Martina schreef op maandag 21 juli 2008, 10:39:


In de orde van kruiwagens vol

chantalleke schreef op maandag 21 juli 2008, 10:47:


O shit Chantal.
Maar insulineresistentie is een complicatie van Cushing.
Wij hebben ook een jong paard met Cushing, ze is gelukkig ( nog) niet insulineresistent.
Hoe gaan ze de Cushingtest doen bij jouw paard? Hoe oud is jouw paard? Heb je gehoord van Pergolide als behandelmethode? Kortom als je vragen hebt, bij Bjork is het al een tijdje geleden vastgesteld en ik weet dat er dan zoveel op je af komt, zoveel vragen en zoveel dingen vallen op hun plek. Als ik je ergens mee kan helpen vraag maar!!

chantalleke schreef op dinsdag 22 juli 2008, 11:51:


Ik begrijp heel goed dat je verdrietig bent, er komt ook heel wat op je af nu.
Het urineonderzoek dat kan met een cathether, een slangetje dat in de blaas gaat. Het is pijnloos. Bij Bjork is dat twee keer gedaan als een soort dubbelcheck met een paar maanden tijd ertussen. Beide keren is het naar de faculteit in Utrecht gestuurd en beide keren was ze positief. Er is teveel cortisol en er was nog iets, ben even de naam ervan kwijt.
Pergolide is een mensengeneesmiddel tegen ziekte van Parkinson, maar dat werkt bij paarden met Cushing om complicaties zoals insulineresistentie en hoefbevangeenheid etc te voorkomen. Dat medicijn reguleert de te hoge cortisol gehaltes.
Het verloop van de ziekte kun je niet voorspellen, er zijn paarden die nog heel lang een behoorlijke kwaliteit van leven hebben, bij sommige paarden gaat het weer anders. Ikken verhalen van paarden die Pergolide kregen en enorm opknapten, ook niet meer hoefbevangen werden etc.
Paarden mey Cushing hebben altijd last van stress, hetzij door inspanning hetzij door stressvolle situaties. Björk bijv kreeg veel last van spierspanningen en ging zwijnen, dat is een hele slechte tolt. Ook was haar vacht overgevoelig en iedere aanraking was haar teveel. Als je vragen hebt stel ze gerust maar hoor, het is best veel informatie en het roep heel veel vragen op.
Sterkte met je paard!!!

Esther

chantalleke schreef op dinsdag 22 juli 2008, 15:12:


Ik weet niet Chantal of het zinheeft Pergolidie te geven als een paard al insulineresistent is, ik weet wel van paarden die ernstig bevangen waren en toen ze Pergolide gingen gebruiken die paarden niet meer bevangen raakten. Ik zou dat overleggen met je dierenarts.
Mijn paard bijt ook , daar kan ze echt niets aan doen meer paarden met Cushing vertonen dit gedrag als ze zo overgevoelig reageren op aanraking.zie filmpje
http://nl.youtube.com/watch?v=pMhVVcF3EpU

nog een filmpje waar je de vacht kunt zien en het zweten en panten wat ze doet bij inspanning. http://nl.youtube.com/watch?v=JyvBhVP4gNo en http://nl.youtube.com/watch?v=A72CFBnERsU dat deed ze al na een minuut of vijf rustig werken. Toen wisten we nog niet dat ze Cushing had, maar wisten wel dat het goed mis was met haar. Achteraf heeft ze het al een paar jaar maar we weten het ook aan een ander probleem dat ze heeft, ze heeft ook onderontwikkeld geslachtsoorgaan en dat alles fout liep met de hormoonhuishouding hebben we daaraan geweten.
Die blauwe pupil bij jouw paard heeft denk ik niets met Cushing te maken, misschien is het staar?

chantalleke schreef op dinsdag 22 juli 2008, 15:56:


Björk werd wel 200 kilo te zwaar, we kregen het er niet af met fietsen en wandelen, we hadden de keuze of ze ploft of ze moet echt lopen. Omdat je dus geen been aan kon leggen, je geen gewichtshulpen kon geven omdat ze dan zo hapte en trapte zijn wel heel onorthodox en heel erg pseudo PN met een bit gaan rijden, dat was de enige manier om haar niet te pesten met je gewicht en benen. Het vergde enorm veel concentratie omdat het een totaal andere manier van rijden is na 40 jaar bitloos. Ik ben altijd gewend geweest mijn gewicht en benen te gebruiken. Gelukkig hebben we haar ruim 150 kilo af kunnen laten vallen.
Wij hebben als eerste hart en longen laten onderzoeken, dat was het niet. Pas toen ze een epileptische aanval kreeg en echt totaal van de wereld was begon de dierenarts aan Cushing te denken, dat is erg ongebruikelijk bij zo'n jong paard.
Het zou natuurlijk kunnen bij jouw paard dat die tumor teveel druk gaat geven, mijn dierenarts zei dat dat zelden voorkomt maar zelden is natuurlijk nooit nooit.
Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd en vraag maar raak hoor. Het is niet nix een paard dat zo van de rails is.

Esther

trustHim schreef op dinsdag 22 juli 2008, 21:59:


Het lijkt me dat ze iets heeft aangeraakt met haar neus en niet heeft gegeten, anders zou de tong ook wel vol met blaren zitten.
Grote berenklauw kan inderdaad behoorlijk heftig zijn, de gewone berenklauw veel minder. Welke planten groeien er in de wei? Blaartrekkende boterbloem is nogal algemeen en die kan ook erg vervelend zijn.
Je kunt er verder niet zo veel aan doen, de blaren moeten genezen. Pas in ieder geval een beetje op met uierzalf in de zon.

Esther schreef op dinsdag 22 juli 2008, 22:06:


Een tip om de berenklauwen uit elkaar te houden is dat grote berenklauw vlekken heeft op de stengel en de gewone berenklauw niet.

trustHim schreef op dinsdag 22 juli 2008, 22:09:


Je kunt eventueel het hooi laten onderzoeken op giftige planten bij de gezondheidsdienst voor dieren.http://www.gddeventer.com/templates/dispatcher.asp?page_id=753812
Botanisch onderzoek is ongeveer iets van 25 euro.
Je kunt ook proberen goede foto's te maken van het hooi en je verdachte planten. Die foto s kun je op mijn forum plaatsen http://www.jakobskruiskruid.com/website/index.php/forum
Er is een determinatietopic o.a. wat heb jij in de wei behalve je paarden. Soms kunnen we de planten ook gedroogd wel thuisbrengen vanaf foto, maar das wel een stuk lastiger.

Cindy Helms schreef op dinsdag 22 juli 2008, 22:13:


Ik moet het even precies opzoeken of het gedroogd giftig blijft help me even onthouden als ik er niet op terug kom, grote berenklauw is uitheems en giftiger, dat is ook de rotzak van de blaren.
Er zijn vrij veel planten die blaren kunnen veroorzaken, soms kom je er gewoon niet achter als je de vegetatie niet kent of het hooi niet hebt gezien.

Esther schreef op dinsdag 22 juli 2008, 22:18:


Ik heb het gelijk maar even opgezocht, anders vergeet ik het ben ik bang.
Reuzenberenklauw maar ook gewone berenklauw bevatten wel giftige stoffen. Reuzenberenklauw staat er om bekend.
De giftige stoffen zijn furocumarinen ( iso) pimpinelline en bergapteen.
Het is niet duidelijk of het in gedroogde vorm giftig blijft, waarschijnlijk wordt het minder giftig.
EHBO is eigen alleen maar spoelen met water en symptoombehandeling. Vooruitzichten zijn goed. Kortom wel lastig, niet gevaarlijk.

Wil schreef op dinsdag 22 juli 2008, 22:49:


Bedoel je zoals Charly Chaplin deed in de great dictator??
http://nl.youtube.com/watch?v=IJOuoyoMhj8

muriel schreef op dinsdag 22 juli 2008, 18:42:


Kijk de contra-indicaties zijn wel belangrijk te benoemen.
Er is nogal wat dat op Cushing lijkt, ook een bestaande wetenschappelijke term is pherifical Cushing. Bij de keuze van de medicatie is dus een juiste diagnose op de eerste plaats.
Bij pherifical Cushing werkt pergolide niet. Agnus Castus misschien weer wel, maar afhankelijk van de fase van Cushing kunnen er dus wel degelijk contra-indicaties zijn en is het niet verstandig dit middel te geven. Het is namelijk wel degelijk een bewezen werkzaam middel!!
Het middel suggereert ook een beetje dat het niet werkt bij hengsten en ruinen
Cushing is meer natuurlijk dan alleen een verstoorde hormoonbalans. Bij Bjork gaat alles fout dus ook de schildklier.
Over pergolide en Cushing http://64.233.179.104/scholar?hl=en&lr=&q=cache:r11IeR56DQsJ:www.ivis.org/proceedings/aaep/2001/91010100022.pdf+related:r11IeR56DQsJ:scholar.google.com/

Duidelijk is dat het middel niet werkt bij pherifical Cushing.

Wil schreef op dinsdag 22 juli 2008, 23:41:


PANG daar ging de wereld

chantalleke schreef op dinsdag 22 juli 2008, 15:56:


Nu vergeet ik steeds op je vraag te antwoorden of je pergolide vrij kunt verkrijgen.
Nee dat is niet vrij verkrijgbaar, je moet het via de dierenarts doen. Dan is het een beetje afhankelijk van de dosis wat je paard nodig heeft hoe duur het is. Eenmaal aan de pergolide en het slaat goed aan is het eigenlijk ook altijd aan de pergolide.
Helaas gaat dat bij ons nog niet naar wens. Het werkte als een tierelier, maar Björk stopte toen met eten en we krijgen haar langzaam weer op de rails dat ze weer voer neemt. Ze bleef gelukkig wel gras en hooi eten. Zodra ze weer normaal voeding neemt proberen we het nog een keer in de hoop dat ze blijft eten maar proberen de truukendoos helemaal vol te hebben om te voorkomen dat dit weer gebeurt.
Het is vrij uitzonderlijk maar het gebeurt wel vaker dat paarden dan alle voeding 'vies' vinden. De meeste paarden eten het pilletje gewoon met wat voer op.

josien schreef op woensdag 23 juli 2008, 19:16:


Dit is een bericht uit 2004.
Ik had al wat meer reacties gezien, helaas leeft deze Fjord niet meer.