Patricia ter Haar schreef op zaterdag 6 september 2008, 8:01:


Al mijn materiaal komt van Mustad.

Spirithorses schreef op vrijdag 5 september 2008, 21:33:


Hier wel hoor, Amaroc had ooit een dikke staart, maar als ik hem niet knip tot aan de kogels vind ik geregeld lange uitgetrokken strengen bij de ligplaatsen.

Britt Claeys schreef op zaterdag 6 september 2008, 1:47:


Hey Britt, ik heb jou trouwens even zien rijden tijdens de les van Pien. Lekker ontspannen. Ik had jammer genoeg niet veel tijd en heb je niet kunnen aanspreken. Staat jouw paardje volgende week ook nog op de PT? Anders zouden we eens samen een ritje kunnen maken.
Straks doorkruis ik Wommelgem met de vetmobiel. Etentje met mama en bomma voor hun moederkesdag in de Lindenberg. Beter laat dan nooit, maar we wonen ook zo ver natuurlijk.
Moest je ooit nog eens naar de PT komen met je paardje laat dan even iets weten. Dan plan ik een ritje in

joop schreef op zaterdag 6 september 2008, 12:10:


Ja maar net over de grens in Frankerijk dacht ik niet, dus ... een uitstapje is snel gemaakt voor zulke mannen

Britt Claeys schreef op zaterdag 6 september 2008, 13:21:


Ah zo gij nodigt uw eigen uit, schoon is da! T'is voor een beperkt clubje toegangkelijk, maar als jij braaf bent mag je wel es komen piepen
Tja dat park, t'is maar een zakdoek groot, maar de mosseltjes waren best wel lekker!

Cindy Helms schreef op zaterdag 6 september 2008, 17:14:


iets dat ik nooit leren zal FranKrijk

Coralie schreef op zondag 7 september 2008, 8:57:


Ik begrijp best wat je bedoelt Coralie, maar vroeger met Amaroc idem dito. Als ik een baaldag had, wist ... of beter DACHT ... ik: ik blijf er maar beter af vandaag anders dreigt er ontploffingsgevaar (en dat was ook zo, alle hoekena van de pist in recordtempo). Maar eigenlijk is dat een bevestiging van je eigen angst zal ik het maar noemen en uiteraard voelt je paard dat aan. Je laat je op zulke momenten ook zeer snel intimideren en daar wordt van geprofiteerd. Na verloop van tijd wordt dat ook voor het paard als normaal gedrag ervaren. Ik zeg boe en zij schrikt Ik bok en ik moet niet meer galoperen In galop wil zij naar rechts ik doe op het laatste momeny toch lekker links Zij wil stoppen ik ga lekker keihard door Leute alom. Op een gegeven moment ben ik daarin veranderd. Rustig blijven onder alle omstandigheden en blijven vragen ook al bibber ik innerlijk uit mijn vel voor wat komen zal ... Niet altijd makkelijk en vergt ook "lef" soms ... nu rijdt ik op elk moment als ik zin heb. En we doen datgene waar ik zin in heb (tenzij hij moe is ) Of hij nou loopt te bokken, weg te springen, te schrikken, terug te draaien, op te trekken als een raket ... het doet me niks en hij begint het stilaan nu ook door te krijgen. Hij krijgt me er niet bewust meer af en hij bepaald ook niet meer wanneer we wel of niet een ritje gaan maken. Proberen gaat altijd mee, maar eindigt altijd in een Njet ...