Anita Cats schreef op maandag 21 juli 2008, 8:07:
> Ik weet het niet....
> Het zou mooi zijn, de roes was na 1 dag weg, maar nu als je er
> over nadenkt, het is niet eerlijk, en ik weet niet wat ik er
> en moet er niet aan denken dat zij ook nog eens ziek zou worden
> door evt. uier ontsteking, ga zo nog even de oren van de kop
> van de DA vragen!
> Anita
Ja, het is zo bitter, zo wrang. Gevoelens van verdriet en boosheid. Ik herken dat wel. De tijd heelt alle wonden... alleen kan jij daar op dit moment even niets mee. Toch is het zo.. op het litteken na wat blijft. En dat is maar goed ook.
En Zalitha, denk dat zij jullie hier doorheen gaat slepen. Ze zal vast nog wel last hebben de komende week van het gemis. Datgene wat haar overrompelde bij de geboorte, hetgeen wat haar nu opnieuw moest overrompelen doordat ze iets van haarzelf kwijtraakt. Voelde ze het aankomen? Wilde ze daarom niet op de trailer? Weet het niet hoor, zat er aan te denken net eventjes. Dieren zijn soms zo gevoelig voor dit soort dingen, onbegrijpelijk voor ons....
Wens jullie en haar een goede, heel goede thuiskomst. Het is druilerig en triest weer, de hemel huilt mee... Maar "straks", "morgen" schijnt de zon weer. Ben ervan overtuigt dat jullie elkaar erdoorheen slepen. Zorg maar goed voor je paard Anita, zij zorgt voor jou..........
Warboel
