Aafke schreef op vrijdag 11 juli 2008, 8:36:
>
> Moet ik mijn "droom" opgegeven, het op die wijze doen? De
> kosten zullen dat ten eerste de pan uitrijzen, betekent ook dat
> slijten (met alle zorg die dit met zich meebrengt)
>
> Het lijkt er steeds meer op dat mijn droom een droom
> blijft.......... (een illusie)
Hou vast aan je droom, dan wordt het vanzelf werkelijkheid. Onbewust werk je toe naar je doel. Ik begon meer dan 10 jaar geleden ook met zo'n droom, nu heb ik een echte paardenopvang. Sommige paarden zijn in pension, door liefhebbende eigenaren naar Frankrijk gestuurd om hier een fijn leventje te kunnen leiden. Andere paarden zijn "cadeau" afgedankt en/of ontsnapt aan het slagersmes. Sommige zijn opgekocht bij de slager. Om het financieel te redden hebben we een stichting. Er wordt ook veel gedaan voor katten en honden, ik hou me alleen met de paarden bezig. Met de stichting organiseren we regelmatig happenings voor fondsenwerving. Boekverkoop, spullen verkoop, animaties, hondentrianing, en we halen heel wat geld op. Voor de fondsenwerving stellen vrijwillgers zich beschikbaar. Dierenarts voor half tarief, gratis advertenties in de krant, er zijn allerlei opties het geheel draaiende te houden.
De paarden leven altijd buiten met natuurlijk beschutting in bos en wei. De hoeven doe ik zelf (krijg vaak hulp) en eigenlijk kosten de paarden niet veel geld. Ik heb er meestal rond 15 hier, en de rest zit in opvangtehuizen. Vaak lukt het paarden een in een goed tehuis te plaatsen. Sommige blijven altijd, bv omdat ze te oud zijn of omdat ze te grote lichaamelijke problemen hebben. Het duurste is nog eventueel vervoer en de tegenwoordig verplichte papieren en chip voor paarden.
Je bent ook hier welkom, maar het is wel een beetje ver, dus je moet langer dan voor koffie tijd hebben.
p3" target=_blank>http://www.phoenixasso.com/horse.php3
Warboel
