mirel schreef op dinsdag 28 oktober 2008, 20:02:


Player heeft ook "moeilijke" darmen, dwz makkelijk nattere mest, soms echt semi koeienvlaaien. In het voorjaar is het dweilen met de kraan open als ik ze niet van het gras haal op tijd.... De rest van het jaar gaat het redelijk tot goed.
Brokken geef ik ze niet, dat is gemalen troep dat in staafjes is geperst en doet niets voor de darmen behalve er op volle snelheid doorracen en er als dunne mest uit te komen.
Wel geef ik muesli bij. Voor dat 'extra' wat Player blijkbaar niet uit gras en hooi haalt.
Heel belangrijk voor haar is -het is direct merkbaar als ik het oversla - dat ze elke dag natgemaakte zemelen ( een half tot een hele voederschep) door haar eten krijgt. Dit zet haar darmen aan het werk en zorgt dat haar mest mooi dik blijft.

mirel schreef op dinsdag 28 oktober 2008, 20:22:


Ik wissel wel eens af omdat het lijkt dat haar darmen er na een bepaalde periode toch weer luier worden en door te veranderen van muesli moeten ze weer gaan "denken" , die darmen...en schieten ze weer volop in gang....raar maar t is zo..
momenteel geeft ik Nature's Best van Pavo (heel weinig suiker, 2% geloof ik), heb ook al een hele tijd Cerevit gegeven en ook een half jaar iets van Cavalor: struco voor senioren...of zoiets toch. (Bestaat ook in 'gewone' strucomix.)
Hooi , zoveel ze op kan,
en gras.

Zemelen geven is inderdaad in dat opzicht een symptoom bestijden. Is wel goed voor de darmperistaltiek.
Je moet natuurlijk wel zeker zijn dat ze voldoende van alles binnen krijgt èn opneemt.
Ik denk dat Player deze zomer weer iets te weinig binnen heeft gekregen met haar dieet van gras (beetje hooi) en beetje (denk nu dus te weinig muesli; zomers maar éénderde maatschepje per dag) Gezien haar hoevenkwaliteit momenteel en niet zo'n boterglans op haar vacht van t jaar...

belle schreef op woensdag 29 oktober 2008, 8:57:


Paard en shet samen is niet de makkelijkste combinatie.
Heb voor Player ook een shet gekocht, een paar jaar geleden omdat ze alleen stond anders...Als gezelschap was het top....Waren echt heel dikke maatjes....Shet mocht zelfs mee in haar stal...wat een ongelofelijke eer was....
Wel moeilijk was het verschil in voedselbehoefte.
Shetje was heel makkelijk hoefbevangen en moest op dieet....
Heb dan hooinetten hoog opgehangen waar shet niet bij kon. het nadeel was wel dat bij het eten er hooi naarbeneden viel en dat gaf stof voor Player. Was niet echt een optimale oplossing. Hing hooinet voor shet ergens laag weg op een stuk afgespannen door een draad waar shet onderdoor kon en Player niet. Daar kon zij dan eten. (wat ze niet wilde, player haar hooi leek haar veel lekkerder..... )

Monique Meijer schreef op maandag 20 oktober 2008, 12:42:


het enige dat ik zie is de melding:
"This video is private"

ligt het aan mij?
blond of zo?

Aafke schreef op zondag 2 november 2008, 12:17:


Gewoon razend word je hier van...
Hier ben ik met Player op het nippertje aan ontsnapt, het schilde een haartje...Ze had precies dezelfde reactie als het paard in het bericht; gat naar de vrachtwagen (bus in ons geval)....
Razend ben ik,
en je staat verdomme zo machteloos.
De bussen hebben een paar weken heel voorzichtig geweest.....dat is nu al al wel voorbij; zag er gister één voorbij een paard met ruiter scheuren....gelukkig was paard héél cool.....oef, mn hart stond toch weer even stil....
Player had geflipt.....moest zij daar hebben gelopen....
Desensibiliseren gaat niet zo makkelijk meer nu...

Jacqueline v d Berg schreef op zondag 2 november 2008, 14:50:


hum, kleine correctie: het schéélde een haartje ipv het schilde een haartje (hum, twas laat gister)

veb schreef op donderdag 6 november 2008, 10:45:


Bietenpulp is ok, grasbrok heb ik zelf nog nooit gebruikt.
Ook Player heeft bijvoeding nodig.
Is slank van zichzelf, staat op een overvolle wei en is nooit te dik.
In de winter valt ze af, tegen voorjaar aan wordt het tijd dat het gras weer doorkomt want dan wordt ze wat schraal.
Ik geef muesli.
Geen massa
en wortelen, ook geen massa.
Hooi zoveel ze op kan als het gras op is (wat nog lang niet is nu) Nu krijgt ze een halve baal per dag.
Soms is t op, soms niet.
Sommige paarden zijn gewoon slank en vermageren sneller.

Heb je al bloed laten trekken?
Mest laten onderzoeken?
Om dingen uit te sluiten?

Na twee maanden herstelperiode van de lymfangitis van veel wandelen, koelen, lymfedrainage.....waren we weer goed op weg.
Rijden op de wei ging goed.
waren een week heel goed bezig, opgebouwd en been in het oog houdend...Player haar been hield het keurig.
We besloten het erop te wagen en zoonlief toog voor een rit op haar naar het bos. met de opdracht het kalm aan te doen natuurlijk en de rit zo kort mogelijk te houden.

Natuurlijk moest er iets gebeuren.
Onderweg achter een bocht zodat er niets zichtbaar was, waren dakwerkers bezig. Totaal onverwacht beginnen die met hun brander te werken en Player schrikt, schuift uit (natte kinderkoppen) en belandt van voor op haar knieën, vanachte schuift ze weg maar valt juist niet.
Teruggekomen vind ik dat haar koot op haar rechterachterbeen (lymfangitisbeen) wat dik is....
Koelen dus en traumeel eraan gedaan.
Dagen erna niet veel beter. Maar ook niet erger.
Dan op een namiddag als ik op de wei aankom, staat er poltie en hangt er een betonnen electriciteitspaal (verlichtingspaal)te bengelen boven de wei aan de stroomdraden.
Een auto die moest uitwijken voor een kat is er bovenop geknald en heeft die paal gewoon omvergereden.
Plaer stond in het verste uithoekje van haar wei en durfde daar niet meer uit te komen.
Haar koot was nu dubbel zo dik.
Manken deed en doet ze er niet op.
mag er aankomen, heeft er geen last van.
Nu lijkt het ietsie beter te zijn maar van voor zit er een rare verdikking.
En vandaag vind ik ook voor het eerst dat het wat warm aanvoelt.
DA gebeld, natuurlijk heel de maand in verlof.
Straks komt er een vervangster.
pff
Mag een mens moedeloos worden.
Misschien is ze op....
Moet ik haar met rust laten.
Ze is 17, wordt in april 18.

Wil schreef op maandag 10 november 2008, 13:03:


Ja, weet hoe je je voelt....
zoveel zorgen ,en ja, ze zijn afhankelijk van ons....en opgeven? Wrdt zo moedeloos maar ik kan haar toch niet laten vallen? Nee, geen haar op mijn hoofd....
Wel denk ik stlaan aan een ander paardje erbij....Een tweedekans paardje of zo....Niets dominant....(geen gevechten meer liefst) Moet alleen mijn man nog overtuigen....
Kan ik toch weer wat rijden en met Player beetje aanzien, wat ze kan of niet meer kan....en verder lekker met rust laten (al weet ik niet of zij dat zo leuk vindt, die rust....ik ben evengoed van haar als zij van mij )

Corinne oet Belsj schreef op zondag 9 november 2008, 20:23:


Is hetgeen dat ik ook zou denken, maagpijn, buikpijn...dat is wat ze me altijd verteld hebben toch.
Wat Pien vertelt over dat geeeuwen bij het aandoen van het hoofdstel, herken ik ook uit de tijd dat we met bit reden...met sperriempje....geeuwen en blijven geeuwen, stress was het niet, ze stond te suffen onder het borstelen en opzadelen....wel het insnoeren van het hoofdstel..eerst nog even kaken lekker losgooien voor alles ingesnoerd werd...Nu doet ze dat eigenlijk bijna nooit meer....

Wat ze ook doet, sinds nog niet zo lang, is geeuwen als we op de wei komen. Maar ook niet altijd.... Ik passeer ook vaak zomaar langs de wei zonder erop te gaan en dan zie ik haar nooit geeuwen..Zodra ze ons ziet...dan wel. Het stopt ook als we bij haar zijn....tis dus maar even een paar keer achterelkaar. Ik bezie het maar als een gewoonte, een tic of zo. Ze plast ook altijd als we op de wei komen om dan op haar gemakje naar ons toe te komen slenteren...is ook zoiets raar...

Wil schreef op maandag 10 november 2008, 13:21:


Ja, het is inderdaad niet zo dat een tweede paard gelijk een garantie is voor zorgeloos rijplezier... (niet dat dat een must is; maar een béétje zorgeloos rijplezier zou ook al fijn zijn) voor hetzelfde geld heb je twee probleempaarden....en aangezien we de problemen aan schijnen te trekken op het moment, ben ik toch nog terughoudend....maar het kriebelt he, het kriebelt....
Mis de herfst in het bos.....
Mis mn mateke om er samen op uit te trekken...maar ja...that's life he...
Iemand een peppil?

Britt Claeys schreef op maandag 10 november 2008, 14:11:


Lees nu pas je topic...
Wens je heel veel sterkte....
...

Monique Meijer schreef op maandag 10 november 2008, 16:04:


Heb echt bewondering voor wat je doet en vooral hoe je het doet.
Het is ook zalig om samen te gaan wandelen, even goed.

Dat van die manege...
Hoorde gisteren iemand bezig over een pony die ze huurde op een manege....zorgeloos rijden...
(moest wel 150 euro betalen per maand en het beestje liep nog mee in de les)
Klonk zo aanlokkelijk....voor een moment....
Ach dat is toch niet wat ik zoek....
Laat me maar wat aanklooien met onze Player.

Kan me voorstellen dat je je ding er niet vond.....Monique...