Christel Provaas schreef op zondag 17 augustus 2008, 16:26:
> Jacqueline v d Berg schreef op zondag 17 augustus 2008, 13:38
>>>
>>
>> Wat een paard , die Indy van jou...Super!!
>
> Ik verbaas me nergens meer over met Indy. Ze heeft gewoon 7
> levens net als een kat, ze komt er ALTIJD weer bovenop. Je zult
> haar straks nog een keer moeten doodknuppelen!
> Wat was die laatste peut er voor een, JM of osteo of iets
> anders weer?
> Hoe is het nu met de ataxie, zei de peut daar nog iets over?
Daar zeg je wat "doodknuppelen"
Indy heeft inderdaad een enorme wil om te leven; maar er zijn al heel wat van die levens gebruikt.
De therapeut van de laatste keer doet aan ostheopatie gecombineerd met reiki. Zij kraakt geen wervels, ze prikkelt een paard zelf de juiste beweging te maken om een gebied los te maken.
Volgens mij heb ik het hele scala aan serieuze therapeuten op allerlei vakgebieden nu uitgeprobeerd. :)
Ik heb het nog met haar over de ataxie gehad. Volgens haar kan het alle kanten opgaan. Er zit een stijgende lijn in, met een beetje geluk kan de ataxie verbeteren, zodat we zelfs kunnen gaan denken aan stapritjes met een heel klein stukje draf tussendoor, als mevrouw aangeeft dat ze het wil. Maar dan zijn we een aantal maanden verder. Het probleem zit duidelijk in het si-gewricht, in ieder geval weten we dat nu. Ze heeft waarschijnlijk bij een val in het weiland haar achterhand verdraaid. De andere problemen, zoals de spierproblemen en die rare bult op de schoft allemaal een gevolg van haar rare houding met lopen als gevolg van pijn in het si-gewricht.
Over een paar maanden zullen we zien in hoeverre de therapeute gelijk heeft. Feit is dat het veel beter met Indy gaat sind de therapeute haar behandeld.
Monique
Warboel
