Aafke schreef op vrijdag 4 juli 2008, 10:49:
> Gaat op het moment nog supergoed met Nancy. Maar wil vragen wat
> jullie doen wanneer een semer jeuk krijgt.
>
> Ik heb zo min mogelijk dingen in de weide staan waar ze aan kan
> krabben, eigenlijk enkel de oude palletbox waar ik hooi in geef.
>
> Geven jullie speciale 'zachte' krabattributen of juist niet?
> Zelf heb ik het idee dat door krabben ze nog meer jeuk krijgen
> door de histamine die dan vrij komt.
>
> Kortom wat is wijsheid? Hoe gaan jullie hiermee om?
Ik haal geen dingen expres weg. Voor de moment heeft ze een metalen paal, een bad en een muur om tegen te schuren.
Ik zorg er alleen voor dat er niet teveel hoekjes en kantjes aan zijn, waaraan ze haar deken kan scheuren of die voor diepe wonden kunnen zorgen.
Mijn ervaring is dat Pête die dingen in haar wei toch niet gebruikt om te schuren. (alleen haar staart tegen de muur)
De rest kan ze makkelijk bij met haar achterbenen.
Mevrouw haar hoofd, ogen en oren liggen nu wat open. En dat heeft niets te maken met die metalen paal, wel alles met haar achterhoefjes. Daar krabt ze met gemak haar voorpluk mee. (En ze laat mij verstelt staan van hoe lang ze op 3 benen kan staan

) Ze kan er zelfs in haar oren mee, merk ik aan de klodders modder die ik daar soms uit peuter.
Om er het positieve van in te zien; Het houdt haar flexibel

Buikje krabt ze ook met haar achterbenen of door haar buik over de grond te schuren.
Ik ga zelf trouwens ook niet vermijden om haar te krabben. Ik vind het al erg genoeg dat ze jeuk heeft. En van het krabben kan ze zo genieten.
Ik heb niet de indruk dat ze daardoor meer jeuk krijgt.
Ze wordt er zelfs rustiger van. Als we elkaar een kwartiertje hebben staan 'groomen'. (Want ze krabt natuurlijk terug) Gaat ze daarna gewoon grazen en niet verder schuren ofzo.
En als ik haar krab, zijn de wonden ook minder dan wanneer ze het zelf doet.