Arabesk schreef op dinsdag 16 september 2008, 17:29:


Al mijn paarden zijn bekapt volgen geen enkele methode.
Eentje staat op ijzers en volgende week gaat mijn hengst voor een weekje weer op ijzers, na het weekend van 27 sept er weer vanaf...
Je mag ze allemaal komen filmen, zit alleen wel in Drenthe

Arabesk schreef op maandag 22 september 2008, 10:46:


ik geloof dat ik maar bij jullie in de buurt moet gaan starten, wat een luxe bijna alle wedstrijden op het zand, dat gaat hier in drenthe echt niet op.
ja de sub-top rijd vaak op zand maar de basiswedstrijden zijn in het groene seisoen eigenlijk altijd op gras.

Wat ik al bitruiter een beetje mis in dit verhaal en waardor ik mij ook niet echt hier in kan vinden is het belang van zithulpen.
Het is mijn doel om met een zo licht mogelijke verbinding waarbij ik liever een wat doorhangende teugel zie het paard te laten verzamelen.
Niets tegenhouden aan de voorzijde maar begrenzen op de zit waardoor het paard zijn gewicht meer naar de achterhand verlegt.

Nu rij ik mijn hengst dus ook zonder problemen bitloos (al vanaf dat hij net beleert was) omdat deze 100% gecontentreert is op mijn zit, dit is niet onstaan door dwang maar door een samenspel wat we samen ontwikkelt hebben.
Mijn hulpen heel klein te houden en streng te zijn indien er geen reactie kwam.
Het gevol hiervan is dat ik verplicht ben een onafhankelijke zit te hebben daar ik hem anders te veel zou storen.

Aan hem heb ik ook het ideaal leerpaard, elke ruiter die ik les geef gaat eerst op mijn hengst zodat ze een spiegel wordt voorhouden wat weleens voor komische resultaten leidt.
Een van mijn leerlingen zat scheef maar begreep niet wat ik daarmee bedoelde tot dat ze op mijn hengst zat en deze alleen maar netje zijwaarts opging de richting waar de ruiter naartoe hing.
Als je bij dit paard te heftig bent met teugelhulpen gaat hij stilstaan of achterwaarts uit protest.
Aan galoperen zonder eerst een halve ophouding met de zit geeft een hele mooie uitgestrekte draf maar geen galop.

Vanaf dag 1 dat ik op een jong paard ga zitten, altijd bitloos in het begin, ga ik al spelen met mijn gewicht en als ik eerlijk ben vind ik dit belangrijker dan perse bitloos te willen rijden.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 23 september 2008, 21:11:


Het is dan ook een doel waar je naartoe traint en waarin je heel veel geduld moet hebben en ik ben er ook nog lang niet maar al wel een stukje opweg.

Aankomend weekend zit ik in Aachen, je bent van harte welkom al hoef je geen paarden mee te nemen want dan rij ik al tussen merries en hengsten en voor de rest van mijn tijd zit ik in drenthe.
Ik kan je zonder probleem foto's laten zien waar mijn theorie even niet opgaat van mezelf, maar ook vele waar het wel opgaat.
Weet ook dat dit weekend momenten kunnen komen dat ik nog niet ben waar ik wezen wil maar daartegen ga ik genieten van de momenten dat we elkaar wel 100% begrijpen.
Maar voor mij is dit het doel van paardrijden, compleet samenspel en dan alleen maar op de zit, denken aan een gangwisseling of oefening zou eigenlijk voldoende moeten zijn.

Mijn hengst rij ik vanaf mijn 14de, heb hem in dit tijd een hoop dingen aangedaan maar we hebben ook heel veel geleert van elkaar en veel plezier gehad, sterkte nog de laatste jaren alleen maar plezier en heb ik zoveel van hem mogen leren en leer ik nog steeds veel van hem.

lies zondag schreef op dinsdag 23 september 2008, 21:52:


Daarom heb ik ook vertelt dat ik dit weekend in Aachen ben met mijn hengst, is vele malen dichterbij dat Emmen gezien vanuit Belgie.
Indien er interesse is ben ik te bereiken via Queststable@gmail.com
Nu niet allemaal spam hiernaar toe sturen want daar heb ik mijn forum inschrijf mail adres al voor...

Nils Vellinga schreef op dinsdag 23 september 2008, 23:37:


Euh bedoel het niet verkeert maar is een mooi verhaal niet het gene wat jullie hier allemaal ophangen?
Ik geef toe dat ik bepaalde hulpmiddelen gebruik (misbruik laat ik even in het midden).
Ik lees hoer veel verhalen waarvan het in theorie o zo mooi klinkt maar waarbij ik me vaak genoeg afvraag hoe men dit wil gaan trainen zonder soms in te moeten grijpen.
Ik steek mijn hoofd ook niet in het zand en ben eerlijk met het gene wat ik doe en wat ik zeg.
Ik lees hier ook verhalen waarvan ik denk hoe heb je het als eigenaar zo ver laten komen, eerst van alles toestaan en daarna omdat het paard toch te veel vrijheid neemt in moet grijpen, ben je dan wel eerlijk bezig naar je paard?
Volgens mij niet, in mijn optiek moet het paard weten wat je van hem verwacht, dit is de ene dag niet iets anders dan de andere dag, op deze regelmaat borduur je verder.
Jongen paarden moeten dan ook eerst 100% op de zit zijn, in balans lopen en geen steun zoeken voordat je verder kan gaan in de training.
Voor mij betekent training steeds de basis bevestigen en daarbij nieuwe dingen waar het paard aan toe is toe te voegen.

stumperd schreef op woensdag 24 september 2008, 11:23:


Ja daar zijn meerdere foto's van.
Filom niet daar wij geen fimcamera hebben...

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 24 september 2008, 12:10:

Ik beoordeel niemand op fotos daar ik zelf weet wat voor een momentopname dat kan zijn.
Daarnaast beoordeel ik jou ook niet als ruiter, zet alleen mijn vraagtekens bij het gene wat ik hier lees en haal het voor mij belangrijke zithulp erbij.
Voor mij is de zithulp naast mijn stem het allerbelangrijkst, niet de hand die de teugel vasthoud.
Ik heb jouw foto's wel gezien, ook die van bij de equihof en bij het zien van de foto's is af te leiden dat jij in mijn optiek een zeer eerlijke ruiter bent die ook gebruikmaakt van zijn zithulp maar dat is volgens mij niet gene wat er in dit topic gestelt wordt.


De basis voor deze hengst is in mijn optiek niet anders dan die bij een jonger paard, hengst is alleen uitgegroeit waardoor hij lichamelijk sneller in staat is om zwaarder werk te doen.
Nu heeft een paard volgens mij geen bepaalde leeftijd waarop hij dingen moet beheersen, sommige pakken het allemaal heel snel op en moet de ruiter de remmende factor zijn, andere hebben meer tijd nodig en dit zal je als ruiter ook moeten geven.

Sky schreef op maandag 6 oktober 2008, 18:59:


Het zal wel aan mijn liggen maar vind dit paard toch echt een probleem hebben in de achterhand, vooral in de overgang stap - draf en de wendigen heeft hij geen zuivere passen achter.
Teugelkreupel kan ik het niet noemen, was dit mijn paard dan liet ik zijn rug en achterhand eens goed nakijken, naar de ruiter kijkende zou ik beginnen bij zijn rug.

Realist schreef op dinsdag 7 oktober 2008, 13:14:


Mmm oke.. Bekijk het filmpje nogmaals en vraag me af hoe ik aan een overgang stap- draf kom...
Maar blijf erbij dat ik eerder bij de achterhand gingen kijken dan het probleem aan de voorkant te verleggen.

jan seykens schreef op dinsdag 7 oktober 2008, 13:25:


Heel simpel... Als het paard niet geen gelijke pas maakt met zijn benen dan mankeert er iets aan.
Als je het paard door de hoek ziet gaan verandert zijn pas dusdanig dat het in mijn optiek niet meer regelmatig is van zijn achterhand = kreupel.
Juist in de overgangen en de bochten zie je dit op de verschillende filmpjes van deze combinatie.

Dank je wel voor het compliment van de foto, voor jullie is het dan wel overbodig maar in duitsland is het wel een verplichte optoming, maar het is vooral hoe de gene die het allemaal in handen heeft ermee omgaat.
Nu zie je op deze foto de stang redelijk horizontaal staan waar je over kan vallen alleen heb ik mijn kinketting zo los dat deze helemaal niet inwerkt.

Danielle Schuwer schreef op dinsdag 7 oktober 2008, 17:24:


Maar maakt dit het paard automatisch teugelkreupel vraag ik me dan af.
Ik denk eerder een belastingskreupelheid en vaak is dit bij een paard ook aan de hand vast te stellen (spierreacties, beweging op een kleine volte op het harde, overgang stap draf).

Het postuur en rijtechniek van de ruiter hebben zeker invloed op deze onregelmatigheid maar een gezond paard zonder problemen en die sterk genoeg is zou zonder problemen moeten rondlopen met een ruiter).

Als een van mijn paarden onregelmatig lopen onder het zadel dan ga ik in eerste instantie ook opzoek naar een oorzaak en belast ik hem niet meer dressuurmatig onder het zadel en gaat deze op rust totdat ik weet wat er aan de hand was/is. Gelukkig nog maar tegen 1 vage kreupelheid aangelopen die ik alleen onder het zadel merkt en eigenlijk niemand zag, na uitgebreid onderzoek niets wijzer geworden maar een maand rust deed wonderen.
Daarnaast meerdere ruiters kunnen helpen die hun paarden letterlijk teugelteugel reden en nu zonder problemen weer rondrijden met paarden die weer plezier hebben om samen met de ruiter te groeien.