joop schreef op vrijdag 29 augustus 2008, 11:40:


Huh, Ik heb een kennis met een cremello. Voor zover ik weet heeft die nergens last van.

Het veulen zelf wordt dan trouwens toch niet zo bleek. Charly is een gewoon vosje. Dus het veulentje wordt dan een palomino. Niks mis mee toch?

stumperd schreef op vrijdag 29 augustus 2008, 12:36:


Nope, dat is geen optie.
Zusje wil een veulen van 'haar pony' en niks anders.
Ze wil gewoon Charly maar dan anders, tegen dat Charly wat ouder begint te worden.
Anders komt er waarschijnlijk gewoon geen nieuw paard tot Charly de geest geeft.

Btw dit is een advertentie van die cremellohengst
http://www.2dehands.be/prachtige-cremello-hengst-ter-dekking-38098973.html?qq=hengst

Spirithorses schreef op maandag 8 september 2008, 9:42:


Puzzle gisteren ook weer, in een wortel dit keer. Zielige pony als hij daar half staat te stikken. Nu was het snel over, maar soms duurt het wel meer dan een uur. Masseren helpt niet.
Ik ben er 99% zeker van dat het bij hem ook z'n tandjes zijn. Hij eet heel slecht. Zelfs een simpel worteltje krijgt hij niet netjes opgegeten.
Nou ja, hopelijk is het bij hem komende week ook opgelost.

Spirithorses schreef op maandag 8 september 2008, 10:40:


Ja, Puzzle is nu ruim 3 jaar.
Maar hij eet eigenlijk al niet goed sinds ik hem gekocht heb als jaarling.
Hooi en gras gaat wel, maar graan, bieten, worteltjes en dergelijke laat hij allemaal uit z'n mond vallen.
Ik heb altijd maar afgewacht omdat hij niet mager was en ik dacht dat het met wisselen wel zou verbeteren, maar blijkbaar niet.
En de laatste tijd heeft hij nu ook soms die slokdarmverstoppingen. (Alhoewel dat het gisteren weer een tijd geleden was.)
Ik heb het ook uitgesteld omdat Puzzle nogal raar reageert op zulke dingen. Zet zo'n klem op z'n mond en hij "spreekt" 3 weken niet tegen je.
Hij wordt erg wantrouwend wanneer je hem teveel forceert.
Maar nu zal er toch eens iets moeten gebeuren. Zeker nu hij stilletjes aan volwassen wordt. Ik zou het niet eerlijk vinden als ik dingen van hem ga vragen die hem pijn doen.

joop schreef op dinsdag 9 september 2008, 9:55:


Ik vermoed dat zeker 90% van die staarten geamputeerd is op 'medische gronden' vandaar het geringe aantal inbreuken.
(Dat is wat in recht van antwoord toen ook gezegd werd.)
Het is dan ook uitgevoerd door een DA.
Vooral bij merries wordt geloofd dat die staart een hygiëne probleem meebrengt. (Omdat ze de zware staart niet voldoende zouden kunnen opheffen bij het urineren en mesten etc...)
Dit zou trouwens niet helemaal BS zijn. Ik heb al gehoord van verschillende trekpaard eigenaren die tegen couperen zijn, dat ze wel degelijk de staarten van hun paarden moeten kort knippen (de haren dan) om deze reden. Vaak zie je ze dan ook afgeknipt onder de staartwortel.
Of het paard wordt opgegeven als zijnde ingevoerd vanuit Frankrijk?

judith1975 schreef op dinsdag 9 september 2008, 9:18:


Tandarts is gisteren geweest hier. Puzzle zijn tandjes waren helemaal in orde. Geen doppen of haken en dergelijke.
Volgens hem hoort dat geklier met eten bij het wisselen in het algemeen.
Is me alleen een raadsel waardoor hij dan slokdarmverstopping krijgt.

Mijn jonge pony heeft een gezwel in z'n lies.
Een sarcoïd volgens mijn DA. Ze raadde aan om er niets aan te doen en de evolutie ervan af te wachten. Zolang hij er geen last van heeft, zou ze het laten zitten.
Mijn eigen gevoel is het helemaal met haar eens. (Ook al omdat mijn enige ervaring hiermee, het verzorgpaard van een goede vriendin, dat gesnij met z'n leven heeft mogen bekopen. Dit paard had het ook in z'n lies, het kwam steeds terug en barstte open en uiteindelijk kreeg m'n de wond niet meer dicht. )
Maar dat ding groeit wel degelijk. Ondertussen is het net wat kleiner dan een euromunt en daarnet gooide ik er een blik op en merkte ik dat er een korstje en rozig stukje vlees opzat. Het is dus open geweest.

Ik heb zelf ook wat dingen opgezocht en gelezen. En daar komt ook steeds naar voor dat de kans dat het terugkomt wanneer je het behandeld ontzettend groot is en dat de tumor dan agressiever kan worden.
Maar er wordt net zo goed op gewezen dat afwachten ook risico's mee brengt. En dat de kans dat het wegblijft groter is, als je het vroeg laat behandelen.
Tja, wat moet je dan doen?

Daarom dat ik me afvraag of mensen hier nog ervaring mee hebben?

linda lou schreef op vrijdag 12 september 2008, 14:59:


Het hoeft niet allemaal zo dramatisch hoor.
Ik ken een paard dat een hoefbeenbreuk heeft gehad. (Tijdens een plotse stop op buitenrit er los doorheen gegaan.)
Dit is ondertussen een jaar of 10 geleden. Dit paard gaat nu richting 20 en loopt nog steeds als een zonnetje.
Je ziet het trouwens wel degelijk in de hoef. (Ik heb dat paard wel eens bekapt) Er zit een plat vlak in de hoefwand.
Het beestje heeft toendertijd inderdaad een tijdje op stal gestaan met een gipsbeen. Waarschijnlijk erg onaangenaam voor dat paard op die moment. Maar als je erop terug kijkt absoluut de juiste keuze van de eigenaresse. Met een beetje geluk heeft ze er de komende 10 jaar ook nog rijplezier mee.

stumperd schreef op zaterdag 13 september 2008, 19:05:


Spanning, dat maak je mij niet wijs. Niet bij die weersomstandigheden.
Nat en een aardig briesje, geen schuilmogelijkheden. Staart tussen de billen en bibberen.
Dit paard heeft het wel degelijk koud en niet zo'n beetje.
Ik vind het eigenlijk niet kunnen om zo'n volbloedpaardje op een open weide te zetten zonder enige schuilmogelijkheid, in weer en wind.
Dat merk ik aan mijn paarden genoeg. De schuilstal bij ons wordt wel degelijk gebruikt. Toch een teken dat ze het nodig hebben.

Mijn merrie (half volbloed) heeft ook wel eens zo staan bibberen. Dit was na een zeer koude nacht (-10°C) en ze had te weinig hooi gekregen. Zij was ook nogal mager.
Bij haar was het eenmalig en ging over nadat ze weer te eten had.
Moest mijn paard regelmatig zo staan bibberen, hoe 'onnatuurlijk' het ook is, dan gaat er deken op.

Herman schreef op zondag 14 september 2008, 23:25:


Herman, lees ik nu tussen de lijnen door dat Veldre en jouw wegen uit elkaar gaan?

Van join up, ben ik ook geen fan.
Toen Pête nog een 3 jarige zotte jonge vla was, is er ook eens iemand langs geweest die dat gedaan heeft.
Dat was nog die periode dat alles wat we met haar probeerden, compleet in de soep draaide.
Ze liep op de wei met een kudde hertjes en gedroeg zich ook als eentje.
Al het nieuwe wat je probeerde draaide uit op een totaal flippend paard die de benen nam.
Aan een touwtje kon ze toen al lopen. (daar ben ik enkele weken zoet mee geweest, want ze kende dat niet.) De eerste keer dat ik er een longe aandeed. Paardje op d'r achterbenen en weg met de longe. Longe in de boom die op de wei lag ( voor de hertjes hun gewei) stuk boom erachter aan. Pas 2 uur later stond ze stil zodat ik de longe eraf kon halen.
Paardje was toen sowieso al redelijk moeilijk te benaderen.
Als ik haar vrij wilde werken, kreeg ik haar daarna niet meer vast. (Bij elke druk ging ze de wei rond sjeezen en ging ze ook niet meer stilstaan, tenzij ik de wei uitging en haar even negeerde.)
Op een bepaalde moment zat ik er zo vast mee dat ik ermee wilde kappen. (Ik was toen 15 en paard was op z'n zachtst gezegd een beetje te hoog gegrepen.)
Toen is een vriend van m'n vader me komen helpen. Hij werkte haar in vrijheid, zette er bijhoorlijk wat druk op. Maar 40 minuten later gaf ze zich over.
Op die moment heeft dat er wel voor gezorgd dat ik er weer mee verder kon. (want ze liet zich eindelijk benaderen)
Maar achteraf gezien was dat ongeloofelijk veel druk voor zo'n jong paard voor wie eigenlijk de aanwezigheid of blik van een mens al te veel was.
Mocht ik het opnieuw doen, ik zou er toch niet meer voor kiezen.

Sieta schreef op dinsdag 16 september 2008, 16:23:


Het zelfde gevoel van mijn kant.
Was het mijn paard, ik zou haar niet meer recht in de ogen kunnen kijken.
Nochtans heeft haar dood ook door mijn gedachten gespookt.
Het uitgangspunt was alleen ietsje anders,....

Kan dit paard een aangenaam leven leiden zonder gereden te worden? Dat zou een beter overweging zijn, bij zo'n beslissing.