Spirithorses schreef op vrijdag 5 september 2008, 21:36:
> Coralie schreef :
> \
>> Ik vind het sowieso FOEI om op een gespannen paard te gaan
> van alle paarden die die dag meededen. Nul pijn en spanning in
> de rug en een ontzettend betrokken rijder (Brit dus!) Yes!
>
> Groet, Pien
Ach Pien,
Ik geloof je graag. :)
Eddy zei al dat het paardje heel mooi kan lopen.
Waar het om gaat is, wat doe je als het paard 'haar dag niet heeft'.
Van Eddy begrijp ik, dat hij dan de strijd opzoekt, die aangaat en probeert om te winnen.
En dat is hoe mensen al zo lang met paarden zijn omgegaan. Vandaar dat bit, die zweep en die sporen.
En ik dacht dat wij dat hier niet meer willen.
Waarom niet, als er iets is met het paard, daar naar luisteren/kijken en uitzoeken hoe je het probleem van het paard kunt verhelpen?
Als het paard kreupel is, dan gaan we er toch ook niet op zitten in de hoop dat de kreupelheid onderweg wel over zal gaan?
Dan zoeken we toch ook eerst naar het steentje dat onder de hoef is vast komen te zitten?
Dus als het paard 'haar dag niet heeft' dan ga je toch beter ook op zoek naar wat er schort?
Misschien helpt het als je eerst een rondje met haar aan de hand gaat lopen.
Of haar masseren. Of gewoon een andere oefening vragen (over dingen heen stappen bv. waardoor haar concentratie in het hier en nu wordt opgewekt). Ik noem maar wat, er is zo veel meer, hangt af van jou en jouw paard, en wat je denkt dat nodig is.
Waarom de strijd met je paard aangaan als dat niet nodig is?
Dat is wat ik wilde zeggen.
Groet,
Coralie
Warboel
