kopje 's morgens, maar ik kan hem al wat loslaten en genieten van de andere paarden.

Ik kan niet veel zeggen om je te troosten, maar geef het de tijd. En ik wens dat, eens je hem kunt loslaten, je droom verandert in een blijde droom net zoals die van mijn dochter.

Sieta schreef op donderdag 4 december 2008, 8:47:


Sterkte vandaag en succes voor Namke!

Spirithorses schreef op donderdag 4 december 2008, 9:20:


Ik heb rubber matten als ligplaats en daar wordt gretig gebruik van gemaakt als het zand van de paddock nat is.
In het vorige huis had ik ook rubber matten, maar dan op zand en na een aantal jaar waren die toch erg verzakt, in de kuilen blijft dan ook mest liggen en wordt het moeilijker schoonmaken.
De beterkope rubber matten draineren niet goed en worden glad, ook mee opletten.
Wat ik nu heb zijn rubber stalmatten van een vierkante meter per stuk en daar ben ik heel tevreden over, ligt nu wel beton onder. Ze worden gemaakt van oude autobanden dus toch nog een beetje recyclage ook .
Nadeel is dat ze vrij prijzig zijn, maar ze gaan dan ook wel erg lang mee. De oude van in het oude huis liggen nu bij een vriendin in de schuilstal, zijn ondertussen al 7 jaar oud en nog in perfecte staat.

Spirithorses schreef op donderdag 4 december 2008, 9:28:


Je mag zelfs op de matten bekappen als je wil .
Liggen in de schuilstal, komen van govaplast, www.govaerts-recycling.be hier vlakbij in Alken.