eddy DRUPPEL schreef op maandag 29 september 2008, 16:52:
>
> Eén van de zeer gegeerde eigenschappen van een hulphond is bvb
> dat hij zij zodanig is ingespeeld op zijn "patient" dat hij
> "ten allen tijde" het commando afwacht .OP eigen initiatief
> iets gaan uitvoeren dus zonder que is eigenlijk niet gewenst
> !!Het juiste gewenst moment moet altijd die van de patient zijn
> en NIET van het dier

.Voila moest ni lang nadenken
> hierover !!Mijn uitleg zal je uiteraard niet bevredigen maat zo
> denk ik er wel over !
Toch een opmerking van mij daar ik veel met mensen werk die een blindegeleidehond hebben. "Patiënt" is een verkeerde woordkeuze! ;-
Dat zijn geen patiënten maar blinden of mindervaliden, mensen met een handicap....
Voor de hond is zijn baasje perfect volmaakt en zijn grootste vriend.
Spijtig genoeg komt er toch vaak niks van terecht. Wij hebben bij ons op school voorbeelden genoeg. De hond wordt verkeerd opgeleid, blijft te speels, wordt verknoeid door de blinde enz.
De hond moet inderdaad volledig op zijn baasje gefixeerd zijn, andere mensen mogen de hond zelfs niet aaien of toespreken wanneer hij zijn "gareel" aanheeft. Zonder "gareel" is hij een gewone hond, dan kan hij zich ontspannen.
Marianne