Marleen den Arend schreef op woensdag 13 augustus 2008, 9:21:


Haha, wat ik nog vergeet te vertellen is de belangrijkste reden van mij om mijn merrie te laten bezwangeren....... ik voelde dat ze eraan toe was. Ze is opgegroeid in een kudde meeries met veulens en jaarlingen, met haar eigen moeder en haar zusje. Ze WEET hoe het werkt.

Ik zag het als een dikke vette verrijking voor haar leven en heb haar dat niet willen ontzien. En ik heb het helemaal goed aangevoeld........ ze is tot over haar oren happy met haar hummel. De oermoeder is helemaal in haar element!
Uiteraard vond ik het van belang dan een 'goed' veulen te fokken, met de meeste kans op een gezond leven, met een goede start bij haar familie en mijzelf en waarvoor ik met bijzonder veel zorg een nieuwe eigenaar aan het zoeken ben. En die ZIJN er.......... hoe komt iedereen hier anders aan zijn paarden? En dan lopen er nog velen rond zoals de mensen hier die dit forum nog niet gevonden hebben en dus onzichtbaar zijn voor ons

Peter Donck schreef op woensdag 13 augustus 2008, 11:35:


Ik snap je punt wel hoor, daarom ben ik vegetarier geworden. Om gevoelsmatig een soort van tegenwicht te bieden aan de overmatige consumptie van anderen.

Toch zet ik hierbij ook vaak vraagtekens naar mijn eigen besluit; of het nu wel zin heeft of een zinnige oplossing is. Ik ben er voor mezelf nog niet uit, maar ik vraag het me serieus af.

Maar ja, wat doe jij dan met het punt dat het verwekken, dragen, zogen en opvoeden van nageslacht een zeer belangrijk onderdeel is van het leven van een paard en dan in het bijzonder een merrie? Kun je dat gat 'opvullen'?