Haha! Kijk nou!

http://www.ratwarehouse.com/shop_detail.php?item=403&cat=6

(als je je afvraagt hoe ik hier op kom: over een week of twee heb ik ratjes, gewoon omdat ik dat heel erg leuk vind, en stiekem om ondertussen mijn clickerskills op te oefenen

Britt Claeys schreef op woensdag 25 juni 2008, 16:15:


Bangelijk? Als in bang? Of als in goed?
Één gehad? Ratten mag je nooit alleen houden.. zoals de meeste dieren eigenlijk. Ze worden een jaar of 2,5 - 3, tja, dat is nou eenmaal zo. Als je ze bij een rattery vandaan haalt weet je meer over bloedlijnen en is de kans dus kleiner dat ze jong overlijden aan tumoren of luchtwegproblemen.

Lena schreef op woensdag 25 juni 2008, 16:35:


Pfff moeilijk hoor! Vaak weiger ik dat soort dingen, omdat het gewoon tegen mijn principes in gaat, maar ik heb het ook een keer gedaan voor een vriendin. (dat paard stond alleen wel in een paddock overdag en ik mocht ermee rijden, longeren, grondwerken, wandelen, buiten rijden, enzovoorts).

Ik zou zelf absoluut niet in de manege lessen gaan rijden (kan je nu al voorspellen dat je daar dingen moet doen van de instructrice waar je je niet prettig bij gaat voelen) en zou op dit moment ook weigeren te rijden als dat met bit moet, maar dat ben ik. Ik begrijp dat het een heel lastig verhaal wordt als het paard anders 24 uur op stal staat, dan wordt het kiezen tussen twee kwaden.
Toen ik met dat paard wat ik verzorgde buiten kon rijden heb ik aangegeven dat ik het bitloos wilde proberen, lukte dat niet, dan hield het op. En dat ging helemaal niet goed, dus rij ik er niet meer mee buiten, hoe leuk ik het ook vind. Ik maakte lange wandelingen, wat het paard en ik allebei heerlijk vonden. Maar dan moet dat wel mogen van de eigenaresse natuurlijk en moet het paard buiten rustig genoeg zijn, ik zou een risico's gaan lopen met een paard van iemand anders wat niet verkeersmak is of zich bijv. los trekt buiten.

Wat ik zou doen is rijden buiten de les om, maar dan op mijn eigen manier, wandelen (als daar nog duidelijkheid over komt) en idd grazen in de berm. Ik begrijp dat de paarden los mogen in de binnenbak? (Dat is ook apart voor een manege zeg) Mag je het paard losgooien? En misschien dan een beetje met hem/haar spelen?
Ik zou ook niet ineens allerlei grondwerk oefeningen gaan doen als de eigenaresse het daar niet mee eens is, en bijv. ook niet met voerbeloning werken als de eigenaresse dat niet wil. Ik zou dat omgekeerd ook niet willen. Het wordt een lastig verhaal, omdat als ik naar mezelf kijk, ik dan vrijwel niks met dat paard zou kunnen doen waar ik achter zou staan.

Monique Meijer schreef op vrijdag 27 juni 2008, 9:58:


Dat klinkt al beter gelukkig, ook al is ze er nog lang niet, het lijkt aan te slaan dan.
Hopen op een stijgende lijn! Sterkte voor jou en Indy.

Piet gefeliciteerd!!!!

Wat vreselijk Anita.. heel veel sterkte!
Groetjes Franca

stumperd schreef op vrijdag 25 juli 2008, 17:29:


Gewoon www.paardnatuurlijk.nl in je favorieten zetten en dan links bovenin bij interactief? Of is dat niet snel genoeg?

Ik denk dat het vooral af hangt van hoe het paard in zijn lijf zit en van de rijkunst van de ruiter. Natuurlijk, een veel te zwaar persoon op een te kleine pony gaat niet. Maar iemand die licht is en zit te bonken op de rug geeft veel meer problemen dan een wat zwaarder iemand die een goede zit heeft en met de bewegingen van het paard mee kan gaan. Ook een paard wat niet geleerd heeft te 'dragen' kan een hele lichte ruiter hebben, maar toch schade ondervinden van het rijden, en een paard wat wel geleerd heeft hoe te dragen, geen schade ondervinden van het bereden worden door een wat zwaardere ruiter.

Arabesk schreef op donderdag 7 augustus 2008, 18:12:


En gewoon enthousiasme van de ruiter. Hoe blijer ze zijn hoe harder ze kloppen.

muriel schreef op donderdag 7 augustus 2008, 18:54:


Hey, wat leuk zo'n berichtje

Met Sieta's been gaat het erg goed, het is mooi dicht, blijft natuurlijk wel wat dik, maar verder merken we er niets van. Ze heeft er geen last van en ze loopt er ook prima op. Sindskort mochten we weer beginnen met wat werk, en dat doet ze erg goed, met veel meer enthousiasme dan voor het ongeluk. Volgende week komt de Jack Meagher therapeute en hopelijk binnenkort ook les, wie weet kan ik eindelijk weer eens beginnen met rijden, sinds lange lange tijd.

In gedrag is ze veranderd. Ze duldt geen andere paarden meer, ze viel Jesper zelfs aan, grommend en steigerend, dus staat nu in haar eentje op een stuk wei met twee paarden naast haar, verderop staat de ruinengroep en de ijslander en de shet staan ook dichtbij. Ondanks dat ze steeds andere paarden kan zien, raakt ze in paniek als de paarden naast haar weg worden gehaald, daar is ze nu extreem op gefixeerd. Terwijl ze vroeger príma in haar eentje kon staan, als ik even ergens mee bezig wa bijvoorbeeld. Ook toen ze koliek had op de vorige stal, en de hele groep op de wei mocht en zij niet, kon ze prima in haar eentje in de bak blijven. Ze is totaal niet flexibel meer zoals vroeger, alles moet nu volgens de regelmaat anders raakt ze van slag. Ik probeer het in hele kleine stapjes te doorbreken.

Naar mij toe sloeg het van extreem aanhankelijk om in verzet; kopstoten, duwen, trekken en zelfs trappen. Dat is zo uitzonderlijk voor haar, dat ik het nóóit had geloofd als je me dat van tevoren had voorspeld. Ben er erg van geschrokken. Tijdens grondwerken bleef ze maar naar me bokken als ik iets vroeg, galoppeerde dwars door mijn ruimte. Op zulke momenten wel op mijn strepen gaan staan maar haar verder zoveel mogelijk gelaten, niet teveel van haar gevraagd. Zelf zo rustig mogelijk gebleven.

Sinds een week is ze weer wat rustiger, lijkt het weer meer te worden hoe het was. Maar ben nog steeds voorzichtig met haar, en had niet gedacht dat ik dat ooit had hoeven zijn.

Een grote positieve verandering; tijdens buitenwandelingen wil ze plotseling wel voorop, ze lijkt alles leuker te vinden dan voorheen en staakt niet meer zoals voor het ongeluk.