eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 20 september 2008, 8:48:
> Wil schreef op zaterdag 20 september 2008, 1:09:
>
>> Nick Altena schreef op zaterdag 20 september 2008, 0:43:
> en jij slaagt er toch in om het paard enigzins te bekappen sta
> je binnen X aantal tijd weer even ver en gaat het weer
> levensgevaarlijk werk zijn
.Dus effe nog niet aan bekappen
> denken maar eigenaars en paarden trainen in voetjes geven
Eddy, lief meegedacht. Zonder in al te specifieke details te treden zal ik je vertellen dat het in dit geval van de eigenaresse ook deels des-interesse is... en ze heeft een burn-out. Daar kun je je zo af en toe mooi achter verstoppen.
Het is heel gemakkelijk als andere mensen jouw probleem oplossen nietwaar?
Het bekappersgereedschap is daar ook aanwezig... maar de dame kan het niet meer zelf. Is de zestig al gepasseerd.
Verschillende factoren dus... de paarden zijn trouwens 28, 20 en de laatste weet ik niet... Er is tijd zat geweest om het ze te leren.
Inmiddels zijn er meer mensen die zo af en toe zachtjes commentaar op die voeten geven
)
Groetjes,
Wil.
Warboel
