Christel Provaas schreef op dinsdag 24 juni 2008, 10:30:


je kan enkel de teenlengte bijhouden en het afrolpunt verzorgen
regelmatig beweging (of zelfs relatieve stilstand op bv betonuitloop)
op harde vlakke ondergrond
dragen naar mijn ervaring bij tot "denser" hoornstruktuur van de hoef
bijgevolg beter "model" houden van de hoef
en dan ook een ietsiepietse meer hielhoogte

echter regelmatige ritten over veel verhard
zorgen duidelijk voor chippen van de hoefwand
waardoor hij volgens mij nog sneller een OK-model verkrijgt
en de vlotte beweging zorgt ook voor veel beweging in de hoef zelf
wat dan weer stimuleert,
maw als je paard niet gevoelig loopt is rijden de beste onderhoudsbeurt
daar kan géén bekapper aan tillen

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 24 juni 2008, 11:32:


even nuanceren :
je bevindt je op een smalle asfaltweg die gewoontjes wat heen en weer slingert
(niet iedereen heeft de luxe en het gemak om permanent in een bos te kuieren)
links een gracht van amper een meter breed maar ook een meter diep
alles zo'n beetje halfzichtbaar overgroeid door netels, fluitekruid en witbol
(de gewone opgefokte bermvegatie door de overbemeste boer-percelen)
rechts een halve meter grasberm, 3 rijen roeste prikkeldraad op versleten houten paaltjes
als je geluk hebt, anders is het beton of gerekupereerde friese ruiters uit WO-I

je paard gaat nù aan de kletter omdat de boer zijn spuitarmen heeft opengeplooid
en jou wel ziend gewoon begint te sproeien,

graag een voorstel hoe je je paard gaat keren
en langs welke kant ?

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 24 juni 2008, 13:03:


op een ordentelijke manier is 3m ruim
maar we waren dus net aan de kletter
500kg spieren in een mum op topspeed

ik ben ook nog in volle galop
op een pad van 1m
180° gedraaid
maar niet omdat IK dat wou
wel het paard
in een fraktie van een sekonde

maar terug dus naar de asfaltweg, de gracht en de prikkeldraad
het blindgaande paard behoudt zijn instinkt
en dat zegt hem gewoon "naar huis"
en dat is een beschermingautomatisme
net als je kop intrekken als je door een laag deurtje moet
dat instinkt gaat voor alles
en éénmaal op topspeed (voor je't beseft ben je er
... allang)
jij sleurt dus je paard achterstevoren
volgens mij ga je mét je paard op asfalt
mét of zonder ijzers
gewoon ondersteboven
òf zijwaarts de greppel in
òf de andere kant de prikkels in
gebroken pijpen, gescheurde pezen
vel aan flarden, bloedend vlees
hersenschudding, schedelbreuk .......?

Bart en Blue schreef op dinsdag 24 juni 2008, 12:55:

OK als dat hét paard is waar dit topic zich op baseert
en algemene extrapollatie volgt
maar ik ga uit van "een" paard
dat wél aan de kletter gaat .......

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 24 juni 2008, 14:00:


OK elfjes in ondergoed die hebben we hier zelden
wegens nijpend bostekort,
trek dus jouw bosgenot niet door voor iedereen
omstandigheden zijn vaak totaal anders én veel onveiliger
(ik wil gerust op hol gaan door het bos,
maar liever niet hier te lande, al heb ik het ook al meegemaakt)
verder zwijg ik maar over al mijn heldendaden en onvoorstelbare belevenissen,
het ging 'm om een gracht, géén stinkende sloot
maar zo'n zowat onzichtbare sleuf in de grond
die je paard niet ziet,
maar d'r wel met één of twee voorbenen intuint en over de kop slaat....
probeer je dat eens voor te stellen
het is daarom vergelijkbaar met prikkeldraad
die breekt ook niet maar houdt tegen en scheurt alles vaneen.....

Christel Provaas schreef op dinsdag 24 juni 2008, 13:35:


ja, afschilferen, waar de meeste mensen al panisch van worden
en om beslag schreeuwen
bij hoeven van goede kwaliteit is het gewoon vormgevend

Geertje schreef op dinsdag 24 juni 2008, 14:38:

ik heb vroeger zelf mijn eigen schapen geslacht,
maar ik hou er géén meer wegens genoeg anders te doen
maar deed ik het wel, ik slachtte ze weer zelf
Ook kippen, maar sedert ik enkel nog "wildfok"
heb ik meer eieren dan panrijpe kippen, overtol aan hanen gaat wel naar de pot
Met pluimvee slachten heb ik niet zoveel moeite (al heb ik natuurlijk mijn oogappels)
maar konijnen met "vellen-frakskes" heb ik wél moeite daarentegen
en bovendien hoe ouder ik wordt hoe lastiger het me lijkt te worden
verder eet ik hond, noch kat noch paard,
terwijl cavias me wel smakelijk toe lijken.....
kikkers en slakken zijn ook lekker,
maar de eerste reeds te zeldzaam

Geertje schreef op dinsdag 24 juni 2008, 14:47:


Tisza hier heeft ook een slechte beenstand vooraan,
dat vertrekt uit de schouders en staat onderaan naar buiten
dat zie je heel duidelijk in de hoeven,
en dat kan je gewoon niet recht krijgen
of het gaat wringen in de gewrichten
bovendien heeft ze supergroeiende hoeven,
die zijn niet bij te houden, lopen meteen vol
maar ze heeft nog géén dag in haar leven gemankt
maar het wordt hoog tijd dat ik ze eens onder het zadel krijg......
en dan zien we wel wat het wordt op de weg,
ze heeft zo'n typisch spaanse uitwaaierende draf
maar ze is arapaloosa

Peet schreef op dinsdag 24 juni 2008, 15:28:


zelfontbranden gebeurt héél zelden dus maak je niet direkt zorgen
maar kontroleer regelmatig, als je 't dubieus vindt
leg dan de pakken open als dat kan, hoe dichter ze opeengestapeld zijn
hoe hoger de temperatuur kan oplopen,
hangt er dus vanaf hoeveel pakken je daar liggen hebt en hoeveel plaats je hebt,
je kan ze zo stapelen dat er ruimte is tussen de pakken en door de stapel héén
zo voer je ook de warmte af, eens de temperatuur weer zakt (na enkele dagen)
kan je weer dichtleggen,
maar met dit hooi zou ik toch 3-6 weken wachten voor ik het geef