e m kraak schreef op vrijdag 28 november 2008, 13:23:
> Dat het nog altijd een "ver van het bed show" is blijkt wel dat
> er niet 1 respons kwam laatst toen ik weer eens een vraagje
> hier had bedacht; hoe het toch kan dat ook mijn nieuwe paard
> stofzuigergedrag. Als je de spanningsboog echter langer maakt
> en voor je paard het "doel" van een verplaatsing (de rit of een
> deel er van) een volgende goede graasplek maakt begeef je je
> naadloos binnen het ethogram, denkraam van je paard én OC.
Had ik eigenlijk toch wel geprobeerd duidelijk te maken nmm. , maar dan in omgekeerde vorm en niet op jou gericht
Nr:121031Ik zal het wel weer te onduidelijk hebben omschreven.
Maar Michiel had het daar juist omgekeerd , als een probleem.
Die wilde juist níét dat het paard gras ging eten omdat het dan niet verder wilde ..... ipv. het gras eten juist als een ultime (voer)beloning te hanteren (zoals jij doet nmm).
Het bovenstaand antwoord aan Michiel toen samen gevat:
Bij Michiel duikt het paard nmm. het gras in omdat 1:
Het al niet gemotiveerd genoeg is/was ook maar iets voor Michiel te doen en 2:
Zijn beloning om het paard gemotiveerd te maken veel te zwak is/was.
Dát wat het paard als beloning zag.... het gras.... wordt hem ontnomen en geprobeerd te voorkomen , want dat wilde Michiel nou net níét.
(omdat hij het paard daar dan amper weer weg kan krijgen wat weer komt door des-interesse voor Michiel en zijn niet motiverende beloning...kringetje rond)
Wat omgekeerd vertaalt kan worden naar een antwoord op jou vraag waarom jou paard wél gewoon weer mee wil :
Jij krijgt je paard met gemak weer uit het gras , ten eerste omdat je paard wel gemotiveerd is om jou vragen te beantwoorden en dat komt dan door puntje 2 ...... je ultieme beloning groot genoeg is..... lekker mogen grazen.
Jou paard weet (nmm.) dat de beloning voor jou vraag .... je
bridge dus .... betekent dat het op (de goede) weg is naar ..... en door zal gaan tot.... .... de volgende graas-plek als (voer)beloning..... en is aldus gemotiveerd genoeg om door te gaan. (kringetje rond)
Om een beter beeld te krijgen misschien nog eenvoudiger uitlegbaar :
Lees ipv.
biks-korrel als je dat niet gebruikt dan een stukje wortel, een graantje , een kriebel, een woordje.... of.....graas-tijd )
Rust als beloning staat ... en past voor mij.....heel bewust níét in dit rijtje !
Het is vergelijkbaar met iemand die met een
biksje voert omdat dat als ultieme beloning wordt ervaren door het paard....
Je , voor het gemak maar even "clickerwijs" genoemde paard , blijft na slechts een korrel ook niet wachten op een hele kilo.
Nee... in tegenstelling.... het paard gaat , liefst zo snel als mogelijk door een sterke motivatie , gráág weer aan de gang voor de volgende
bridge.
Simpel omdat het weet dat er dan weer een ultieme beloning (korrel) komt.
En ook na díé korrel .....zal het met evenveel plezier verder willen voor de volgende
bridge.... met weer als ultieme beloning....nóg een korrel.
De reden dus ook waarom nmm. de (voer)beloning niet te groot mag wezen (de graas-tijd dus ook niet te lang) is om te zorgen dat het paard niet al meteen verzadigd raakt van die beloning en je na 5 minuten moet stoppen wegens des-interesse.
Want dan moet je op zoek naar een andere genoeg motiverende beloning.
En zie daar een van de redenen waarom ik tevens liefhebber ben van afwisselend beloning. (naast het verrassings effect)
Je kan dan oa. langer doorgaan.
Het principe dus van clickeren zoals dat hier wordt uitgedragen....
Motiveer je paard met een dusdanige beloning (dat hóéft dus geen voer te zijn) dat het gemotiveerd genoeg is om steeds maar weer "iets" voor je te doen (alles wat jij graag wilt) opdat het meer van die beloning krijgt.
Hoe groter ( in kracht ) de beloning .... en voer ís de bewezen ultieme beloning .... hoe groter de motivatie van , in dit geval , je paard ....
Tenminste...dat is zoals ik het zie.
Warboel
