Michiel schreef op vrijdag 7 november 2008, 13:41:
> Piet schreef op vrijdag 7 november 2008, 11:54:
>
>> Ik ga me niet mee verlagen naar dit niveau. Ik kan alleen

> beloning van een knuffel volgt. Niets met het wegvallen van
> straf te maken he, het is een marker, gelijk als bij Ct de Y
> es. Dat zie ik tenminste als ik een niet-clickeraar aan het
> werk zie.
En dit is waar jij van alles door elkaar haalt. Echt.
Allesbepalend is hierin via welke weg je paard, en met welke exacte betekenis en daarmee emotionele lading, het wegvallen van je druk op het touwtje geleerd heeft. En vervolgens of je jezelf wel aan de systematiek kunt houden!
Misschien wordt het ooit anders, maar vandaag de dag weet ik niet beter dan dat wegvallen-van-druk nooit als brigde beleerd is. Ik zou je evenmin kunnen vertellen hoe dat zou moeten of kunnen.
Het probleem is dat het veroorzaken van correctionele druk per definitie technisch bekeken strafmatig is. Immers, vóór het loslaten (r-) heb je vasthouden (p+) veroorzaakt. Daardoor is het verdomd lastig combineren met bekrachtiging en ontstaat wat poisoned cue genoemd wordt.
Het heeft ook weer alles te maken met waarom ik dat libra-knoopsel bedacht heb. Daarmee is het slechts mogelijk een druk
signaal als cue te gebruiken voor een gewenst gedrag.
Misschien gaat nu ook eindelijk eens het kwartje vallen waarom de
bitloos-test van F&I zo mallotig is zover het om libra gaat.
Zelfde geldt voor halsring.
> niets met leren te maken (het paard weet wat er verwacht wordt
> maar is innerlijk verdeeld wat te doen), ook niet met overgave
> (maar wel met keuze maken). Er wordt gevraagd om medewerking.
> En dát vermogen, die behoefte, heeft elk paard van nature.
"De ontvanger bepaalt". Oud hoofdstuk toch, of is het tijd voor herhaling net alsdat die dominantieblabla er niet uit te SLAAN is?

Die ontvanger die bepaalt is uiteraard een normaalcurve van schuivende panelen, als je snapt wat ik bedoel. Schuivend in waarden en tijd.
> Daarom is er met druk training geen sprake van angst, maar van
> "denk er eens over en besluit met me mee te gaan" en dat is een
> samenwerking. Geïntegreerd met Ct bevalt me dat erg goed! En
> begrijp ik de krachten van beide methodes. En in de praktijk
> zie ik de meeste mensen beide gebruiken. Alleen theoretisch is
> het verdeelt in 2 kampen. Nog wel ...

Nee hoor, ik ben veel praktischer dan jullie misschien wel denken. Het gaat om systematieken. Als je beloning en straf door elkaar hutselt ben je contraproductief bezig. Echter daarmee is niet gezegd, noch bewezen, dat straf niet voor mag komen!
MAAR... en daar komt Skinner weer, zijn resultaten wezen al uit dat je met straf zeer omzichtig en spaarzaam zou moeten zijn (revolutionair hoor in de VS toentertijd!) en dat is - technisch bekeken - nu net wat er in het hippische niet gebeurt, niet eens uit kwade bedoelingen maar stomweg omdat het niet gezien wordt.
Als je straft, zou dat zeer wel begrensd en doordacht moeten zijn. Begrensd zodat het zich niet verwikkelt met beloning.
Waar is de Michiel van "go with your horse" gebleven?