belinda defraene schreef op dinsdag 24 juni 2008, 22:38:


Kweet het Belinda kweet het maar soms is da ni altijd even gemakkelijk hé Grrrr.

Piet schreef op dinsdag 24 juni 2008, 22:52:



haha Piet, ´t ja paardjes die 24 u, 7 op 7, jaar in jaar uit op stal zijn denk ik dat ijzers een noodzakelijk kwaad zijn. Vind het vreselijk maar ja... Ook veel mensen hier die geen stukje terrein hebben (kuststreek) om hun paarden los te laten lopen. Veel biks geven zit er hier bij allen ook dik ingepeperd (daar worden de paarden lekker dik van wat ze hier toch zó graag zien). En ook al zouden ze willen omschakelen naar ijzerloos, vrees ik dat ze daar de tijd en wil niet voor hebben om er in het begin veel tijd in te steken en te blijven onderhouden. Het is nu éénmaal veel gemakkelijker 1 x per week hem uit de stal te sleuren en er een toertje mee te gaan rijden en dat de hoefsmid alle 8 weken (voor de paarden met geluk) er nieuwe ijzers onderramd. Dat is de trieste realiteit voor vele paarden...

Gr. Ilse

Els Kleverlaan schreef op woensdag 25 juni 2008, 12:56:


De hoeven van stalpaarden die dus niet bewegen en constant in hun eigen drek staan, worden daar toch alleen maar zwak van. Als je die dan in éne keer buitenhaalt en een toertje gaat maken op de kaharde rotsachtige grond hier, kunnen die geen 5 meter gaan want dat kunnen die zwakke hoeven totaal niet aan. Tuurlijk geen voordeel voor het paard maar voor de eigenaar simpelweg véél gemakkelijker. Trieste realiteit zoals ik al eerder zei.
Iemand ervaring met een ijzerloos stalpaard???
Gr. Ilse

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 25 juni 2008, 13:06:


Juust Eddy juust. Oh als dat eens zou kunnen hé: de rollen omdraaien, dan zouden er veel oogjes opengaan denk ik.
Wat vele ook doen is hun paard het hele jaar ergens in de campo aan een koordje vastbinden (ook in de zomer hé zonder schaduwplekje) en er amper naar omkijken. Dan is het in éne keer zondags ne Romeria en komt zaterdagavond of zondagmorgen de hoefsmid langs die de veels te lange hoeven in éne keer vele cms korter zet en dan weer ijzers eronder vlamt. Dan ineens de hele dag rondlopen met ne zatte vent op uwe rug en zonder te hebben kunnen wennen aan de nieuwe hoefstand!!
De dag erna verrekken ze van de spierpijn en kunnen zich amper nog bewegen. Gezellig hé!
Gr. Ilse