marianne laenen schreef op vrijdag 5 september 2008, 20:04:


Ik denk dat dat weer per paard verschilt. Zoals ik zei had ik met iemand een discussie over merries en hun 'verschillende gezichten'. Die vent geeft zijn paarden hun zin als ze niet willen en laat ze gewoon geheel met rust. Hij kon gelijk al zien hoe een paard gezind was en maakte gelijk ommekeerd omdat 'je toch alleen maar zou vechten'. De dag erna was er niks aan de hand en kon die zijn paard zo meenemen en er van alles mee doen. Hij vond over het algemeen dat als je merkt dat een merrie een slechte dag heeft, dat je dat gewoon moet accepeteren en niet doordouwen. 'Heel slecht voor de relatie als je geen rekening met elkaar houdt'.

Er zit wel heel wat waarheid in, maar ik twijfel of dit bij élk paard zo is. Het zijn immers allemaal individuen :)

Coralie schreef op zondag 7 september 2008, 8:55:


Yep :) Ik maak regelmatig gebruik van TTouch kan véél uitmaken wat betreft gedrag, spanning en stress.

Wil schreef op woensdag 10 september 2008, 17:51:


OEF >< Ik houd het in een bar nog niet eens 5 minuten vol. Ik word gewoon duizelig door al die mensen om me heen brrrrrr. Een aantal maanden geleden ben ik ook samen met wat vrienden naar de dag van renesse geweest... jahaa 2 minuten en mijn hoofd was aan het overlopen.
Het jaarlijkse muziekevenement hier, noppes, ik hield mij letterlijk tandenknarsend aan een tafel vast om de stemming niet te verpesten, ik wou WEG!! Normale feestjes met wat vrienden in huis houd ik een uur of twee vol, daarna raak ik ook weer helemaal aangespannen. Pas als mensen zichzelf accepteren, voel ik mij op mijn gemak en kan ik urenlang ertussen zitten zonder dat het mij misselijk wordt.

Dit heb ik niet alleen bij grote groep mensen, maar komt ook af en toe eens wel voor als ik met een persoon praat. Het gevoel dat er iets wordt onderdrukt of wat dan ook voor een gevoel. Meestal heb ik het aan het rechte eind vast over hoe een persoon zich werkelijk voelt. Sindsdien ben ik gaan twijfelen of het nou een hersenspinsel is (wat ik eerst dacht) of een echt gevoel. Want bij zoveel toeval moet er wel inderdaad iets zijn en niet zomaar een losse hersenspinsel.

Marleen den Arend schreef op woensdag 10 september 2008, 21:15:


Heerlijk om naar te kijken, en ontzettend inspirerend. Harstikke bedankt!!!

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 11 september 2008, 11:00:


Tegenwoordig is er voor alles een term (hokje). Ben je niet zo sociaal en wat afstandig ben je dit, ben je luidruchtig en komt voor dingen op ben je dat... en ga zo maar door. Er komen steeds weer en meer nieuwe termen erbij, totdat later iedereen in een hokje zit en naar de psychiater moet gaan omdat die niet 'normaal' is. Oh god wat heb ik een hekel aan zulke systemen.

Zoe Veurman schreef op donderdag 11 september 2008, 17:40:


Als het niet anders gaat sluit ik mij inderdaad zelfs op en klap helemaal dicht. Het zou best kunnen dat meerdere mensen dit doen, bewust of onbewust.

Arabesk schreef op dinsdag 16 september 2008, 17:29:


Wij hebben hier een shetlander die traditioneel bekapt is, een paard op ijzers en een die NBekapt is. Je mag gerust komen filmen op verschillende ondergronden, wij zitten wel in Zeeland.

Piet schreef op dinsdag 16 september 2008, 20:01:


Gelijk heeft die :) Gróót gelijk

Arabesk schreef op dinsdag 16 september 2008, 16:35:


Die filmpjes, GEWELDIG!!!
Iedere blinde kan nog van ver af zien dat dit paard veels te gespannen is. Meneertje(s) die aan het paard hangen gaan ook nog eens met een spuitbus spuiten en het paard opsluiten. 'KIJK, hij staat stil en laat zich bespuiten ' STOM,STOMMER,STOMST!!!!
Dat er dingen fout kunnen gaan en er soms moeilijkheden zijn, ok no problem, maar ga dan niet dat beestje opsluiten en 'succesvol' hem vol zitten te spuiten.

Monty you got served!!

diane hobbelen schreef op donderdag 2 oktober 2008, 22:23:


Ontzettend leuk om te lezen!! En leerzaam ook, dat gillen is echt een leuke tip. Misschien sta je voor gek maar teminste geen happend paard meer ^^

Peter Donck schreef op vrijdag 26 september 2008, 8:05:


Die fietsers hier zijn ook geweldig zeg...
Ik liep eens een keer met Fanny langs de weg met een hond achter mij aan (hij was niet van mij) . Opeens komt een meute fietsers op ons afgeraasd, ik met Fanny aan de kant en juist daar waar een dijkkabouter verstopt zat. Stond ik daar met een huppelend paard aan mijn zij en recht voor me een meute fietsers die geen vaart minderde. Het lukte me om wat opzij te gaan, Fanny was voor de helft nog op straat en daar raasden ze al voorbij en waren over de hond aan het zeuren O_O
/_\
Ik weet niet waarvoor ik eerder zou kiezen, een hond die achter je aan zit of een trap van een paard die 600kg weegt.

http://s79.photobucket.com/albums/j137/mirjam_2006/?action=view¤t=ZZproefje4oktober2008.flv

Nu heb ik eens een filmpje gevonden waarover ik twijfels heb. Heftige discussies daarover dat dit paard goed loopt en de andere helft van mijn klas ziet een kreupel, onregelmatig paard. Ik vindt hem ook niet zuiver lopen, wat zien jullie?

Spirithorses schreef op maandag 6 oktober 2008, 22:56:


Wij zijn het erover eens geworden dat men dit paard eerst eens zonder ruiter moet bekijken, om te zien of die dan nog zo onregelmatig loopt. Dus ja, onregelmatig maar hoogstwaarschijnlijk door de ruiter.

Groetjes, Chantal

Voor iedereen die wil weten hoe het met Fanny gaat hier een kort verslagje:

Fanny is echt veranderd in die 2 jaar dat ze hier is. Ze wil alles zien en alles weten, je kunt haar gewoon zien nadenken en meestal denkt zij wat teveel na als je het mij vraagt. Die grote ogen die alles in de gaten houden (vooral mij), gevolgd door haar oren, ik blijf ervan genieten. Ben ik een dag of twee weg, gaat ze uit protest naar andere mensen toe en loopt met een beledigde blik weg als ik eraan kom, om vervolgens langzaam onopvallend zich een weg naar mij toe te grazen totdat ze een meter van mij afstaat en om aandacht vraagt. Dan heeft ze dagen waarop ze absoluut niks van mij of andere paarden wil weten, of ze komt even naar je toe om gedag te zeggen en draaft daarna weer weg óf ze komt helemaal niet. Ze is niet snel beledigd, maar als je iets teveel of te grof vraagt en jezelf er niet helemaal bij bent, laat ze je de koude schouder zien en doet niet meer mee. Ben je te druk of te stressig dan reageert ze juist nog heftiger en wordt helemaal aangespannen, dan kun je alles vergeten en gewoon terug gaan naar nul. Niks meer doen, lekker ontspannen ademhalen je hoofd los maken en weer down to earth komen, Fanny wordt meestal ook gelijk weer een stuk rustiger en dan pas kun je weer verder.
Ik ga vooral veel met haar naar buiten, de bak is gewoon niks voor haar. Ik merk het ook gewoon als ik met haar geheel ontspannen loop en er is totaal niks aan de hand...ga je de bak binnen is het net of er een knop omgaat. Gelijk weer die spanning, gelijk weer die angst voor alles en nog wat. Intussen is het al wat verbeterd doordat ik haar steeds na het werk, haar lekkernij in de bak geef zodat die bak een positiefe wending krijgt. Hetzelfde met haar angst voor zwepen (of dingen die daarop lijken), ik heb gewoon een appel door een stok geprikt en nu loopt ze steeds achter stokken aan om te kijken of er iets lekkers op zit. Ook haar aantrekkingskracht verbijsterd me keer op keer, genoeg paarden om naar om te kijken, maar bij Fanny staat regelmatig een fanclub
Hééééél soms kan ze een beetje een diva zijn, maar ach dat heeft iedereen wel eens een keer^^

En zoals men een tijdje geleden kon zien op een filmpje, heeft Fanny nu een leuk kapsel. Schuren doet ze weinig, alleen die andere paard(jes) knabbelen haar manen eraf. Tja, voor mij geen reden om een paard alleen te laten staan.

Groetjes Chantal en Fanny

Spirithorses schreef op zaterdag 11 oktober 2008, 18:43:


Ze is niet anders onder het zadel Pien, je moet haar in haar waarde laten. Soms wil ze iets sneller, ga je haar gelijk terugnemen gaat ze alleen nóg harder, geef je haar een paar passen de ruimte laat ze zich op mijn zit terug nemen en is er niks aan de hand. Ze is betrouwbaar en rustig daarin, wil ook tijdens een buitenrit even links en rechts kijken, geef je haar dan geen ruimte gaat ze stressen en heb ik het gevoel dat ze zelfs angstig wordt. Ze kan zich goed op mij concentreren, ze blijft zelfs netjes stilstaan als het moet, ze vindt het wel moeilijk en zij krijgt dan ook altijd een dubbel MOOI van mij. Op het strand is het inderdaad even altijd een beetje spannend, Fanny wil graag voorwaarts terwijl ik even met haar wat wil werken. Ik ga dan vooral uit op mijn gevoel en merk wel hoe Fanny is. Zoals gezegd ze kan ontzettend geconcentreerd zijn en als ik dat ook ben is er niks aan de hand, maar zodra ik niet bij de les ben is Fanny dat ook niet. Ik heb dan ook al een hele trucendoos om lekker zelf rustig te blijven en vooral ook Fanny rustig te houden, onder andere langzamer ademhalen, center langzamer draaien, zingen, tempowisselingen, voltes, zijgangen en nog véél meer, het hangt van de situatie af. Fanny mag gerust initiatief tonen, maar ze moet niet steeds gaan razen iedere keer als ze op het strand is. Dat weet ze 100% en daar houdt ze ook steeds meer rekening mee, je moet daarin gewoon consequent en duidelijk zijn, maar zeker niet in hardhandige zin dan krijg je namelijk het tegendeel van een paard dat rekening met je houdt.

Groetjes Chantal, Gaby en Fanny