Spirithorses schreef op vrijdag 28 november 2008, 12:05:


Het zal niemand verbazen dat ik het hier mee eens ben. Maar ik heb wel een kanttekening:


Je koppelt hier clickeren aan voedselbelonen. Er is echter nergens een wet die dat voorschrijft. Wat jij, Eddy en ik doen is ook een vorm van OT, alleen gebruiken we geen clicker maar een signaal (dat kan bestaan uit een woordje maar evengoed uit een "release"), en een variabele beloning die bestaat uit alles waar het paard maar behoefte aan kan hebben: een krabbel, stilstaan als het moe is, terug naar de wei mogen als het daar zin in heeft, etc.

Er is minder verschil dan de meeste mensen denken.

Ook Piet trapt in die valkuil als hij denkt dat iedereen weer terug in de schoolbanken zou moeten om goed te leren clickeren. Piet noemt de "timing" als iets dat je echt moet leren. Daar ben ik het helemaal mee eens, maar diezelfde timing is ook van cruciaal belang bij alle andere trainingsmethoden. Eddy en Pien (en gevorderde Parelli-beoefenaars ) hebben die timing al helemaal eigen gemaakt. Het is niet zo bar moeilijk om een "release" te vervangen door een "click", en een "aai" te vervangen door de toediening van een stukje wortel.

Ik beweer overigens niet dat er totaal niets te leren valt op clickergebied als je al op een andere manier goed met paarden overweg kan. Er is altijd wel wat te leren. Maar het is onzin dat je niet zomaar ineens zou kunnen omschakelen naar clickertraining.

Mijn onderschrift is nog steeds actueel zie ik.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 28 november 2008, 12:17:


Nee, dat denk ik inderdaad niet. Ik heb dieren in de vrije natuur nog nooit een vrijwillige hardloop wedstrijd zien houden, of een wedstrijd wie het snelst kan zwemmen of vliegen.
De enige keren waarbij er om het hardst wordt gerend is wanneer degene die achteraan rent honger heeft en degene die voorop loopt niet wil worden opgegeten.

Paarden hebben een ren-instinct. Er is ook ingeprogrammeerd dat de laatsten in de kudde waarschijnlijk degene is die wordt opgegeten. Paarden die op de vlucht zijn doen inderdaad moeite om als eerste over de finish te komen, maar niet vanwege winnersinstinct maar omdat degene op die positie de minste kans heeft te worden opgegeten.

Enfin, ik denk dat er bij "renpaarden" en "dravers" handig gefokt is met gebruikmaking van deze drang om vooraan in de kudde te lopen, en dat ze de paarden die deze drang in overmaat hebben gebruikt hebben voor verdere fok. Uiteindelijk is deze "drive" een eigen leven gaan leiden, en denken wij mensen heel antroposofisch dat deze dieren graag de wedstrijd willen winnen.

Denken dat paarden zo hard willen rennen omdat ze winnaarsdrive hebben is ongeveer net zoiets als denken dat kippen grote eieren leggen omdat die zo lekker voedzaam zijn.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

muriel schreef op vrijdag 28 november 2008, 13:22:

Leuk verhaal!


Yep, that's my point. Deze dieren zijn hiervoor gefokt. Dat wil zeggen dat we door zorgvuldige selectie het oorspronkelijke gedrag van dit dier hebben veranderd in iets dat een eigen leven is gaan leiden en wat we uit zijn biologisch verband hebben gerukt.

Net zoals we kippen hebben die niet alleen maar in de lente eieren leggen, en stoppen nadat ze een stuk of vijf eieren hebben gelegd. Ook hier weer is het eieren leggen een natuurlijk gedrag, maar hebben we door een gericht fokbeleid dieren geknutseld waarbij dit eierleggedrag een volkomen eigen leven is gaan leiden. Het heeft geen biologische functie om zoveel en zovaak eieren te leggen.

Nou kun je natuurlijk zeggen dat het paard het leuk vindt om voorop te lopen, maar je kan evengoed zeggen dat de kip het leuk vindt om dag-in, dag-uit een ei te leggen waar nooit een kuiken uit komt. In zekere zin zijn beide nog waar ook, maar waar ik een beetje een ongemakkelijk gevoel bij krijg is het antropomorfisme dat hiermee gepaard gaat, dat we deze dieren een competitiedrag toedichten die waarschijnlijk niets met competitie te maken heeft maar slechts een uit zijn verband gerukt biologisch vorm van gedrag is.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."