lunatic schreef op zaterdag 21 juni 2008, 0:35:


Op hondenforum.nl zit een diervriendelijke groepje, maar ook een boel anderen en er wordt veel geruziet (waar niet?!), is over het algemeen wel een goed forum bij gebrek aan beter (een beetje bokt-achtig).
Een "hondnatuurlijk" forum heb ik nog niet gevonden.
Start er eentje en ik wordt lid .

van lennep schreef op zaterdag 21 juni 2008, 21:53:


Doe me maar een linkje , dan ga ik eens kijken en zien of het me ligt.

Piet schreef op zondag 22 juni 2008, 9:04:


Hier idem.

Katja Goovaerts schreef op zondag 22 juni 2008, 14:43:


Naar mijn mening niet.

Ben daar even lid geweest en ben weggehoond omdat ik mijn mening gaf, nl dat je niet kon beiden fulltime uit huis werken en een pup nemen. Ook omdat ik beweerde dat je een hond geen 7 uur/dag in een bench of alleen tout court kon laten.

Er zullen heus wel andere mensen zijn ook daar, maar net lid zijnde en dan bovenstaande, wel, ik hield het maar liever voor bekeken.

Mijn honden slapen 's nachts ook in een bench, of in de keuken, wat ze willen. Als pup 's nachts eerst naast mijn bed en als ze doorslapen stilaan in een bench.
De bench is hier het plekje waar de kids niet mogen komen en waar ze zich terug kunnen trekken. Alleen: als pup doen ze het wel, nu eigenlijk nog zelden, alleen James gaat er demonstratief in liggen als hij honger heeft, ik geef hem daar eten in omdat hij anders iedereens eten op eet.
Maar verder... honden horen bij de roedel, en de rest van het gezin ook.

Frans, Ilona, geen zin in een onderafdeling "hondnatuurlijk"? Zo te lezen is er wel belangstelling voor, nood aan, kennis aanwezig,... .

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 25 juni 2008, 8:53:


Wel, ik ken toch al 2 paarden die "spelletjes spelen" en alsof schrikken. Mijn oude en mijn huidige arabier . Niet in de zin van een loopje met me nemen, maar wel bij te weinig mentale stimulatie nood aan opwinding en actie, zin om eens lekker gek te doen.
Verschil: bang is stijf dus ik voel ze dan letterlijk hard worden onder me. Nood aan opwinding is veel soepeler, ze stuiteren en dansen dan ook wel eens, maar ze blijven zacht en bij me.
oplossing: angst: gerusstellen en bij Piablo vaak afstappen en even aan de hand, spelen: eens goed mee lachen en zelf voor wat actie en uitdaging zorgen en er op letten vaak en afwisselend genoeg te werken met hen.
"koppigheid" en "niet willen" of "met mijn voeten spelen" komt bij hen heel zelden voor, is ook hard aanvoelend maar zonder dat bange en jumperige.

Onze paarden staan nu eindelijk op de grote weide.
1,25 hectare voor een arabier, jaarling arabier, welsh C'tje en een minishet.
Er zijn stukken met vrij kort gras (wat ze dus het liefste hebben), stukken met lang en in zaad staand gras en ook vochtige stukken met helaas veel insecten.
Het plan was gewoon alles open te laten, ze komen nu rond de middag terug naar de stal voor een paar uur, en 's avonds opnieuw. Ze zitten nu wel vol beten en Piablo schuurt wat.
Zou ik die weide beter opdelen in kleine stukken en afwisselen van stuk?
Of gewoon maar zo laten en ze het zelf laten uitmaken wat ze doen?

Esther schreef op zaterdag 28 juni 2008, 20:32:


Als ze leeuwen dmv clickertraining zo ver krijgen om tegen de tralies te gaan liggen om hen te injecteren zie ik niet in waarom dat met haar niet zou lukken.
Probleem zal alleen zijn een beloning te vinden die groot genoeg voor haar is om voor te willen werken. Misschien stukken wortelen op de grond voor haar gooien als ze handen en emmer niet wil? En haar leren een wormspuit zelf in de mond te nemen met op den duur daarin de medicijnen? Met als belonig telkens die wortel op de grond of zo.

Arabesk schreef op zondag 29 juni 2008, 16:09:


Op de foto's te zien was het zadel ook gewoon te groot, kwam te ver naar achter. Met een boomzadel wat zo ver komt heb je waarschijnlijk het zelfde probleem. Alleen denken mensen jammer genoeg al vlug dat het past, omdat het toch boomloos is...
Ik houd het zelf wel op een boomzadel overigens .

Koen Theys schreef op zondag 29 juni 2008, 23:10:


Ik niet . We hebben de freeform getest op Conquistador, hij komt even ver naar achter als op de foto's van HC en omdat de freeform best een stijf zadel is ivm andere boomloze drukte die achteraan. Met of zonder pad, maakt niks uit.
Zonder ruiter ging het nog, met dochter er op (44 kg dus niet echt zwaar) en mijn hand er achteraan onder was het echt AUW!

Nou ja zeg!!!

De rest is helaas even stupide.

Citaat van op die site: (maat 41 is haar schoenmaat)

"Wij passen de 41-methode regelmatig toe. (niet hard hoor, tis meer de handeling die indruk moet maken als de daadwerkelijk pijnlijke aanraking, verder dragen we crocs) Mijn hond -die ik nog nooit heb kunnen raken want hij is veel te snel, mijn geit -die niet eens meer reageert omdat ik nooit zo hard kan schoppen als de paarden, die haar heel vaak schoppen (ze pikt namelijk hun voer), mijn katten -omdat die altijd onder de auto gaan zitten als ik weg wil rijden en mijn zoontje van 5 (je mag hem een dagje lenen...)"

En als je meer leest wordt je ziek.

Hond, geit, paarden en zoontje kunnen hier terecht, voor de katten ben ik allergisch.

Piet schreef op maandag 30 juni 2008, 20:31:


Dus alleen bij BB leer je onderwijzen, alleen dat is een echte cursus?

Terug ot: de meeste hondentrainers zij het er over eens dat een click beter werkt dan een gesproken bridge.
Meer nog, sommige hondentrainers zijn (waaronder iemand die met BB smaengewerkt heeft en mede door hem is opgeleid) beginnen tot de overtuiging te komen dat geen bridge nog beter werkt, als je maar positief traint en beloond volgens de gekende principes wegens de bijna altijd te kort schietende timing van de trainer en het verstand en de meewerkendheid van het dier.

Piet, wat is het verschil tussen speedclickeren en clickeren dan?

En, nogmaals, alleen bij Bob Bailey leer je goed trainen en (nog belangrijker vind ik) goed onderwijzen?

Mijn vorige vraag werd genegeerd geloof ik .

@Ellen, net zoals bij honden bouw je gedragkettingen op. Je wrekt met "value transfer" waardoor vb de muziek van je routine je hondje al voorbereid op de uiteindelijke beloning en je hondje plezier in het doggydance op zich krijgt, waardoor je niet steeds tussendoor moet belonen.
Bij paarden is het zo dat ze, als het goed is, ze corret en gezond zijn en correct gereden worden, ze plezier in het bewegen op zich krijgen. Vindt een paard het rijden na positief getraind te zijn neit fijn, dan klopt er iets niet. Net zoals je hondjes het fijn vinden om met je aan de slag te gaan.

Piet schreef op maandag 30 juni 2008, 22:45:


Als het zo snel gaat, dan heeft het paard geen tijd over om onbeleefd te worden want je bent constant aan het bridgen en duwt tegelijk het snoepje onder de neus.
Juist door die hoge beloningsrate.
Pas als je met een lagere rate gaat werken merk je eventuele belefdheidsproblemen.