Piet schreef op vrijdag, 29 oktober 2004, 8:51:


Nou Piet, dat is bij ons nu precies de reden dat ik toch maar niet voor een gezamelijk hooigebeuren gekozen heb, ik weet precies wie alles krijgt en wie niks.... En dat gaf mij teveel onrust.
Een drietal hooikisten is een oplossing of 2 wanneer je zeker weet dat Carlos en Mina niet op elkaar jagen.

Ikzelf heb het als volgt opgelost :
5 tractorbanden op de grond waarin ik het hooi verdeel, daarnaast krijgt ieder zijn bak eten en elk heeft een speciekuip voor de voederbiet.

Tijdens het eten uit de bak blijf ik in de buurt, omdat Cherokee en Stef alles snel willen opschrokken en vervolgens de rest van hun bak wegjagen. Denken ze...
Met mijn leiderschap - dominantie, haha - riskeert er geen het gevecht met mij en kan de rest rustig eten. Whip!

Wat er vervolgens met het hooi gebeurt zoeken ze onderling maar uit, maar elk heeft zijn eigen portie en Cherokee redt het niet om tussen 5 banden op en neer te jagen.... Dus zo is er rust, en wordt er door de overigen meestal gezamelijk en in vrede gegeten. Groet, Pien

....don't only talk the talk
....but walk the walk....

Esther schreef op vrijdag, 29 oktober 2004, 9:11:


Ik vind eigenlijk wel dat je nu moet beginnen met je hengstveulen op te voeden en er niet mee te wachten totdat ie 4 jaar oud is en ingereden kan worden. Dan ook is hij zo groot en sterk....en waarschijnlijk erg duidelijk aanwezig....

Dit lijkt mij eerlijkgezegd belangrijker dan hem nu al met 4 maanden van zijn moeder af te halen. In de groep wordt hij door de andere paarden opgevoed, jij zult moeten aanvullen door hem af en toe mee te nemen, te leren volgen, zich niet losrukken e.d, stilstaan, hoefjes geven, 5 minuutjes weggaan bij Peacock, etc. Hij is hengst he....

Tja, je zult altijd te maken hebben met de mening van een hoop omstanders die het altijd denken beter te weten dan jij.... Wapen je daartegen, en ga lekker je eigen weg !
Groet, Pien

Coralie schreef op Sat, 30 Oct 2004 08:36:54:


Hoi Coralie, mhaaa, Bemelen, daar heb je wel een van de fijnste plekken, vooral als je richting St. Geertruid en dan Noorbeek gaat. (Ik kom daar iedere week).
Wij willen trektochten gaan organiseren via Noorbeek, Slenaken naar Teuven. En komend jaar ons eerste kamp !
Aleen die stenige bodem he.... vertel mij wat, ik heb er ook last van.
Wij zitten nu in Vroenhoven, net achter Maastricht, en rijden regelmatig naar het Enci-bos. Niet zo bijzonder, wel gezellig, omdat wij aan de voet van de St Pietersberg wonen. Volgende week zondag is in Kanne de paardenzegening, kom je kijken? Wij zijn natuurlijk weer de enige westernruiters.... Groet, Pien

....don't only talk the talk
....but walk the walk....

Peet schreef op Sat, 30 Oct 2004 12:42:32:


Onderstaand bericht had ik reeds eerder gepost :


Dit, Peet, is een kleine impressie van de paardenzegening. Voor mij het uitje van het jaar sinds ik geen wedstrijden meer rijd. (Erg he )
Na de zegening gaat de hele meute vergezeld van de fanfare te paard naar het kasteel een glas gluhwein drinken, daarna 'parade' door het dorp, erwtensoep op de manege en een orientatietocht. Wij nemen BD, Cherokee en Steffie mee.
En natuurlijk staat de fanclub langs de kant
Groet, Pien

ps : Hoelaat kom je?

Coralie schreef op Sat, 30 Oct 2004 21:00:47:


Ben jij mal.... Je verwoordde het al goed : De plaatselijke cultuur.... Meer is het voor mij ook niet. (Ojé, mag ik dat wel zeggen

't Gaat mij meer om de gezelligheid, en, inderdaad, zoals Peet het zei : Het is wel leuk om aan iets gezamenlijks deel te nemen.
Het gaat mij om de sfeer die zo'n happening oproept. Gezellige zondagse invulling,
Groet, Pien

Groet, Pien

Trudy schreef op zondag, 31 oktober 2004, 21:35:


Hoi Trudy. Vraagje : Ik kan je avatar jammergenoeg niet goed zien. Ik neem aan dat dat Vera is. Wat doet ze daar? Groet, Pien

....don't only talk the talk
....but walk the walk....

Trudy schreef op zondag, 31 oktober 2004, 21:37:


Ja, graag, Trudy : Ik word zo langzamerhand niet goed van dat gezever hier over zaken die meer met ego en in patroontjes denken te maken hebben dan met paarden.

Bij ieder bericht dat ik schrijf dien ik nu de afweging te moeten maken of ik niet op tere zieltjes trap.... En daar heb ik echt geen zin in.
Ik wil gewoon ervaringen en tips blijven delen met gelijkgestemden !!!!!!!!!!!!!
Dus eh..... Wie wil wat vertellen over paarden ????
Groet, Pien

We gaan het weer over paarden hebben, en hier is er een :

Onze 16 jarige Haflinger Stef hebben wij, toen hij een paar maanden geleden bij ons kwam, zijn ijzers onderuit genomen. Hij loopt nu "blootsvoets' sinds begin augustus.

Natuurlijk was een en ander best spannend: "Waar begin je aan met een 16 jarige die 14 jaar op ijzers gelopen heeft" . We waren op alles voorbereid en we hielden er rekening mee dat zijn genezingsproces wel eens een jaar zou kunnen duren waarbij we in die tijd vanalles zouden kunnen tegenkomen en allerlei narigs naar buiten zou kunnen komen....

Echter : Vanaf dag 1 is het perfect gegaan, op één piepklein hoefzweertje na, waarvan we het bestaan niet eens hadden vermoed omdat Stef geen dag gekreupeld heeft. Goed, hij loopt nog wat gevoelig op steentjes, maar dat is niet zo'n probleem omdat zijn hoeven (zolen) moeten harden en sterk worden, en dat duurt nou eenmaal een tijdje.

Wat ons echter wel opvalt is dat Stef nog steeds onzeker loopt. Vandaag is ie goed onderuit gegleden in de modder tijdens een buitenrit. De andere paarden denderden daar zo doorheen, maar hij had de grootste moeite zijn voeten goed neer te zetten. Je ziet dan echt dat hij nog niet zo heel veel besef van zijn voeten heeft.

Toch zie ik dat de doorbloeding in zijn hoeven en onderbenen goed op gang gekomen is, ze voelen lekker verwarmd aan (waren voorheen ijskoud) en toen we hem kregen had hij vreselijke brokkelhoeven die nu helemaal egaal, recht en sterk van structuur zijn. Vond het wel even leuk dit positiefs te melden ! Groet, Pien

Om maar weer gelijk de knuppel in dit welbekende hoenderhok te gooien wil ik even iets postiefs melden over het afbouwen van de deken bij BD, onze Arabier.

2 jaar heeft het geduurd : En nu kan ze zonder. Een wollige wintervacht is het resultaat van het in een aantal seizoenen geleidelijk afbouwen van de deken in de winter.

Had ze 2 winters geleden nog behoefte aan die dikke gewatteerde regen-en winddeken, en nam ze vorige winter al genoegen met alleen een regendeken; dit jaar voor het eerst staat ze net zo blij als de andere paarden te kijken in de regen. Voor zover tenminste als een Arabier uberhaupt blij kan kijken in de regen ....

Als ik voel is de ondervacht kurkdroog ! Er wordt niet meer geshaked en zenuwachtig op-en-neer-gelopen tijdens een forse bui, ze lijkt zich over te hebben gegeven aan de weergoden en dat kan alleen maar als ze zich behaaglijk voelt, lijkt mij!

Ik had het bijna opgegeven en dan maar geaccepteerd dat sommige paarden nou eenmaal geen goede wintervacht aanmaken, maar niets is minder waar : Het heeft gewoon zijn tijd en aanpassing nodig!

Waar ik wel op moet blijven letten is dat het warmhouden nog veel energie vergt : BD moet heel veel eten om op gewicht te blijven, en in de dekentijd was ze veel flinker. Maarja, als dat alles is.......

He lekker, weer zo'n positief berichtje. Ik ben blij dat ik de kans genomen heb om mijn paarden terug "natural' te gaan houden, ik zie de geweldige resultaten, het komt de geestelijke en lichamelijke gesteldheid van mijn paarden alleen maar ten goede ! Yes!
Groet, Pien

Tatjana Esseling schreef op zondag, 31 oktober 2004, 22:21:


Tatjana, waar ligt Stekene precies? Groet, Pien

wishingman schreef op zondag, 31 oktober 2004, 23:07:


MIJN PAARDEN HEBBEN EEN INLOOPSTAL VAN 1O BIJ 10 METER WAAR ZE DAG EN NACHT, NAAR BELIEVEN IN KUNNEN GAAN STAAN!!!!!!!!! En weet je wat ????? Helemaal vrijwillig !!!!!!!
Groet Pien

wishingman schreef op zondag, 31 oktober 2004, 23:15:



Ik reageerde op jouw eerste berichtje, zonder dat icoontje, niet wetende dat jij dat er later in je 2 e bericht, bij gezet hebt....

En ja : Na alle perikelen hier op het forum waarbij ik wekenlang mijn mond erover gehouden heb werd het mij vanavond echt iets teveel toen ik zag dat er zoveel onwaarheden de ronde doen.... en zoveel totaal on-onderbouwde kritiek gegeven werd. Door wie dan ook .

Wie de schoen past dempt zijn eigen put maar.... . Het zal mij wat, maar waar ik niet tegen kan is dat PN door een aantal bewust kwaadwillende personen onrecht aangedaan wordt, ja, dan ga ik steigeren.
En met mij velen die het wezen paard een warm hart toedragen en die zich dagelijks inspannen om paarden te geven waarop zij recht hebben: Een zo natuurlijk mogelijke leef-omgeving. Niks meer, niks minder dan dat. En ja : Dan ga ik steigeren als ik zie hoeveel kritiek er komt vanuit de behoudende hoek die zich niet wil ontwikkelen en vasthouden aan zijn eigen patroontjes, omdat dat hem/haar zelf al jaren het beste uitkomt. Niet kijkend naar zijn paard maar alleen naar zijn eigen ego en pleziertjes.

Als ik dan lees van een of andere toevallige passant die zegt dat NH ers te beroerd zijn om geld uit te geven omdat het buiten houden van paarden zonder biks ,ijzers, dekens enzo goedkoper is.... Dan zakt mijn broek wel heel erg af ! Of dat verhaal van die vriendin van diezelfde gast hier die haar Haflinger zomaar , ongewend, zonder deken buiten in de regen heeft gezet...."omdat dat zo moest van PN".......dan denk ik niet waar zijn wij mee bezig, maar dan denk ik : Waar zijn jullie mee bezig.... (En met jullie bedoel ik niet de vaste meelezers en schrijvers hier, oké ?!.... )

Ook denk ik nu : Wacht effe , moet ik mij dit allemaal laten welgevallen en mijn mond houden omdat ik natural denk en een ander niet? Omdat ik daarom om dit forum ben gekomen om van gedachten te wisselen met gelijkgestemden???? En dan nu om deze reden de mond gesnoerd krijg? Omdat ik van NH mijn dagelijks werk, mijn levenstaak heb gemaakt en mijn ervaringen kom delen met anderen, in de hoop goede info en steun te geven aan anderen die hier komen, met daarbij de wens om er zelf ook van te leren ?!

Laten we de rollen eens omdraaien : Waarom denken jullie dat het hier zo ver -Bokt ? Omdat de echte NH ers wegblijven. Ze hebben geen zin om constant op hun lazer te krijgen omdat zij nu eenmaal vooruitstrevende ideeen hebben. In plaats daarvan wordt er alleen maar gezeurd dat mensen niet durven te posten uit angst afgebekt te worden....

Ik vind dat het nu maar eens duidelijk moge zijn dat hier niemand wordt afgebekt. Dat we altijd klaarstaan met raad en daad en open staan voor nieuwe, lees nieuwe ideeen. Degenen die hier afgebekt worden zijn de agressievelingen die ONS de les menen te moeten komen lezen op een totaal onrespectvolle manier ! Ja : ONS. Nog steeds ben ik er trots op dat ik mijzelf schaar onder de kudde NH ers! Pien

Piet schreef op zondag, 31 oktober 2004, 23:38:


Dank je Piet, we kunnen elkaars steun hard gebruiken in onze strijd he ?!
Doet me goed dit te weten.... Liefs, Pien

Cindy B. schreef op maandag, 1 november 2004, 11:01:


Hoi Cindy heb jij ook van die zware weekenden? Tja, hier was het weer een latertje gisteren, door alle commotie op het forum.
Gelukkig hadden we de welbekende Aldi -wijn (he, Nick? -Nick heeft aandelen in de Aldi fabrieken- )

Aan Trudy zou ik willen zeggen : Ik begrijp Cindy, ik heb dat ook wel een beetje wat zij schrijft, maar, Trudy, in het begin wist ik je niet goed te plaatsen maar nu ben ik je manier van denken gaan volgen en gaan waarderen. Dus doe ik een beetje meer mijn best om je verhaaltjes te lezen. Hihi, soms moet ik het wel 2 keer lezen hoor, maar, ach, wat geeft het.... het gaat om het gelijkgestemde....en dat zit wel goed Yes!

....don't only talk the talk
....but walk the walk....
Zo, na vandaag kan dit stomme onderschrift er ook weer af!
Groet, Pien

Bianca_6 schreef op maandag, 1 november 2004, 10:40:


Hee, Bianca, leuk verhaal. Herkenbaar ook. Wat dat op stal staan van je paarden betreft: Maak je niet te druk, Keulen en Aken zijn ook niet op één dag gebouwd....Als je eens wist hoelang ik nodig heb gehad voordat ik de rust en het zelfvertrouwen had om mijn eerste paard (BD, en ook nog een Arabier) uit de stal te trekken en 24/7 op de wei te gooien....pfff, heb er in die tijd wel vaker van wakker gelegen. En dat is nu pas 2 jaar geleden. Als je ziet wat er in tussenliggende tijd met mij en mijn denkprocessen gebeurd is....
Het alleen al kunnen motiveren waarom ik zaken zo wilde....en vervolgens mijzelf leren verdedigen....

Ik ben aan NH begonnen vanuit onvrede, omdat ik het niet eens was met de gangbare manier van met paarden omgaan.
In die tijd (jaar of 6 geleden) werkte ik als westerntrainer en wist niet beter dan dat paarden met een deken en ijzers in de stal horen. Bij regen bleef het hele spul binnen. Mijn manier van rijden was dan wel al volledig NH (kan ik nu zeggen, wist ik toen niet) , maar mijn manier van paarden houden was een heel traditionele, heel manege-achtig. Ik reed wedstrijden met sliding plates onder, en kon dus geen buitenritten maken omdat die dingen dan verbuigen, dus trainde ik alleen in de bak, op zand. Nouja, kun je je voorstellen wat er dan gebeurt als je verder gaat kijken dan de stal en de bak lang zijn.... Toch heeft het nog heel lang geduurd voordat ik BD echt naar buiten durfde te laten gaan. Dat punt was 2 jaar geleden pas. Na heel veel twijfels en irritatie heb ik een dikke deken gekocht en haar vanuit de stal bij mijn vriendin met haar wollige ijslanders in de wei gepleurd. En BD maar onrustig zijn, mij hypnotiseren en boos doen om zoveel ellende, in de modder, wel met schuilstal waar ze weigerde in te gaan staan. Hoofdbrekens heeft het me gekoste maar ik heb mijn zin doorgezet omdat ik wist dat dit de enige oplossing voor ons was. Koud kon ze het niet hebben met haar warme water en wind deken op.

Nouja, om een kort verhaal lang te maken : Hier zit ik nu, volledig overtuigd van het goede van NH, volledig overtuigd van het feit dat ieder paard, ieder mens, recht heeft op zijn eigen processen, zolang die maar innovatief zijn.

In maart van dit jaar zijn we begonnen met ons bedrijfje, ons centrum voor NH/western, op heel bescheiden schaal, met 1 paard, BD, en nu, aan het eind van datzelfde jaar, hebben we net ons 5 e (drachtige) paard erbij en staan we op het punt een giga pand te kopen , zodat we kunnen gaan uitbreiden en met de paarden gaan samenwonen en werken onder één dak. Eh, met geen geld he, maar allemaal mensen die in ons geloven en ons kansen bieden!

Waarom ik dit schrijf? Om te laten zien dat ik als geen ander weet wat voor opofferingen nodig zijn om te gaan staan voor je eigen ideeen en motivatie. En omdat ik uit eigen ervaring weet dat er een moment komt dat je een punt bereikt waarop je zegt : En nu ga ik ervoor, en de beste weg is nog altijd die van de geleidelijkheid, zodra jij er klaar voor bent.
Zo ook ga je keuzes maken, en die kunnen wel eens heel anders uitpakken dan je een jaar van te voren verwacht had. Zaken die nu heel belangrijk zijn worden dan heel anders gezien, misschien.
Zo vind ik het rijden van wedstrijden niet meer belangrijk en kijk ik uit naar de jaarlijkse paardenzegening hier in Kanne. Er is iets anders voor in de plaats gekomen. Zo is dat voor mij. Zo heeft ieder zijn eigen prioriteiten en invullingen. Ik vind het leuk! Discussieren hierover kan zo vormend werken.... Groet, Pien