Cindy Helms schreef op donderdag 19 juni 2008, 13:28:
> Ans Jondral schreef op donderdag 19 juni 2008, 13:22:
>
>> eddy DRUPPEL schreef op donderdag 19 juni 2008, 13:15:

>
> Actie = Reactie
> Op elke moeilijkheid is een oplossing te vinden door mensen met
> voldoende verstand van zaken, kan ik mij wel inbeelden.
Uiteraard de Titanic kon ook ni zinken,
Maar ik heb geen paarden van duizenden euro's.
Zullen hoogstens gepikt worden om in de salami te verwerken.
Dan heb ik er moeite mee om te geloven dat potentiële dieven zoveel moeite gaan doen om die chip onklaar te maken. Zeker als volgens de ontwerpers dat niet gaat lukken met standaard htk-apperatuur.
Als iemand mijn ongechipte paarden uit de wei haalt, vind je ze niet meer terug. Als ze dat doen met mijn nu gechipte paarden, heb je nog een waterkansje dat het domme dieven zijn (en volgens een vriendin van mij, die inspecteur is bij de politie, is dat eerder regel dan uitzondering.) en dat ze de paarden rechtstreeks ergens in een slachthuis of op een markt aanbieden. (Volgens de politie moet je indien je paard gestolen is, best de volgende ochtend eens in Anderlecht gaan kijken. 90% kans dat ze daar staan.)
Dan zegt die chip zwart op wit, dat dit mijn gestolen paard is.
En in de regel is dit systeem ook in Belgische slachthuizen waterdicht. En dan hoeven ze nog niet eens te beseffen dat het om gestolen paarden gaat. Mijn dieren zijn uitgesloten van de voedselketen, mogen überhaupt niet geslacht worden.
Voor die schamele (wat is het tegenwoordig?) 500 euro vleesprijs, neem je de moeite niet om ermee te knoeien.
En als ze ze naar't buitenland verschepen, kan dat net zo goed met een ongechipt paard. (Alleen wordt de winstmarge van de dief nog kleiner, zeker met de huidige benzineprijzen. Lijkt me niet lucratief genoeg om je nek voor uit te steken?)
Als je kijkt naar dat verhaal van de gestolen tinker Swieber. Dat dier is meer dan een jaar spoorloos geweest, waarschijnlijk ontelbare keren verhandeld en naar't buitenland verscheept en er heeft niemand de moeite genomen met z'n chip te knoeien. Toen hij door iemand herkend werd, was het ook door z'n chip dat duidelijk werd dat het wel degelijk om een gestolen paard ging. Nu staat hij weer thuis bij zijn oude eigenaresse.
Niet waterdicht dus, want niemand heeft blijkbaar ooit de moeite genomen die chip te lezen. Maar wel vedomd handig toen het erop aan kwam.
Ik besef best dat een chip geen anti-diefstal middel is maar ons puur en alleen opgedrongen omwille van de voedselveiligheid. (En om er geld uit te halen)
Maar als ik moest gokken wie eerst gevonden zou worden, het gechipte of ongechipte paard, dan staat mijn geld toch op de gechipte.

Waar ik wel over getwijfeld heb, is of het wel zo goed was om mijn paarden als sportpaarden op te geven. Stel, als ze ooit in de handel terecht komen (Ik heb het hier over een legaal circuit) , vrees ik dat de kans wreed groot is dat ze wel naar't buitenland gaan omdat ze daar niet geven om chips en wel verwerkt kunnen worden tot een mals biefstukje.
En dat vind ik zo dubbel aan die keuze slachtpaard/geen slachtpaard.