Jacqueline v d Berg schreef op maandag 22 september 2008, 14:56:

Papillon had ooit ook een ontsteking aan de pezen, en zijn benen waren toen ook dik gezwollen van het vocht. Tegelijk was hij ook heel gevoelig voor aanraking. Al mocht ik er wel aankomen.
Na een kwartiertje stappen trok die zwelling ook weg, zo'n beetje hetzelfde wat je bij stalbenen ook hebt. Het was ook deze periode van het jaar.
Misschien speelt de grote temperatuurschommelingen tussen dag en nacht wel mee.
Hij heeft toen ontstekingsremmers gekregen.
Misschien heb je hier wat aan.
In elk geval véél sterkte met je paardje. Prachtig dat je man mee achter jou staat.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 22 september 2008, 16:26:

Dat was bij Papillon ook niet zo. Het had te maken met de hoeveelheid vocht.
Vandaar dat ik aanvankelijk ook dacht dat hij gewoon stalbenen had. (Papillon stond gewoon in een traditionele stal ... shame on me )

Sterkte.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Cindy Helms schreef op dinsdag 23 september 2008, 12:20:

Ik rook al bijna 10 jaar niet meer. En ik rookte vééééééél (in mijn glorietijd tot +/- 3,5 pakjes per dag).

Wat waren mijn ingrediënten:
1. De wil tussen mijn oren die me overtuigde dat ik écht wel zónder kan (nie uit goesting, want die vertelde me dat ik het wel super lekker en gezellig vond)
2. Absoluut géén plan hoé ik het zou of wou aanpakken.

Hoe heb ik het alsnog aangepakt:
Zoals al gezegd, géén plan.
We waren met onze kindjes in Eurodisney Parijs. Daar stond ik 's ochtends op met een serieuze snotvalling. Neusgaten dicht, en geen smaak in mijn eten. Een sigaret smaakte bijgevolg ook niet écht.
Na het ontbijt stak ik een stokje op, uit gewoonte. Maar na 3 lurkjes aan de filter heb ik ze gewoon weer uitgeduwd.
In de loop van de dag, de kinderen zaten op het treintje in het Wild-West Park, stak ik er weer eentje op. Helaas, nog steeds geen gezellige smaak. Na enkele trekjes heb ik het stokje dan maar weer gedoofd.
De volgende dag ben ik opgestaan - nog steeds met een snipverkouden neus - met het idee van "hey, ik heb gisteren eigenlijk niet gerookt. Nou, dan vandaag ook niet."
De dag nadien vertrokken we terug naar huis. Als het gezin mee in de auto zit rookte ik zowiso al niet. De trip terug duurde ruim 4 uur.
Thuisgekomen had ik weer hetzelfde gevoel van, "vandaag nog niet gerookt. houden zo."
En zo verging het de dag daarop, en de volgende, en nog ééntje.
Ik heb nooit gezegd dat ik gestopt ben met roken, alleen dat ik er vandaag effe gewoon van afblijf.

mijn huisarts vertelde me dat de nicotine na amper 5 dagen al uit je bloed is. Maar de verslaving makkelijk een half jaar kan blijven hangen in je hersenen.

14 dagen na Eurodisney crashte mijn computer. Mijn vrouw was die avond gelukkig niet thuis. In een opwelling van onmacht pakte ik een sigaret uit de barkast (het was dàt of een baksteen door mijn pc-scherm). Ik ben op het terras gaan staan. Ah jaaa, anders zou mijn vrouw kunnen ruiken dat ik nog eens aan de stick zat.
Het regende pijpestelen. Daar stond ik met mijn shaffy, verzuipenend stoom af te laten.
"Allé, zie mij hier nu staan. Idioot. en beetje belachelijk, nie? Moet ge daar nu al zo groot voor geworden zijn?" flitste het door mijn hoofd.
'k Heb het peukje uitgeduwd in en plas, voetjes geveegd en terug naar binnen gegaan.
Sindsdien heb ik nooit nog en sigaret aangeraakt.

Simpel en doeltreffend.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"