Ik had al een beetje een uitnodiging gehad, anders had ik het ook ni kunnen weten hè. Maar ik zal braaf zijn en mijn mondeke houden en met mijn pollekes nergens aankomen

marianne laenen schreef op zaterdag 6 september 2008, 21:59:


Grappig verwoord
Soraya krijgt het wel niet ineens tussendoor. Als ze haren dag niet heeft, dan weet ik dat wel vanaf het vertrek.
Maar als het vanaf het begin koek en ei is, dan kom ik thuis met een berg pannenkoeken

Jacqueline v d Berg schreef op zaterdag 6 september 2008, 23:19:


Van mij moet je niet zwijgen zenne, 't kan soms goed doen om alles eens van je af te schrijven. Als dieren maar konden spreken, 't zou veel gemakkelijker zijn
Heb je soms al een tweede opinie gevraagd aan een andere DA? 't Kan mss een ander licht geven of je geruststelling bieden.

Koen Theys schreef op zaterdag 6 september 2008, 23:25:


Ik bekijk het anders: door observeren kan je ook veel dingen bijleren. Het heeft niets te maken met ergens tegen te zijn of beter dan een ander te willen zijn.
Niemand is perfect en iedereen maakt fouten, maar door kritisch iets te bekijken kunnen zowel de observators als de uitvoerder (was hier nu niet het geval maar allé) iets bijleren.

Spirithorses schreef op zondag 7 september 2008, 8:24:


Regent het vandaag ook niet? Hier is't nog ni droog geweest

Coralie schreef op zondag 7 september 2008, 8:55:


We hebben wel geprobeerd om situaties te creëren waarbij Soraya haar kuren zou krijgen maar enkel om de thuissituatie na te bootsen zodat ik meer bagage heb om thuis verder te gaan. Ik sta hier immers alleen voor in een veel drukkere omgeving en alles wat ik kan bijleren is meegenomen. Ze was trouwens voor het overgrootste deel superbraaf zenne
Want ze deed geen stapje verkeerd (buiten de eerste 2 dagen dan) en ik ben naar hem gekomen met een probleem, wel moeilijk op te lossen (of liever oplossingsmethoden mee te geven) op die manier dan hè.
Eddy zijn werkwijze is niet om elke keer een strijd op te zoeken die hij dan wilt winnen maar wel dat de paarden doen wat hij vraagt. Het is niet zo dat hij elke keer die strijd opzoekt en denkt van 'yes, nu heb ik u en nu moete maar luisteren!' Het is wel een deel van de training dat paarden naar je luisteren zodat ze controleerbaar zijn.
Als je paarden volledig hun eigen keuze geeft, blijven ze dan niet liever grazen bij hun vriendjes? En het liefst nog met de nodige worteltjes en koekjes
Of laat je kinderen altijd hun zin doen of doe je zelf altijd wat je wilt doen? Soms moet het gewoon, en dan bedoel ik niet dat er overgevraagd wordt.
Maar ik snap je redenering wel, als ik iets vind waardoor ze haar kuren niet krijgt dan loop ik op wolkjes Ik heb voordien al geprobeerd om haar eerst los te laten, om ze maar wat te laten gaan tot ze kalmeerde (erop en ernaast), om naast haar te stappen voor een tijd, maar dat hielp allemaal niet. Gemasseerd heb ik nog niet geprobeerd maar ik neem bij haar wel altijd mijn tijd om te poetsen en op te zadelen en ze is dan ongelooflijk ontspannen. Echt waar, je zou ze dan eens moeten zien vertrekken naast mij richting piste

Coralie schreef op zondag 7 september 2008, 8:57:


Dat is ook een manier om het te bekijken: uiting van het gevoel op dat moment en dan een gevoel van geen zin om te werken vandaag of om van de wei af te gaan en de rest achter te laten. Want het zijn geen vreugdebokjes of zottigheid dat er af moet ofzo. Als je rustig blijft, dan gaat het ook over maar ik kan niet altijd rustig blijven op een ping-pong-paard, ik span heel mijn lichaam op (fout ik weet het, maar ni zo gemakkelijk weg te krijgen) omdat ik weet dat ik niet altijd kan blijven zitten. In de piste valt het nog mee want daar kan ze niet weg, maar op straat wil ik het liever wat veilig zenne. Daarom dat ik ook wel weet dat ze weet dat ze mij kan intimideren, omdat ik zelf 1 brokje spanning ben. Oefenen, oefenen en nog eens oefenen totdat ik het zelf niet meer zo erg vind, meer kan ik daaraan niet doen. Later zal ik er wel eens om lachen waarschijnlijk
In je laatste 2 zinnen heb je voor 100% gelijk, probleem is alleen dat het meestal gebeurt vanaf het moment dat ik in het zadel zit, ervoor is ze nog een dutske en als ik afstap is het terug een dutske, ik moet het knoppeke nog vinden maar ben wel hevig aan het zoeken zenne

Kiriaki schreef op zondag 7 september 2008, 11:03:


Bij trainingen wordt er veel langer op geoefend waardoor het wel belastend is, zou ik toch denken.

stumperd schreef op zondag 7 september 2008, 11:36:


Beetje nostalgie, dat schuilhok gaan we één van de dagen afbreken, normaal vandaag maar kvind het wa nattekes, 't zal voor dinsdag worden waarschijnlijk. Jeanneke is erin geslaagd om een balk te laten afbreken gelijk met de grond en we hadden die in de beton gegoten dus das ni zo simpel op te lossen. Ze heeft lichte zomereczeem (valt best mee, ze staat helemaal links op de foto en die is een maand oud en ze heeft toch nog haar staartje hè), een deken leeft bij haar nog geen uur en ze schuurt dus wel een beetje. Maar na 3 jaar heeft die balk het dus begeven.
Nu gaan we een afdak maken voor de stallen en de balken komen achter elektriciteit te staan, niet mijn favorietste oplossing maar ik wil het niet op mijn geweten hebben dat de boel instort terwijl er nog een paard onder staat.

Sky schreef op zondag 7 september 2008, 14:44:


Kzal me er is in verdiepen

vagebond schreef op zondag 7 september 2008, 19:52:


Mijn bompa heeft op de wei een moestuintje en daar zit behoorlijk wat paardenstront in, je zou eens moeten zien hoe alles groeit!!
Hij gebruikt steeds de mest die het langst gelegen heeft en eigenlijk precies al zand is geworden.
Ik heb vorig jaar een stukje van de wei met eigen mest (ook dat zandachtige) bestrooid (met de hand, er bestaan toch zotten op de wereld hè ) en was curieus wat het zou geven maar ik was wat teleurgesteld, ik zag geen verschil. Waarschijnlijk heb ik iets verkeerd gedaan, te weinig ofzo maar na al dat werk geen verschil zien
Voor de moestuin is het precies ne red bull, maar ik geloof dat mijn bompa er wel serieus wat in doet, als je wilt vraag ik het wel eens na.

marianne laenen schreef op zondag 7 september 2008, 20:21:


Ja, je wilt precies wel echt ruilen hè

Cindy Helms schreef op zondag 7 september 2008, 22:15:


Hela, hela, durft gij te zeggen dat ik een gevleugeld exemplaar ben met een probleem in mijn koppie
Maar ge hebt wel gelijk. Denken, denken, denken, vanalle doemscenario's heb ik al in mijn hoofd gehad en wat brengt dat op? Niks, alleen meer spanning van mij uit zodat ik zelfs al op de wei kwam met een zenuwachtig gevoel omdat ik ging rijden, tja da helpt ni hè.
Erg raar, maar op de Poedertoren heb ik dat gevoel niet, het zal de rust van de omgeving zijn
Ik zou Soraya voor geen geld van de wereld willen missen, incl. haar kuren, ze is voor mij een paard waar ik graag mee bezig ben, waar ik graag op rijd en ik kan van haar nog heel veel leren.
Voor mij ook geen slome mannen want daar word ik nu echt een stresskieke van. Pit mag er gerust inzitten, mijn pony was zo'n crossmonster zonder rem waar de handelaar niet vanaf geraakte totdat ik kwam, ik was meteen verkocht. In het begin was ik ook niet altijd scheutig als hij met mij wegsjeesde en zeker niet toen hij begon te steigeren (en hij ging echt wel recht met klauwende benen, ik heb veel bekijks gehad op de manege toen ). Maar op den duur zat ik hem uit te lachen wanneer hij dat deed, hij maakte zichzelf alleen maar moe want het deed me echt niks. Dat komt nog wel bij Soraya, daar ben ik van overtuigd.