muriel schreef op donderdag 21 augustus 2008, 12:17:


O nee, vanachter staat ze nagenoeg perfect op de benen. (Ik bekap die ook maar 1 keer per jaar ofzo, die achtervoeten. ) Maar vanachter doet ze ook iets raars in de beweging. (vroeger harder, nu minimaal) (het tegenovergestelde van wat ze vooraan doet) waardoor ook haar achtervoeten een tikkeltje scheef slijten. (maar daar hoef ik weinig aan te corrigeren) En aangezien ze ook spat heeft, zou een hoefsmid haar achteraan sowieso wat scheef zetten. Nu zorgt ze daar zelf voor.

Pête heeft eigenlijk hele rechte benen. De enige standafwijking die ze heeft, is dat ze de neiging heeft onderstandig te gaan staan. Maar dat hangt dan weer samen met die ondergeschoven hielen, is mij verteld.
Qua bouw, is er dus eigenlijk verder niks op aan te merken, alleen in de beweging doet ze rare dingen.
Mogelijk heeft dat ook te maken met haar slechte achterbeen. Dit zijn dingen die mij pas achteraf zijn opgevallen. (En ik heb haar toen ze jonger was ook best kritisch bekeken.) Ze is bijvoorbeeld ook maar voor het eerst bekapt op haar 4de. Omdat ze toen op stal stond. Tot die tijd waren haar voeten uit zichzelf perfect onderhoudend. (ze liep op grind) en niet scheef. Bijgevolg ga ik er van uit dat ze nu ook anders beweegt dan toen. (Maar dat weet ik dus niet zeker.)

(Zo nu staat alles bijeen )

muriel schreef op donderdag 21 augustus 2008, 13:01:


Ow, dat had ik er dus niet bijgeschreven. (Ik ging ervan uit dat iedereen hier dat verhaaltje onderhand al erg beu was )
Ze is een aantal jaren geleden geblesseerd geraakt. Sprong geraakt, gewrichtsbanden over,... Ze is daaraan geopereerd maar een paar jaar later heeft m'n toch een ernstige artrose vastgesteld in dat gewricht. Afgeschreven als rijpaard, als het van de dierenartsen afhangt.
Ik rijd haar nog wel (tegen hun advies in) en ze loopt naar omstandigheden zeer goed. Maar ik kan me wel inbeelden dat ze een ander loopje heeft aangenomen. Zo'n stijf been, loopt niet zo lekker natuurlijk.
Onder het zadel is het natuurlijk al makkelijker om haar te stimuleren om correct te lopen dan dat ze van zichzelf een beetje rondkuiert op de wei. Daarom dat haar hoeven dan beter blijven. En op de weg, laat ik haar ook lopen zoals zij verkiest. Daarom dat ze zo scheef stond. Ze had meer dan 2 uur alleen maar over asfalt gestapt.

Dus ik vrees dat het bij corrigerend bekappen zal blijven voor de rest van het paard haar leven.
Er zit gewoon praktisch geen verandering in die hoeven. Ze zijn nog net hetzelfde als op foto's van toen ik net met zelf bekappen begon. (Ik gok, nu een jaar of 3)

Conny heeft trouwens wel een punt, dat ik haar sneller had moeten bekappen.
Weet ik, maar ze moest nog zo lang over de weg en ik vreesde dat ze misschien gevoelig zou worden als ze te kort zou staan. Dus heb ik gewacht tot na die verplaatsing.

Vannacht kwam er eventjes een paard op de wei logeren bij de merries.
Omdat er geen stroom op de draden staat, hadden we maar besloten om de ruin bij de twee meisjes te zetten. Ipv dat ze anders misschien door de omheinig zouden gaan.
En plots veranderen die 2 een beetje saaie tantes in 2 overactieve, irritante trienen.

De 2 merries, Pête en Charly kennen elkaar al jaren. Ze hebben een aantal jaren alleen met z'n tweetjes doorgebracht. De laatste jaren hebben ze vaak gezelschap van Puzzle. Of staan Charly en Puzzle bijeen en Pête elders.
In ieder geval zijn Pête en Charly toch een aantal maanden per jaar in elkaars gezelschap en dan zijn ze onafscheidelijk.

Pête in haar eentje (zonder Charly) kan je in principe in elke groep dumpen. Dat geeft zelden problemen. Nochtans heeft ze in die groepen ook haar vaste 'vriendjes' en staan daar ook geregeld nieuwe paarden bij.

Maar een ruin bij haar en Charly, dan krijg je gedonder.
Pête verandert dan in de bodyguard van Charly en laat niemand haar nog maar aankijken. Charly (die nogal sletterig is aangelegd) probeert dan onder de tirannie van Pête uit geraken om bij de ruin te komen.
Elke zoveel minuten doet ze een uitval, die dan door Pête wordt afgeblokt.
Ondertussen zit Pête de ruin ook een beetje af te dreigen, dat hij het niet in z'n hoofd haalt aan Charly te komen.

Toen ik Puzzle kocht (als jaarling) heeft het 2 weken geduurd, vooraleer hij in de buurt mocht komen. (Alhoewel hij ter voren al maanden bij Charly had gestaan)
En bij deze ruin was het weer van hetzelfde. (Alleen dat deze een volwassen exemplaar was dat zich niet zo gemakkelijk liet afdreigen en dat er dus ook wel klappen vielen.)

Waarom zou Pête nou zo reageren? Ze is toch zelf ook een merrie, waarom speelt ze het dan zo hard?
Is ze jaloers omdat Charly 'haar vriendinnetje' is? Vindt ze dat ze Charly moet beschermen? Of wil ze eigenlijk de ruin voor zichzelf en is Charly concurrentie?
Is dit normaal gedrag voor een merrie? (Want ze lijkt wel een hengst die zijn merrie verdedigt.)

Ook vreemd genoeg, toen net de ruin vertrok, was zij wel degene die hem na hinnikte.

Nick Altena schreef op dinsdag 26 augustus 2008, 20:46:


Als Mechelaar (ikke zelf dus ) vind ik dit wreed grappig.
Ollanders

De Franse benaming voor 'Mechelen' is 'Malines'.
Zoals bijna elke Vlaamse stad ook een franstalige naam heeft. En de Waalse hebben ook Nederlandse namen.
Welkom to Belgium.

Christel Provaas schreef op maandag 25 augustus 2008, 21:12:


Goh, ik wil ook mailen.

Christel Provaas schreef op dinsdag 26 augustus 2008, 21:25:


Nog niet, maar ik ga je mailen.

Nick Altena schreef op dinsdag 26 augustus 2008, 23:19:


Hoeveel heb je?

Christel Provaas schreef op dinsdag 26 augustus 2008, 21:40:


Fijn, want je hebt mail.

Nick Altena schreef op woensdag 27 augustus 2008, 11:49:


Ze is net helemaal leeg gemaakt, dus er kan héél veel in.
Ik zou zeggen, meelen maar!!!