Sieta schreef op zondag 5 oktober 2008, 19:10:


Ik ben het met de voorrangers eens! Mok absoluut niet op zijn beloop laten, je weet niet wat je op je nek haalt. Als het uit de hand loopt, kan het dier zelfs Einschluss krijgen! Zit je daar op te wachten?
Wat dacht je van alle 4 de benen op de grond laten, kan je beter bij de holten komen en heb je beide handen vrij om het been en de holten goed te inspecteren en te behandelen.
Dus mok absoluut behandelen! Beloof je dat?
Groetjes,
Anja

Sieta schreef op zondag 5 oktober 2008, 19:42:


Ik zal mijn hoefsmid eens vragen naar natuurlijk bekappen. Ik heb net nog onder zijn hoef gekeken en de zool is niet overduidelijk weggesneden, zodat hij niet hol staat (snappen jullie wat ik bedoel, geen duidelijk rand dus).
A.s. donderdag zijn ze weer aan de beurt, laat het om de 8 weken doen.
Eens hoor, als er niets te repareren valt, ga ik ook zeker niet iets zoeken om te repareren. Ik ken er nog één: never change a winning team

eddy DRUPPEL schreef op maandag 6 oktober 2008, 19:11:


Als de mok veroorzaakt wordt door vocht, zou ik zeker niet te actief met shampo's, zalfjes etc te werk gaan. Hierdoor wordt de huid week, waardoor de mok weer net zo snel terugkomt als het verdwijnt.
Dit is één van de dilemma's waar ik ook mee worstel. Al zou ik nog zo graag Jeen (Fries) 24/7 buiten willen zetten, het is echt funest voor zijn benen. Ik begin het nu redelijk onder controle te krijgen en heb het volgende gedaan:
dag 1. benen gewassen met betadine om te ontsmetten en korsten week te maken; goed nadrogen met een schone handdoek en sokken met een zachte borstel goed door kammen zodat er lucht bij kan komen. Losse korsten verwijderd.
dag 2. benen gewassen met Sebacil, niet echt paardnatuurlijk, maar soms ontkom je er niet aan (ook wij mensen moeten soms bij ziekte het één en ander slikken wat ook niet echt puur natuur is). Ik heb dit 's avonds gedaan en daarna in een droge stal gezet. Niet nagedroogd met een handdoek, anders verwijder je de Sebacil weer. Wel nadat de benen droog waren opnieuw doorgeborsteld en losse korsten verwijderd (absoluut niet peuteren). Wassen met Sebacil heb ik na 10 dagen herhaald.
Dag 3 en volgende: 's ochtends en 's avonds benen behandelen met Vetaderm. Niet meer wassen, wel goed drogen als de benen nat zijn van het weiland en als ze echt goed droog zijn eerst uitborstelen om dan de creme op te smeren.
Verder geef ik Jeen Cure Mok van VSM, 2 x daags 6 tableten, volstrekt homeopatisch.
Als alle plekjes weg zijn gebruik ik puur als onderhoud G-T-M van Shapley's. Ik heb daar rap (mok hoger op het been, blijvend mee weggekregen). Ik heb een tip van een Friese boer gekregen; weiland nat? Kootholtes insmeren met slaolie! Ik heb hier geen ervaring mee en denk zelf dat je de huid dan ook week maakt of houdt.
Ik laat mijn paard zoveel mogelijk buiten lopen, maar 's nachts haal ik hem op stal. Ik wou dat het anders kon, maar zou vanwege zijn mok op dit moment geen oplossing weten. Ik hoop het dusdanig onder controle te krijgen en te houden dat hij in het komende voorjaar/zomer wel 24/7 buiten kan blijven.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt, veelvuldig wassen wordt door mijn DA afgeraden.
Groetjes,
Anja

Michiel schreef op maandag 6 oktober 2008, 20:44:


Jezus, Michiel! Je zult het goed bedoelen, maar tandpasta?! Ooit bij jezelf geprobeerd op een wond? Denk het niet! Je hebt dus een super braaf paardje, dat weer wel!
Als je die onzinnige middeltjes ga proberen, grijp dan gelijk naar afgewerkte olie ... wordt ook nog steeds gebruikt en is zwaar giftig. Wat denk je dat fluoride is?
Nogmaals je bedoelt het waarschijnlijk super goed, maar pfffff ... ik schrik hier van!

Arabesk schreef op maandag 6 oktober 2008, 20:54:


"never change a winning team" was een knipoog naar Sieta's "if it ain't broken, don't fix it!"
Snap wat je bedoelt, maar let wel, Jeen inmiddels ruim 5 heeft zijn hele leven nog nooit op ijzers gestaan. Hoeven worden niet zo gekapt als traditioneel bekapte hoeven te zien op de site HoefNatuurlijk, waar jij mij naar hebt verwezen. Zijn hoeven zijn niet "uitgehold", zijn mooi vlak en sterk. Ook zijn straal wordt niet zo bijgesneden als op de afbeeldingen van eerdergenoemde site.
Ik heb een hele leuke, open en professionele hoefsmid, dus ik verwacht geen negatief verhaal. Ik verwacht wel zijn mening, wat die ook moge zijn, de keuze is aan mij.
Tja, als opa al jarenlang tevreden sigaren rookt, wie ben ik om dat genoegen van opa af te nemen? Roken is dodelijk, I know. Maar ach, opa zal wel oud en wijs genoeg zijn om zelf te kunnen beslissen of hij sigaren wilt roken of niet!

marianne laenen schreef op maandag 6 oktober 2008, 22:09:


Als ik een paard was ...
dan zou ik bij iemand willen horen die mij met respect behandelt;
die beseft dat ook al ben ik "maar" een paard, een wezen ben met een ziel en een hart dat klopt;
dat ik vreugde, verdriet en pijn kan voelen;
dat ook ik niet altijd even vrolijk hoef te zijn;
dat dat helemaal niets met mijn verzorger heeft te maken;
dat ik het hem/haar vergeef als ze mij niet begrijpen;
dat ik verwacht dat dat wederzijds is;
dat ik je geef wat ik van je krijg;
dat ik alleen kan ontwikkelen als jij belooft ook naar jezelf te kijken en jezelf blijft ontwikkelen;
dat ik dan, mijmerend in de wei, misschien wel aan mijn moeder denk;
dat ik hoop dat ik altijd mij iemand mag blijven die goed voor mij is;
en mij niet weg doet omdat ik je niet naar een hoger niveau, whatever that may be, kan brengen;
ja, als ik een paard was dan zou ik eigenlijk willen wat wij als mensen ook willen: liefde, aandacht en respect.
Maar lieve mensen, verdienen alle dieren dit niet?

Arabesk schreef op maandag 6 oktober 2008, 22:25:


Walgelijk! Ze moesten dat mens eens een goed pak op haar donder geven. Zo zie je maar weer, de beesten onder de dieren is vaak een mens!

Spirithorses schreef op maandag 6 oktober 2008, 22:56:


Misschien niet zo aardig van mij, "niet zo heel frêle amazone" ... crisis! Ik zou met zo'n tikkende vleesberg (sorry, niet netjes) helemaal niet meer vooruit komen! Paarden moeten werken, allerlei oefeningen tot in het oneindige uitvoeren, maar zouden ruiters ook niet eens naar hun eigen fysieke gesteldheid kunnen kijken of krijgen we nu weer de opmerking "misschien heeft ze wel last van haar stofwisseling, ze kan er niets aan doen". In dat geval, sorry, sorry ... maar misschien toch een andere hobby zoeken?

Arabesk schreef op maandag 6 oktober 2008, 23:04:


Snap je frustratie, echt waar ... maar denk toch dat er meer amateurs zijn die de meest vreselijke dingen uithalen met dieren dan proffesionals. Ik vind het wel extra triest en treurig om juist dit gedrag bij de zogenaamde topruiters te moeten zien. Je zou denken dat ze van hun hobby hun beroep hebben gemaakt, maar om nu een hele groep "stal" en "professionals" over één kam te scheren, dat gaat me te ver.
Maar wat is jouw probleem dan precies met de gevestigde orde?