Martien van Schubert schreef op zaterdag, 9 oktober 2004, 13:26:


Hoi Martien, ik ken je twijfels, ik heb ze ook meermaals gehad. Moet je nu in één keer overgaan tot de juiste positie van de hoeven (Strasser) of wil je het gefaseerd doen.... Strasser zegt : Optimale doorbloeding kan alleen als je rigoreus te werk gaat en vele anderen doen het liever in stappen, zodat je paard zo min mogelijk pijn heeft. Ik kan je er niet bij helpen, ik weet ook niet wat ik in Twisters geval zou doen, het blijft allemaal een beetje eng. Je hebt Raf nu gehoord, het is goed nu ook de andere kant van het verhaal te horen....

Ik wil je wel zeggen dat ik het super van jou en Jacqueline vind hoe jullie in een relatief korte tijd helemaal bent omgeslagen naar datgene wat voor wis het allerbeste is, en dan bedoel ik niet alleen de hoeven....
Mooi dat je toch voor weidegang hebt kunen kiezen, ook al moet je nu compromissen maken omdat ze verder weg staat..... En dat allemaal voor je paard. Goh, mooi, ik heb er bijna geen woorden voor....

Zie je wel dat het kan als je maar echt in je hart wilt..... Groet, Pien
....don't only talk the talk
....but walk the walk....

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 10 oktober 2004, 8:42:


Wat is NH rijden ? Er is geen echte NH methode. NH is de verzamelnaam voor een aantal methodes.

Kijk, daarom is het dus handig als je paard volledig op je stem of op een andere cue reageert. Op de kar kun je niet aansporen of met je lichaamshouding werken.

Met rijden echter gaat het bij mij als volgt : "stappen" is :
* je zegt : 'en walk', en verplaatst je gewicht iets naar voren dmv kantelen van je bekken, handen ook naar voren.
Gaat het paard lopen ga je weer in je basishouding zitten...je doet verder niks.. Al mijn paarden gaan direct in stap op deze manier.

*gaat ie echter niet lopen. komt daar druk van de kuiten bij, rest blijft het zelfde
*gebeurt er nog niks : effectief aansporen
*nog niks : je slaat jezelf met de teugel over de schouder
*en als er helemaal niks gebeurt is de volgende stap : met de teugel op de kont van het paard.
Draf, galop : hetzelfde, alleen geef je het bijbehorende 'stemcommando' (+ zithulp) erbij. Altijd met zo'n 3 tot 4 seconden bedenktijd en reageertijd voor het paard (hangt af van de snelheid van reageren ; een Arabier reageert sneller dan een Haf, eh bij mij tenminste)

Ja, het is inderdaad druk opvoeren, van fase 1 naar fase 5, ofzo. Dit laatste is nooit nodig als je consequent bent in je hulpen, het paard snapt heel snel dattie net zo goed al bij fase 1 in stap kan gaan....Het kan alleen als je duidelijk , geconcentreerd en consequent bent in je hulpen. Dus bijvoorbeeld tijdens het kletsen met iemand, of de ene keer wel, de andere keer niet ; dan werkt het al gauw niet meer.

Verder worden er geen beenhulpen gegeven, en al zeker geen drijvende. Een paard dat in stap is, wordt verder met rust gelaten, dat is zijn reward (beloning) ook al is dat een tergend langzame stap, het is nog altijd een reaktie. Aandrijven is bij mij dus uit den boze. Je leert met je gewicht het paard te motiveren sneller te gaan lopen. En alles volgens de fases en druk wegnemen zodra de gewenste reaktie is bereikt.

Beenhulpen blijven dan alleen voor het sturen, maar da's een ander verhaal....

Bij Cherokee echter werkt het 'druk-principe' dus niet. Zij blijft tegen de druk ingaan. Haar heb ik vanaf maart en sinds die tijd heb ik haar niet verder dan stap en draf. Galop kan ik vergeten. Op druk reageert ze door op de rem te gaan of te bokken, of er juist vandoor te schieten, heel moeilijk om daar doorheen te gaan. Dat is de reden waarom ik erover denk om met haar te gaan clickeren. Ik moet bij haar voor een heel andere aanpak kiezen...... Ik zie nu dat er methodes zijn die voor sommige paarden niet werken....

Daarbij weet ik zeker dat Piet een mooie aanvulling kan geven over hoe je ditzelfde tot stand kunt brengen met clickeren.
Piet, als je nou eens het voorbeeld wat ik net gaf van Cherokee gebruikt om ons te vertellen hoe je dit clickermatig zou oplossen, misschien kunnen we dan komen tot een vergelijking, lijkt me wel een interessant item.

Verder, Ingrid, vraag ik mij af of je, als je een stap terug zou gaan en Isabella wat 'lichter' in de hulpen zou krijgen, misschien meer gevoeligheid voor jouw hulpen en dus minder aandrijven kunt bewerkstelligen....(hm, klopt deze zin nog wel?)
Ik zit dan te denken aan oefenen zonder de kar, dus terug naar grondwerk, welke methode je dan ook kiest, dat maakt niet uit. Haar op de grond ontvankelijk en licht in de hulpen krijgen. Die kar komt dan later wel weer....
Groet, Pien

....don't only talk the talk
....but walk the walk....

Piet schreef op zondag, 10 oktober 2004, 13:54:


Ach, het gaat mij erom tot een vergelijk tussen in dit geval mijn methode en het clickeren jouwerzijds te komen, en Cherokee leek me daarbij een mooi voorbeeld, zodat we zien hoe je op verschillende manieren iets kunt leren / cq oplossen.

Het ging mij niet om het galopprobleem, maar om het aanleren van de hulpen om je paard op jou te leren reageren, of, zoals in het geval van Isabella ; haar licht in de hulpen te krijgen zodat ze blij reageert op een cue. Een paar stappen eerder dus.

Maar zoals ik gisteren al zei : Om te beginnen denk ik dat jij en ik iets anders verstaan onder 'cue' . In mijn geval is dat slechts een teken/aanwijzing om iets te vragen....wat is dat bij jou?

Concreet was de vraag dus: Hoe leer ik mijn paard in stap te gaan?

Groet, Pien (Kun je me nog volgen?)

Ingrid den Ouden schreef :

(knip..).

Ehhh, het is mij helemaal niet duidelijk. Bedoel je dus dat Isabella alleen maar wil lopen als Remco ernaast of ervoor loopt ? Wat heeft dat met touwhalster te maken? (effe sjekke : Nee, ik ben niet meer blont, nee, ook (nog) niet aan de wijn gezeten vandaag....)
Hihi, groet, Pien

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 10 oktober 2004, 18:03:


Ow sorry hahahahhahaha, ik vatte 'm niet Nu wel dus...... Pien

Piet schreef op zondag, 10 oktober 2004, 21:17:


Ja, ik kan je nog prima volgen, mijn hersens draaien op volle toeren, teneinde mij een beeld te vormen, heb zojuist jouw E mailtjes nog eens uitvoerig uitgespit.
Een tijd geleden heb ik je beloofd de BHA nieuwsbrieven over clickeren in te lezen, dus dat is mijn eerste stap. Ik moet er even de rust en de discipline voor vinden....

Wat grappig ook dat je dat zegt over Bill Dorrance. Nooit geweten. Jack en ik gaan mekaar een berg boeken kado doen voor kerstmis, weet ik er al weer een bij voor op mijn lijstje.... Groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag, 10 oktober 2004, 21:39:


Trouwens Piet : Misschien ten onrechte, maar mijn aversie tegen clickeren lag (ligt) altijd in het feit dat ik bang was / het gevoel had van mijn paard een beloningsjunk te maken. Een paard dus dat alleen maar op zoek gaat naar dat "Yessen" , niet omdat ie het zo leuk vindt om te werken, maar omdat ie afhankelijk wordt van de beloning, ook al is dat een woord en geen voedsel beloning....
Als ik jou zo lees zie ik juist een zeer creatieve Shiny, die situaties voor zichzelf uitdenkt.....
Zeg eens : Is hij niet constant op zoek naar een Yes?

Vanwaar mijn 'angst'? Kun jij mij geruststellen???? Wat ik bij Cherokee juist wil bewerkstelligen is dat zij zin krijgt om te werken, voor het werk, niet voor de beloning. Of is dat te hoog gegrepen? Denkt een paard niet zo?
"Pressure en release" is zo eenvoudig. Clickeren lijkt mij zo ingewikkeld. Of is dat angst voor het onbekende? Zeg eens, je kent mijn methode nu.

Groet, Pien

Piet schreef op zondag, 10 oktober 2004, 21:54:


.Oké. oké, oké, je hebt mij de link doorgestuurd maar ik had hem zelf al gelezen....Dat IS het hem nou juist: Ik laat Cherokee altijd op één bepaald punt aanspringen in galop.... Duidelijkheid ten top !!!! Reward en release volgt meteen. Maar waarom bokt ze zo ? Waarom blijft dit gedrag? Misschien bokt ze wel uit blijdschap, denk ik zo.......

Groet, Pien
ps : Ik weet niet of er nu nog mensen zijn die geinteresseerd meelezen ? Als dat niet zo is wil ik de discussie wel privé voortzetten hoor..... laat gerust weten....... Pien

...don't only talk the talk
....but walk the walk....

Sanet schreef op zondag, 10 oktober 2004, 22:24:


Ons veulen komt in april, en ik ben van plan om hem/haar vanaf het begin spelenderwijs op te voeden en met de rest mee te nemen: Halstertje aan, overal aanraken, meelopen, stoppen, even alleen kunnen zijn als moeder in de les loopt, los staan om gepoetst te worden, hoefjes geven, wandelingetjes, enz, enz, ........

Dus een heleboel, spelenderwijs, waarbij ik niet ga wachten tot hij/zij een paar jaar oud is, zodat ik dan een of ander 'gevecht' aan moet gaan. Om die reden ook wil ik dat mijn veulen regelmatig 'in handen' komt : Dus geen veulenopfok met uitsluitend veulens maar een gemeleerde groep van jong en oud, lekker thuis.... Ik ben ervan overtuigd dat oudere paarden een aanwinst zijn bij de opvoeding van een veulen.

Wat ik echter beslist niet zal doen : Lichamelijke en geestelijke belasting, scherpe bochten, hard werken, zadel, bit, rijden...... en dit alles tot een jaar of 4. Dan zien we wel weer verder....... Er is zoooooooveel te doen met een jong paard.

Verder ben ik ervan overtuigd dat , als je een veulen van jongs af aan erbij betrekt, je niet hoeft in te rijden en te trainen, dit zal als vanzelf gaan, beetje bij beetje........... Groet, Pien

....don't only talk the talk
....but walk the walk....

Martien van Schubert schreef op zondag, 10 oktober 2004, 23:44:


Ja, Cherokee was ooit grasmaaier. En als ze al wat moest doen voor haar o zo bange vorige eigenares, dan gaf ze een bok, of rende ze naar huis met als gevolg dat ze ook daadwerkelijk naar huis werd gebracht, dus haar zin kreeg en vervolgens weer weken mocht grasmaaieren.....
Ze zit dus nog steeds in een of andere grasmaaierfase..... alleen ik niet Groet, Pien


....don't only talk the talk
....but walk the walk....