Els Kleverlaan schreef op zondag 16 november 2008, 11:25:
> Okay, ik weet dat het niet over paarden gaat, maar voor de
> hondenliefhebbers dan maar dit gruwelverhaal. Ik heb het in
> chronologische volgorde gezet, voor de duidelijkheid.
>
> Pfffff.... Ik hoop dat het allemaal met een sisser afloopt...
>
> Els.
Als het een troost mag zijn Els, Ferro heeft ooit eens een gans lunchpakket (de grootte van een dokwerkerslunch) verpakt in veel zilverpapier uit de berm gevist. Omdat hij wist dat van zodra wij het zagen, dit zouden afpakken zag ik net in mijn ooghoek hem gans dat pak inslikken (leek wel eens slang met flexiebele kaak). Een week later braakt hij een ganse bol zilverpapier uit! Tja ... dat lag wat zwaar op de maag en na 1 week bedacht hij dat het misschien wel niet verteerbaar was
Idem dito met lederen zolen, stukken schoenen, ... Op een gegeven moment poepte hij niet bruin maar ganser pakketten witte in elkaar verstrengelde slierten uit. Dacht ik op een afstand Jezus Christus wat een hoop wormen. Neen hoor het was zijn witte floskoord: voorgekauwd. Moest ze slecht worden op een gegeven moment moet je wel opletten natuurlijk.
Warboel
