Ilona Kooistra schreef op donderdag 27 november 2008, 21:26:



Niet vervelend, ik heb graag iemand die meedenkt en wie weet kan het anderen helpen.
We hebben hem sinds eind juni. Waar hij vandaan kwam zou hij ontwormd geweest zijn, maar ik twijfel hier aan. De man liet me wel een gebruikte spuit zien, doos met wit en geel (geen idee welk merk) maar ik vond toen al de buikjes te dik in verhouding.
In de eerste week dat ze hier waren zijn ze ontwormd voor 100 kg gewicht (ik denk dat hij maar 50-60 kg woog) met ivermectine. (Eqvalan)
Uit de mest van hem en Fons zijn toen een hele bende spoelwormen gekomen. Tenminste, dat is wat ik vermoedde, dat het spoelwormen waren, en de dierenarts bevestigde dat. Is niet microscopisch onderzocht. Lange, witte ronde wormen, 7 to 10 cm lang denk ik.
Daarna is hij erg ziek geworden, had chronische diarhee (ook al voor de ontworming) heeft uiteindelijk antibiotica gekregen en een electrolieten/vitamine siroop die ik 2 keer per dag via de mond moest geven. Een maand na de eerste ontworming, toen hij min of meer hersteld was op de diarhee na, een tweede, opnieuw met ivermectine voor 100 kg paard (ter vergelijking, hij is kleiner dan mijn hond die 25 kg weegt, maar uiteraard steviger gebouwd), dit op advies van de dierenarts.
14 dagen later een derde ontworming (alleen Bolleke, de anderen hebben we maar 2 keer gedaan) en toen zat er zeker niks meer in de mest. Moet ergens half augustus geweest zijn.
Resistentie dachten we niet aan omdat er dus duidelijk dode spoelwormen aanwezig waren na de eerste keer.
Hierna was de diarhee ook voorbij en begon hij wat bij te komen.
Plan was drie maand na die opnieuw te ontwormen, heb de spuit liggen maar nog niet gegeven want hij begon toen slechter te lopen en ziek te worden, ik had schrik voor opnieuw een hevige reactie zoals de eerste keer.
Misschien had ik het toch beter gedaan vorige week...
Maar de dierenarts zei me vanmiddag nog dat dit niet de oorzaak kon zijn, er moet ofwel een onderliggend probleem zijn ofwel al schade door vroegere worminfecties.

Of toch resistentie voor ivermectine denk ik nu. Maar zou je dan al die dode wormen gehad hebben? Of grote strongiliden die wel resistent waren en al die schade hebben aangericht? En waarom dan bij hem en niet bij Fons en Django die van de zelfde plaats komen en de zelfde ontworming gehad hebben? Bij Django hebben we nooit wormen gezien, bij Fons na de eerste keer ook niet meer.
Denk dat ik morgen maar weer de da bel en bij de anderen ook bloed laat prikken.
Piablo en Moon zijn vorig jaar geprikt en waren alle waarden die nagekeken zijn volledig normaal.
Of de hele bende nog eens ontworm met iets anders, ik overleg morgen nog even met de da. De schrik zit er wel in hier nu.

Bah, ik hoop dat het nog goed vriest deze winter zodat alles van wormeitjes ed dood is.

Gudrun schreef op donderdag 27 november 2008, 22:17:


Vergissing, net in agenda gekeken, niet juni maar juLi. 24 juli zijn we hen gaan ophalen.

Soms moet je ook accepteren dat sommige paarden nou eenmaal niet voorbestemd zijn om te blijven leven. Ik begrijp uit jouw mailtjes dat dit paardje geen toppunt van gezondheid was vanaf het begin af aan. En dan kun je nog zo je best doen, maar het dier zal altijd een achterstand blijven houden, en als eerste sneuvelen als de situatie daartoe aanleiding geeft. Heel triest, maar wel de harde werkelijkheid.

Is ook zo.
Ik heb jarenlang op prematuren gewerkt, op de intensieve afdeling, kindjes van 500 - 1000 gram of met een zware aangeboren afwijking. En ook heel veel daarvan waren niet bestemd om te blijven leven, heel veel daarvan heb ik, in het beste geval samen met de ouders, soms ook alleen, in de armen gehad en bijgestaan tot op het einde. Soms mag het gewoon niet zijn.
Ik ben het alleen erg moe van mensen/dieren af te moeten geven... eerst de kinderen op oncologie, dan al die babies (erg genoeg weet ik niet meer hoeveel, sommigen herinner ik me nog goed, anderen niet meer), ons Princes, mijn ouders...
En dan met zo'n jong diertje wat in mijn armen wegglijdt terwijl ik gewoon niks kan doen behalve er zijn, heb ik het even moeilijk.

Laura was net nog beneden. Ze vertelde me dat de mevrouw waar we de shetjes haalden eentje na de geboorte erg heeft moeten helpen, flesjes bijgeven ed, Laura denkt dat het Fons was, maar is niet zeker, misschien was het toch Bolleke... Ik heb het adres nog, ik probeer morgen iets meer te weten te komen.
Het zou me op een of andere wijze toch helpen het te aanvaarden.
Heb de rest van mijn wijntje maar met Laura gedeeld onder het praten, hopelijk slaapt ze nu.

Bedankt voor het medeleven allemaal!

Heb net nog met de dierenarts gebeld (gelukkig was mijn vaste nu terug, de vervangster die de wachtdienst had is ook heel goed maar ken ik nog niet zo lang), ze zegt dat het absoluut niet nodig is om de anderen nog eens te ontwormen of bloed van af te nemen gezien de goede ontwormingen en gezien er geen wormen meer in de mest waren en omdat ze levendig zijn.
De parameters in het bloed die verstoord waren kunnen ook op andere problemen wijzen, zoals een chronische darmontsteking of zo, geen reden tot paniek voor de anderen. Volgens haar inderdaad een probleem van de pony (ze kent hem van toen hij vorige keer ziek was) die zwak was en niet door de wormen.
De andere 3 zijn aan het bijkomen, vooral de buikjes, Plukje is nooit echt dun geweest, Django en Fons wel.
Ze zegt toch wel krachtvoer te geven, meer dan dat beetje slobber want het zijn jonge paardjes en minishetjes, die mag ik niet vergelijken met de gewone robuuste shets die inderdaad heel sober en sterk zijn. Te klein en te tenger gefokt en dus ondanks het shet zijn regelmatig zorgenkindjes. Geleidelijk opbouwen tot minimum een halve kilo per dag tot er terug gras is. En volgende ontworming ten vroegste in het voorjaar, alleen als ze terug dunner worden.
Onbeperkt hooi moet natuurlijk blijven, maar voor minishets in de groei volstaat dit volgens haar niet.
Tja, Conny doet het prima met alleen hooi, Piablo en Moon hebben ook wat extra nodig in de winter, dat zal voor hen ook wel zo zijn dan.

@Piet, grondwater had ik helemaal niet aan gedacht.
Langs de weide zijn wat ondiepe beekjes, maar hij ligt dieper, ik hoop maar dat dat geen kwaad kan. Grondwater mag hier niet opgepompt worden, hebben we toen we bouwden aangevraagd ivm warmtpomp ed en zelfs dat mocht niet. De buren met dieren hebben allemaal leidingwater om te drenken gelukkig.
Goed dat je dat schrijft, ik hoop het nooit meer nodig te hebben, die kennis, maar we weten het nu toch.

We hebben besloten dat het een (hoogstam waarschijnlijk) appelboom wordt, of 2 ivm de bestuiving, moet nog eens opzoeken. Is niet giftig, mooie bloesem, appeltjes voor de paardjes en voor ons, snoeihout voor de paardjes op termijn en bij (te) veel valappels zetten we tijdelijk een stuk er rond af met draad en paaltjes.