Esther schreef op zaterdag 19 juli 2008, 0:44:


kijk zoiets niet uit, heb daar last van!
grtjes myr

Frans Veldman schreef op donderdag 17 november 2005, 14:37:


Heb de pagina over magnesium gelezen en heb enkele vragen hieromtrent die ik graag even aan jou stel als het mag! Een tekort uit zich dus mogelijk in vetophoping vooral in de manankam en vatbaar voor huidproblemen. Ik noem enkel deze omdat mijn paard enkel deze symptomen vertoont. Huidproblemen in het nog geen jaar dat ik haar heb zijn: mok nu genezen, een schimmel toen ik ze pas had die door DA werd behandeld en is genezen en nu regenschurft in behandeling. Bij aankomst had ze al een stevige kam, nu nu heeft ze in mijn ogen een vette toch wel harde kam met welvingen( geleerd van Pien vorige zomer als beginsymptoom eczeem bij haar paarden) en op haar schouder vetophopingen. Zij vertoont geen eczeemplekken en staan in een gebied met veel muggen constant op gras. Dit vermeld ik omdat ik vermoed dat een paard met echt eczeem al vrij snel onder deze omstandigheden zou plekken gaan vertonen. Ik kan ze niet in een padock zetten en laat ze dus op de wei met minste gras staan terwijl er een nog volle wei ter hunne beschikking staat ( weet dat kort gras meer fructaan bevat) maar verkies voorlopig voor minder voeding ivm dik worden. Ze laten hun hooi liggen dus ik vermoed dat ze nog meer hebben dan ik denk! DA heeft gisteren buiten spuit voor schimmel en weerstandsverhogingsprod ook antibiotica voorgeschreven. Op mijn vraag over mogelijk tekort aan magnesium was hij echter niet zo over de mogelijkheid. Ik wil bij diene mens nu niet den betweter uithangen maar we weten allemaal dat ook bij gewone geneeskunde dergelijke voedingssupplementen soms beetje over het hoofd worden gezien en vandaar dat ik hierover blijf nadenken. Zoals op de site vermeld kan het misschien geen kwaad om het uit te proberen maar ik kan toch niet weten of zij aan nierdifucientie lijdt? Graag je mening hieromtrent!

ps: ze is niet lui, terwijl altijd pietsje gespannen wel maar dat wijt ik meer aan haar karakter, lijkt niet op nerveusiteit
Alvast bedankt
grtjes Myr

Anita Cats schreef op zaterdag 19 juli 2008, 13:35:


Amai, verschrikkelijk! Vind zulke dingen erg pijnlijk en wil hopen dat het verdriet of gemis bij dieren anders gaat dan bij mensen en als duidelijk wordt dat Donderboy niet meer leeft, Zalitha gewoon aanvaardt. Een dier dat treurt vind ik moeilijker dan mensenlijk verdriet.
sterkte Myr

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 19 juli 2008, 20:41:


mijn dochter wil gaan barrelracen " pffffff doet uw dochter

Ilma Meijer schreef op zondag 20 juli 2008, 2:30:


Helpen? neen ongeneesbaar daar lijden er velen aan.
grtjes Myr

Moniek schreef op zondag 20 juli 2008, 11:26:


Ja ook de uitleg die ik altijd krijg, moet uitbroeden! Bij het binnenhalen van het land werd mij zelfs aangeraden te voelen of de balen binnenin niet te warm werden voor brandgevaar! En ja hoor 's avonds voelden die balen binnenin echt warm, bewijs dat er toch een héél proces verloopt in die balen.
Myr

frida schreef op donderdag 1 juli 2004, 16:31:


wil niet veel zeggen hé, maar overlaatst was hier een schattig ponnietje die een kleine kar trok waarop een oudere man zat en ik vermoed zijn twee kleinkinderen. Haar veulen liep er los naast. Hij sloeg constant met de zweep op haar om haar vinniger te laten lopen. In een opwelling riep ik "onozelaar" en heb me toen met pijn in mijn hart omgedraaid. Niet moeilijk als zo'n beesteke schuw is om aangeraakt te worden hé?
grtjes Myr

Cindy Helms schreef op zaterdag 19 juli 2008, 16:13:


stoppen die hun veulen echt onder, beetje begraven eigenlijk? Gaan ze daarna dan niet meer op zoek of niet meer op hen roepen? Ze begrijpen dan dat hun veulen er niet meer is? Doen ze dat met paarden uit hun kudde ook?
myr

vagebond schreef op zaterdag 19 juli 2008, 17:58:


Pas op ik DENK dat er cortisone inzat want nu 2 dagen later is er al verbetering! Ik moet haar wel in ieder geval antibiotica bijgeven. Het is me nu niet erg duidelijk maar ik dacht dat het een vorm van schimmel was met een bacteriele infectie er bovenop! Het was wel een grote plek hoor van bijna 15 tot 20 cm rond, dus geen kleine puntjes. isobetadine moest ik ook gebruiken maar niet de zeep. Haar antibiotica heeft ze nog niet willen nemen. Ik had gisteren broodjes met geprakte banaan en de poeder maar snuif zulle. Amar heeft het opgegeten. Vandaag beetje gerst, zelfgemaakte appelmoes, stukjes banaan en stukjes sandwich. Weer snuif en Amar heeft weer meeste gegeten. Moet morgen toch zorgen dat Amar er afblijft, zij heeft dat niet nodig. Morgen is alles gesloten maar overmorgen wil ik kruidenmix vinden. Bij Branco ging het hiermee wel. Iemand stelde voor om de poeder op te lossen en met een spuitje in haar mond te spuiten maar het zijn 4 lepels van dat spul, is haast niet te doen.
myr

Britt Claeys schreef op zondag 20 juli 2008, 22:31:


ja die sandwiches plakken idd. Normaal geef ik ook alleen maar hard brood maar hiervan kregen ze alleen 1 of 2 stuks om te kunnen smeren. Gewoon brood is dan nog beter want ze plakken aan je gehemelte.
grtjes myr

marianne laenen schreef op maandag 21 juli 2008, 8:48:


vandaag was mijn dochter terug en ze beweerde gewoon brood met beetje water en de poeder! Ik geloofde er niks van maar ja hoor, 5 dubbele boterhammen uit de hand met het spul erop. Gek dier of magische handjes, enfin het is binnen en of het nu nog aandikkend is is even bijzaak. Banaan en appelmoes was voor hen ook al onbekende smaak
myr

Peter Donck schreef op maandag 21 juli 2008, 10:21:


misschien ook iets te maken met geen sporen voor een roofdier achterlaten?? Olifanten hebben toch ook zoiets als begraven of iets dergelijks?

eddy DRUPPEL schreef op maandag 21 juli 2008, 19:41:


schol pak er nog maar ene, nat zal het wel geweest zijn!

marianne laenen schreef op maandag 21 juli 2008, 20:30:


en toen was er gene Leffe in huis???? Maar mischien wel een lekker wijntje! Of ne cola?

sibyl de jager schreef op maandag 21 juli 2008, 23:46:


De onze daarstraks ook beetje haren opgezet en beetje rillen. Beesten weten ook niet meer welk seizoen het is hé, straks maken ze hun wintervacht nog aan. Krijgen wat hooi bij maar eten er niet echt van, dus nog genoeg op de wei en dat lusten ze liever. Nog grote wei staat te wachten maar de mijne wordt te dik en die wei is nu echt weer onder water. Rot !!!
grtjes