Arabesk schreef op woensdag 12 november 2008, 23:42:


Bij het lezen van het eboek van Kikuli
www.kikkulimethod.com kom ik ook nergens de
dressuur oefeningen tegen, en dat zijn toch wel topfitte
paarden die uit deze training komen.
Daarmee is niet gezegd dat goede buigoefeningen
niet behulpzaam kunnen zijn, natuurlijk.

Kikkuli gebruikt wel een andere manier die ik hier weinig hoor,
en dat is uitvoerig onbelaste training alvorens er op te gaan zitten.
Eerst 2 series van 9 maal onbelast van 12 km, daarna
9 dagen onbelast 18 km en daarna pas een aantal keren 2 km in het zadel.
En zo gaat het verder met 8 keer 15 km onbelast.
Ook verderop in het trainingsschema wordt er eerst onbelast
gedraafd met 30 km, 36 km en 42 km alvorens die zelfde afstanden
vanuit het zadel bereikt worden.
Zowel metaal en fysiek is een paard dan rijp voor goed ruggebruik lijkt me.

Groet, Michiel

Herman schreef op dinsdag 28 oktober 2008, 9:05:


Hoe is het met Avanti Herman, waar zijn jullie mee bezig?
Heb je al een idee hoe de training verder gaat verlopen?
Wellicht kan ik een voorbeeld nemen aan jullie,
ook al is Luna 3 1/2. Jij hebt Avanti nu 2 weken en wij Luna
een maand eerder. Wat lijkt dat kort en wat is er al veel gedaan!

Groet, Michiel

Peter Donck schreef op vrijdag 14 november 2008, 13:32:


Ik vermoed dat gezond opgegroeide paarden gewoon stoppen
met eten van een berg vruchten, voordat er schade kan ontstaan, stoppen op het moment dat hun lijf zegt, dit was genoeg. Bij mensen die overstappen op een rauw eten werkt dit in ieder geval wel zo. Baby's hebben dit ook nog, die weigeren op de (voor ons) raarste momenten. Heel begrijpelijk voor wie iets weet van instinctief eten. als ze ouder dan een jaar worden verdwijnt dit gezonde gedrag echter snel, tenzij ze natuurlijk gevoed blijven. Daarom zijn mix potjes voor baby's ook zo versluierend voor hun voorkeuren. Een gezond eten gewende baby weigert dit fabrieksvoedsel. Appel is appel en daar hoeft niets doorheen. Zouden de eskimo's hun baby's al heel snel vis en vlees te eten geven, vraag ik me af? Vruchten hebben ze daar toch niet.

Groet, Michiel

Frans Veldman schreef op vrijdag 14 november 2008, 15:06:


Dat neem ik graag van je aan, maar blijf toch met de vraag zitten, hoe een paard het overleefd als hij een verdwaalde appelboom aantreft. Een tien kilo kan hij wel bij elkaar vinden en uit die boom trekken. En helaas waar een boom staat, staan er vaak wel een stuk of twintig. Daar moet toch een beveiliging op zitten, anders is hoefbevangenheid of de dood de rem.

Groet, Michiel

Ilma Meijer schreef op zaterdag 15 november 2008, 19:26:


De oorzaak is duidelijk dat hij gewend is zijn maatje bij zich te hebben. Nu in een keer moet hij zonder kunnen, dat is te veel gevraagd te merken dus aan zijn reactie, elk paard is anders hierin. Het lijkt me meer onzekerheid dan koppigheid, of alle twee samen. En vertrekken van huis dat is het moeilijkste.

Je zou eens kunnen proberen, met 2 paarden (en 2 mensen) te vertrekken en dan na 1 kilometer of zo, zijn maatje terug naar huis laten gaan. En dan eens kijken hoe hij daarop reageerd. Grote kans dat hij dan gemakkelijk doorloopt en er aan wendt het enigste paard te zijn. Op den duur zal hij dan ook alleen van huis weg willen.

Wat je nog meer zou kunnen doen, is het drijven van achteren, paard vriendelijk aan te leren. En dat kan goed met de oefening: "Jouw plaats, mijn plaats". Korte uitleg van die oefening: Je laat je paard los in een kleine weide of bak. Zowel jij als je paard lopen hun eigen pad, niet op elkaar gericht. Precies zo vanzelfsprekend kruist jouw pad, zijn achterhand, maw je loopt naar een punt en je paard staat toevallig op je looplijn. Hij zal als het goed is voor je wijken, zo niet dan draai je losjes met een touwtje. Niet om te raken maar om je eigen ruimte te verduidelijken. Deze nuance is héél belangrijk voor het aanleren van paard vriendelijk wijken. Wijkt je paard dan stop je met draaien natuurlijk.

Wil hij tijdens een wandeling een stop bij je paard, als je er naast loopt. Dan kun je ook weer draaien met je leidtouw richting zijn achterhand (paard aan je rechterhand, draaien dan met je linkerhand, terwijl je kijkrichting voorwaarts gericht blijft). Zo wordt de achterhand geactiveerd door te lopen en te wijken voor de druk. Met voedsel belonen wil ook nog wel eens helpen (niet om iets te leren voooooruit kent hij immers wel) als stemming verbeteraar.

Groet, Michiel

Janneke martens schreef op zaterdag 15 november 2008, 23:34:


Heb je al gelezen over paddoc paradise ?
Ik zou het doen op deze plek. Natuurlijk een grotere weide
is beter, maar je hebt altijd voors en tegens, er zijn weinig mensen
met alleen voors. Al zullen die laatsten nu wel gaan roepen dat
het niet kan op zo'n klein stukje. Natuurlijk moet hij de wei verdelen in 2 stukken, zo krijgt het gras telkens een maand of langer tijd te herstellen.
Ik zou een looppad rondom de wei daar bij aanleggen en de 3 paarden
daar snachts op zetten met hooi. Zo is het gras altijd goed te houden,
minder kwaliteit gras, vaker op de rondweg. Zo kan het en kijk dan eens wat de voordelen voor je zijn. De paarden dicht bij huis en hij heeft weidemaatjes, een mooi uitrijgebied en een redelijke prijs, waar misschien nog iets af kan. En de winter paddoc (liefst verhard) 5 meter breed en honder meter lang, is prima hoor, heel mooi en ruim genoeg.

Groet, Michiel

Piet schreef op zondag 16 november 2008, 11:13:


Piet wat zou het leuk zijn, als je naast je zadelstudie ook onderzoek
ging doen met je warmtecamera naar de boomloze zadels. Dat vergt een geestesgesteldheid van een echte objectieve onderzoeker. Het zuiverst is het dan, goede rijders te nemen, die boomloos rijden en daar dan je metingen bij te doen.

Zo heb ik eens aan docenten fysiotherapeuten en docenten osteopaten gevraagd naar hun ervaringen met geblesseerde paarden. En zij merkten geen verschil. Dát is redelijk objectief. Al die gene die zich afkeurend uitspreken over de boomzadels en over boomloos, hebben theoretische argumenten (die op zich kloppen), beide soorten zadels geven immers aanleiding tot flinke minpunten. Waar het om gaat, zijn de praktische consequenties, niet de theoretische voorkeuren. Ik weet niet of warmte beelden daar aan kunnen bijdragen.

Groet, Michiel

Cindy Helms schreef op zondag 16 november 2008, 17:33:


Een collega van je heeft een promotie onderzoek gedaan, of is daar nog mee bezig? Een jaar terug kreeg ik een mail daarover van de NVFD Nederlands Vereniging Fysiotherapie voor Dieren. Hier de volledige brief die gaat over dit verschil tussen boomloos en met boom:

-------------

Beste Michiel,

Dat zadels als oorzaak gezien kunnen worden voor rugproblemen bij paarden is ons welbekend en daarover bestaat ook overeenstemming binnen onze beroepsgroep, getallen waar jij echter op doelt zijn ons onbekend. Er wordt wel enig wetenschappelijk onderzoek gedaan op dit moment naar de invloed van zadels en ruitergewicht op de rugbeweging van het paard. Een van de personen die zich op dit moment in het bijzonder bezig houdt met deze problematiek is , drs. P de Coqc, dierenarts, zij is op dit moment een promotie onderzoek aan het opzetten aan de universiteit van Wageningen waarbij gekeken wordt naar de samenhang tussen zadel/ ruiter en paard in het bijzonder de rug. Zij heeft een publicatie geschreven over het effect van gewicht op de rug van het paard

(Effects of girth, saddle and weight on movements of the horse
de Cocq, P., van Weeren, P. R. and Back, W. Reference: Equine vet. J. 36, 758-763.)

, hieruit is gebleken dat gewicht op een paardenrug leidt tot strekking (extensie) van de rug, om dit tegen te gaan zal het paard zijn buikspieren aan moeten spannen. Daar komen we ook in de richting van je vraag. Hoe een paard belast kan worden hangt af van zijn lichaamsbouw, mate van training, de manier van training, blessure gevoeligheid, etc., dit zal voor elk paard verschillend zijn, vergelijk het met mensen. Om dus te kunnen oordelen over verschillende zadels is het van groot belang om allerlei randfactoren (zoals. zadelligging, ruiterkwaliteit en -gewicht....) uit te sluiten en dat maakt het ook onmogelijk om op dit moment betrouwbare uitspraken te doen over de effecten van verschillende zadels.

Als beroepsgroep hebben wij dan ook geen meining over beter en slechter maar bekijken iedere combinatie van paard, ruiter en zadel afhankelijk, juist als fysiotherapeut kom je veelal problemen tegen die multifactoriaal zijn en is het soms erg moeilijk 1 oorzaak voor een probleem aan te wijzen. Hopelijk dat we je hiermee voldoende van dienst zijn geweest.

Met vriendelijke groet,
namens de NVFD, dr. Meike van Heel

Corinne oet Belsj schreef op zondag 16 november 2008, 21:21:


De zoekmachine pakt 3 letters niet, wel 4 dat is de reden.
Maar niet getreurd je kunt nu gewoon klikken op "volg onderwerp" en je hebt
meer dan 150 brieven op het oude toppic "mok".

Groet, Michiel

Janneke martens schreef op maandag 17 november 2008, 23:52:


Het belangrijkste Janneke heb je jezelf al aangeleerd.Als je dat kunt behouden, dan is dat al heel wat. Veel mensen denken met heimwee terug aan zo'n jeugd waarin de paarden hen alles gaven en ze intuïtief bezig waren en plezier hadden. Ik zou zeggen lees gewoon door en voeg alleen heel spaarzaam iets toe, als je denkt er wat aan te hebben, en doe niets meer dan dat. En zeker geen hele methode kopiëren.

Groet, Michiel

Patricia ter Haar schreef op woensdag 19 november 2008, 12:42:


Als Zwolle de startplaats wordt dan loop ik ook mee.
Zie m'n website maar voor een impressie van de omgeving.

Groet, Michiel

van lennep schreef op woensdag 19 november 2008, 20:56:


Dat zou heel mooi zijn Esther! Waar we dan heen gaan maakt me niet uit. Luna is zo koel in haar hoofd, gisteren schrok ze eens een keertje enkel met haar hoofd iets omhoog toen er van voren een ligfiets met vlaggestok kort langs kwam racen, kun je nagaan

Enkel op een zondag lukt niet, dan mag er helaas niemand op de boerderij komen, ook niet om met een paard daar weg te wandelen. En ik zou zo gauw geen zaterdagnacht (+ maandagnacht) ergens anders heen kunnen.
Jammer want de zondag is bij uitstek de dag voor een groepswandeling denk ik. Verder kan ik wel op za, vrij, wo en maandag.

Groet, Michiel

Wil schreef op donderdag 20 november 2008, 13:06:


Bij mensen (lees ik hier in een gids voor gezonde voeding) die een te snel werkende schildklier hebben, krijgen hartkloppingen van de geringste hoeveelheid Jodium. Dat geld echter niet voor jodium in zeezout omdat die natuurlijk gebonden is. Het gold wel voor het Jodium dat vroeger in Nl toegevoegd werd aan keukenzout.

En wat is er bekend over of keukenzout chemisch gereinigt is en chemisch is witgemaakt en strooizout chemische middelen toegevoegd krijgt om het droog en strooibaar te houden (zoals in dit boek beweerd wordt).
Het zou natuurlijk kunnen dat paardenzout aan deze keurigheden ontsnapt is?

Groet, Michiel

Hier is wat meer te lezen over jodium,
http://www.me-zelf.nl/download/jodium1.pdf in zeezout komt het bijna
niet voor, volgens dit rapport! Wel verdampt jodium uit zeewater en zit het in regenwater en zo ook in de planten overal. Ook aan vee wordt het jodium extra gegeven (in sommige landen zelfs verplicht). Frans je zoekt alles grondig na, er is echter info dat zeezout wellicht toch in aanmerking komt als liksteen omdat het jodium erin minimaal of ongeschadelijk gebonden is. Hoe kan het anders dat mensen met een versterkt werkende schildklier absoluut moeten oppassen met met jodium en toch gewoon zeezout mogen hebben in hun eten?

Groet, Michiel

Frans Veldman schreef op donderdag 20 november 2008, 17:15:


Dan is het nog niet gezegt dat zeezout een teveel heeft:
volgens mijn vorig gegeven link zit in zeezout max 1,4 mg per kg.
En zeewier tot 6500 mg per kg.

"
Zeewier en zeedieren Zeewier, zeevis en schaal- en schelpdieren uit de zee bevatten relatief veel jodium. Na gejodeerd zout vormen zij in Nederland de belangrijkste jodiumbronnen.
Zeewier kan grote hoeveelheden jodium bevatten, vooral de gehaltes in gedroogde producten lopen flink op, tot wel 6.500 mg jodium per kg.
"
Groet, Michiel