amar schreef op zondag 15 juni 2008, 16:21:


Ik lees ze ook beiden. Nu heel weekend niet achter de comp. gezeten en dan sla ik wel wat (veel) over van de berichten.

Els.

Boully is een fjordenruin van ca. 20 jaar oud, die sinds zaterdag 7 juni van ons is.

Info van de vorige eigenaars, die hem acht jaar hebben gehad; hij heeft bij hen geruime tijd op ijzers gelopen, maar was daar sinds ca. een jaar vanaf. 3 Weken voor wij hem ophaalden is hij bekapt door een hoefsmid.

Wat zagen wij aan de hoeven, één week voor we hem ophaalden. De hoeven waren vooral in de hielen lang en geflaird, bij verschillende kwartieren was er een flink stuk weggebroken, de buitenhoefwand was met een grove rasp bewerkt. De zolen waren redelijk hol (misschien gesneden), de steunsels waren erg lang, de stralen waren bijgewerkt.
Boully liep die dag erg stijf, waarschijnlijk doordat hij lang had stilgestaan. Op het asfalt/verharde liep hij korter dan in de bak.

De eerste week heb ik niets aan de hoeven gedaan. Ik wilde eerst zien hoe e.e.a. zich ontwikkelde en hoe Boully liep. Hij heeft vrijwel iedere dag in de bak gelopen en 3x is hij een rondje (5 km) langs de weg geweest, 2x aan de hand, 1x onder het zadel. Verder loopt hij dag en nacht buiten met een verharde (schuil)stal.
Na deze week zijn bijna alle hielen tot vrijwel zoolniveau afgesleten, zonder dat ik veel slijtage aan de tonen zie, de flairs zijn verdwenen. Gisteren heb één hiel (RA buitenzijde) met de rasp op gelijk niveau met de binnenzijde gemaakt, scheelde een paar mm. Verder een kleine mustangrol gemaakt (buitenhoefwand is heel dun), ik heb kwartierboogjes gemaakt waar nodig en ik heb de steunsels met de zool gelijkgemaakt.

Boully loopt op een zachte ondergrond zeer ruim in stap, in draf verkort hij. Op een harde ondergrond loopt hij ook in stap kort. Hij lijkt niet echt gevoelig, want houdt er wel constant een flink tempo in. Op scherp grind/stenen is hij duidelijk gevoelig.
Ik vraag me af waar dat verkorten van komt. Is dat nu toch pijn in de hoeven of zou het door iets anders kunnen komen. Hij is ontzettend gespierd in de achterhand, heeft veel voor een hele zware kar gelopen. Zou dat trekken van een zware last ook niet voor de verkorte gangen kunnen zorgen?

Verder vraag ik me af waarom een hoefsmid de buitenhoefwand met een grove rasp bewerkt. Zou dat kunnen zijn om het model van de hoef er meer standaard te laten uitzien en dat bijv. halverwege de hoefwand wel al dikker is, dat daar de bekende groeiribbel zat (nu dus weggeraspt) van het van de ijzers afgehaald zijn? Je kan de groeven van het raspen nog steeds zien.

Els.

Nathalie Lagasse schreef op maandag 16 juni 2008, 16:27:


Bedankt Nathalie, is ook weer heel herkenbaar. Ik heb inderdaad een periode gehad dat ik zelfs bang was Willem uit de wei te halen. Dat is ook met doen en veel aan de hand wandelen langs de weg over gegaan. Typisch daaraan was dat ik niet de wei in durfde, maar wel langs de weg.

Met Boully en mij gaat het echt super. Opstappen alleen durf ik dan nog niet, maar rijden begint weer leuk te worden. Boully moet (ondanks zijn leeftijd) nog heel veel leren, reageert slecht of niet op gewichts- en beenhulpen en heeft heel veel moeite met aan de vrije teugel stappen. Langzaam maar zeker gaat dat al beter en dat is heel leuk om te merken. Ik heb de side-pull met teugels onder het bithoofdstel liggen en ben daar ook af en toe op aan het rijden. Sturen gaat dan wel, maar halthouden is heel moeilijk, Boully vindt dit zowiezo heel moeilijk.
Zaterdag zijn we een rondje langs de weg geweest. John met Willem aan de hand en ik op Boully. Ook dat ging heel goed. Boully is voor mij denk ik precies het goede paard op het juiste moment.
Grondwerk heb ik zelf eigenlijk nog nooit gedaan, ben wel vaak dingetjes aan de hand aan het doen, maar of je dat nou grondwerk kan noemen? Boully volgt goed aan de hand, heeft ook geen problemen met draaien om het draad achter ons dicht te doen als je hem van het land haalt. Hij begrijpt er niets van als je hem een stapje op zij wilt laten doen, maar daar zijn we ook mee aan de gang.
Verder gedraagt hij zich vriendelijk, wel wat opdringerig, maar dat is denk ik ook een beetje fjord-eigen. Ik heb er tenminste nog geen gehad, die dat niet had.

Maar ik begin weer te lachen en heb zin om met hem aan de gang te gaan.

Groetjes, Els.

Esther schreef op dinsdag 17 juni 2008, 22:35:


Het gaat niet om het op naam zetten van het paard, maar het wijzigen van de eigenaar in het paspoort.
Ik loop daar nu met Boully ook tegenaan. Boully is niet ingeschreven bij het fjordenstamboek. Vorige eigenaren hebben hem vier jaar terug laten chippen door de veearts, die stuurde de gegevens naar het fjordenstamboek waar de paspoorten worden uitgegeven. De mensen hadden twee fjorden, uitgave paspoorten 160 á 170 euro per fjord!, omdat ze geen lid waren. Nu wil ik het paspoort van Boully overschrijven op mijn naam. Kosten als lid; 20 euro, kosten als niet lid; 75 euro. Nu ben ik lid van het stamboek, dus valt het voor mij mee. Lidmaadschap kost meen ik 53 euro per jaar.
Als ik van meerdere fjorden per jaar het paspoort op mijn naam zou willen zetten kan ik dus maar beter lid worden, dat is veel voordeliger.

Persoonlijk vind ik het belachelijk dat een officieel, wettelijk verplicht document als een paardenpaspoort door een privé instantie als een stamboek wordt uitgegeven en helemaal dat er een dergelijk prijsverschil is als je wel of geen lid bent van zo'n stamboek.
Bovendien schelen de kosten ook nog aanzienlijk bij welk stamboek je dier is aangemeld. Voor zover ik begrijp is het shetlandstamboek het goedkoopste en zou je je paard het beste daar aanmelden om een paspoort te verkrijgen.

Els.

Esther schreef op woensdag 18 juni 2008, 13:38:


Staat toch echt in het paspoort, hoor. "Bij verkoop moet het paard op naam van de koper worden overgeschreven". (Bij Willem op pag. 25 van het paspoort)
Verder op pag. 22: "2. Bij verandering van eigenaar moet het paspoort, samen met de naam en het adres van de nieuwe eigenaar, onmiddelijk worden ingediend bij de instantie, de vereniging of de officiële dienst van afgifte, die het paspoort na de nieuwe registratie aan de nieuwe eigenaar doet toekomen."

Ik kies ervoor Boully wel over te laten schrijven.

Els.

Esther schreef op woensdag 18 juni 2008, 13:57:


Tja, dan wordt het misschien tijd dat iemand de stamboeken aanklaagt? In de tarievenlijst van het fjordenstamboek (afgedrukt in het "officiële orgaan" staat luid en duidelijk: "voor niet leden gelden dubbele tarieven. Uitgezonderd voor de overschrijving, dan is dit voor niet leden per paard 75 euro."

Ik begrijp de vraag van Maria wel. Ik denk dat ze zich het best heel goed kan oriënteren en het paspoort via de goedkoopste instantie (shetlanderstamboek?) aanvraagt.

Els.

Karin Haneveer schreef op woensdag 18 juni 2008, 15:17:


Kijk, dat is klare taal

Maar als je dat niet weet, ben je dus mooi de pisang.

Ik zal het onthouden,

Els.

Zelf ben ik ook niet zo'n voorstander van een praam, maar toch denk ik dat het soms een noodzakelijk kwaad is.

Twee jaar terug, bijv., had Willem een verdikking achter de koker. Willem was in die tijd beslist geen allemansvriend en de veearts had hij helemaal een kijkje op. Inenten was ook een heel probleem, dus sederen was zowiezo geen optie. Veearts heeft eerst rustig geprobeerd of hij onder Willem zijn buik mocht kijken en voelen, maar Willem mepte hem bijna weg.
Vervolgens praam aangebracht. Willem liet dat gemakkelijk doen door de veearts, waarna ik het stokje overnam. Veearts kon nu rustig zijn gang gaan, Willem sloot zijn ogen half en leek een beetje in slaap te vallen. Na het onderzoek de praam verwijderd en Willem was totaal niet gestresst, begon aan het apparaat te snuffelen en aan het touw te knabbelen.

M.i. is het in dit geval een heel goede hulp geweest. Beter dan sederen, wat meestal ook nog een hele tijd nawerkt. En als er bij mijn paarden een onderzoek moet gebeuren waar het paard moeilijk over doet, gaat er toch weer een praam op. (Let wel; alleen in noodzakelijke gevallen en dus niet om hoeven te doen of dergelijke.)

Els.

Risah schreef op zondag 22 juni 2008, 20:52:


Latijnse naam van Foenegriek of Fenegriek is Trigonella foenum-graecum. Misschien kom je daar verder mee.

Els.

We zijn nu twee weken verder, zie mijn eerdere bericht "angst, zou dat ooit overgaan?".

En het gaat stukken beter. Ik ben zoveel mogelijk iedere dag gaan rijden. Soms zat het weer of de beschikbare tijd tegen, maar als het even kon iedere avond met hulp van John op Boully gestapt en minimaal een kwartier in de bak gereden. Al snel begon ik in het rijden weer lol te krijgen. Ik durfde weer dingen te vragen aan Boully en mijn benen wat te gebruiken. Als Boully iets heel eng vond (klapperend zeil over de hooikar aan het einde van de bak) ging ik die kant niet op. Verder hebben we die eerste week Boully aan de hand meegenomen langs de weg.
Vorige week zaterdag of zondag ben ik voor het eerst onder het zadel de straat op gegaan. John had Willem aan de hand mee. Boully was heel braaf, hij heeft alleen heel veel moeite met halthouden en loopt véél harder dan Willem. Ik durfde op dat moment weer niets met mijn benen of handen te doen, als de dood dat Boully zou gaan bokken of anderszins tegenspartelen. (Erfenis van Froukje, die dat nogal eens deed.) Op zich was ik heel opgelucht toen we weer thuis waren, maar toch wel trots ook. Boully even flink geknuffeld, doe ik trouwens steeds na het rijden, ik ben zo blij met hem.
Afgelopen vrijdag ben ik voor het eerst helemaal alleen opgestapt. Ik had al een paar dagen niet kunnen rijden en wilde zo graag. En voor het 's avonds weer niet door zou gaan heb ik 's middags de stoute schoenen aangetrokken. Boully was wat drukker dan eerder, waarschijnlijk aangestoken door mijn zenuwen. Toch ging het opstappen voorbeeldig. Hij bleef keurig stil staan totdat ik zat en ook mijn andere beugel had aangedaan en wachtte netjes op mijn "stap". Ik was telkens bezig geweest hem aan een wat langere teugel te rijden, daar had hij namelijk nogal moeite mee. Nu, in de zenuwen, nam ik de teugels meer aan dan gewoonlijk. Dat maakte hij me meteen duidelijk. Hij wilde meer teugel! wat ik hem meteen gegeven heb. Eén maal schrok hij van een vrachtwagen, die nogal een raar geluid maakte achter het geluidsscherm, maar hij gaf niet meer dan een paar stappen draf. 10 minuten heb ik op het bit gereden, toen 10 minuten op de side-pull. Ook afgestapt zonder de "bit-teugels" aan te nemen.
Zaterdagavond, toen het op de weg lekker rustig was door het voetbal, zijn we weer langs de weg gaan rijden. Dit maal John op de fiets mee, Willem bleef thuis. Boully had eerst niet veel zin om weg te gaan, maar na een klein stukje draf in de berm werd zijn enthousiasme groter. Halverweg het rondje werd ik heel dapper en heb ik zelfs een stukje gegaloppeerd. Bijna thuis ben ik met een lange teugel langs een bij het kanaal water innemende enorme landbouwtrekker gestapt. Brave Boully! Het laatste stukje werd hij wat druk door het getoeter in de omgeving wat de tweede helft aankondigde. John heeft hem bij het afstappen even vastgehouden, maar al met al een zeer geslaagde rit.

We zijn er nog niet, maar het begin is er! Boully is op zich een erg braaf paard, maar moet nog wel het e.e.a. leren en ik ook. Boully heeft heel veel moeite met halthouden en niet te snel lopen. In stap zakt zijn hoofd al lekker naar beneden, maar in draf richt hij zich erg op en drukt zijn rug weg. Zodra hij een klein beetje zakt in zijn hoofd voel je zijn passen ruimer worden.
Zelf moet ik heel erg aan mijn balans en zit gaan werken. Boully loopt heel anders dan de andere fjorden die ik tot nog toe heb gehad. Dat waren stuk voor stuk paarden met gemakkelijk uit te zitten gangen. Boully loopt veel meer als een "paard". Zijn galop is heel "traag" en met voor mijn gevoel hoge sprongen. Ik had na mijn kleine stukje galop meteen aan alle kanten kramp.

Al met al denk ik dat de angst wel altijd een beetje zal blijven, maar wel beheersbaar wordt.

Els.

Esther schreef op maandag 23 juni 2008, 19:50:


Boully (20) heeft ook geen enkel probleem met nek buigen. Die hapt alleen je hele hand op bij het lekkers. Zijn we hem voorzichtig aan het leren, dus lijkt me vanaf het zadel nog niet zo handig. In de bak gaat het halthouden al steeds beter, buiten vindt hij het gras veel te lekker en blijft niet lang stilstaan. Komt allemaal wel. Aken en Keulen zijn ook niet op één dag gebouwd.

Els.

amar schreef op dinsdag 24 juni 2008, 14:47:


Die van mij zijn helemaal dol op een stukje gedroogd bruin brood. Is lekkerder dan appeltjes, worteltjes of wat dan ook. Ze gaan er helemaal van flemen.

Els.

Ilse Bartholomeeusen schreef op woensdag 25 juni 2008, 9:59:


Ja, maar Piet (en ik eigenlijk ook) wil graag weten waarom ijzers voor stalpaarden een noodzakelijk kwaad zijn. Wat voegt dat toe voor de hoef. Dat ze niet rechtstreeks met de zolen in de drek staan? Maar dan kan de troep toch altijd nog door de nagelgaten omhoog kruipen?
Is een stalpaard nu werkelijk beter af op ijzers? Ik kan daar geen reden voor vinden. Wel het ontbreken van kennis bij de mens, maar geen voordeel voor het paard.

Els.

Wij hebben vorige week vrijdag gemaaid. Hier wilde het gras eerst niet groeien door de droogte, maar na één dag regen schoot het de grond uit en stond het al zowat tot schouderhoog hier en daar (bij mij dan, ik ben niet zo heel groot).
Het gras droogt als een speer, heel veel wind. Er is ook al het nodige de sloot in gewaaid. Als het dit weer blijft, kunnen we zaterdag persen.
Vorig jaar hadden we eind mei het hooi al binnen en hebben we in sept. nog een keer gehooid. Het is altijd heel moeilijk om de beslissing "we gaan maaien" te nemen.

Els.

Aafke schreef op vrijdag 27 juni 2008, 8:48:


We hebben gisteravond geperst en het staat nu op een (geleende) landbouwwagen onder zeil. John wilde niet langer wachten vanwege de weersverwachting. Gelukkig maar, het heeft hier vannacht behoorlijk geregend. Hooi zag nog wat groen, maar was wel kurkdroog. Heeft niet heel veel zon gehad, maar wel heel veel wind, dus waarschijnlijk gewoon niet zo erg gebleekt.
Wij zijn ook wel blij met de regen. Ik denk dat er de afgelopen weken toch wel een vrachtwagen of 2 zand uit de bak is gewaaid. Ook de poederlaag op de betonharde klei stuift verschrikkelijk. Niet fijn voor de paarden. Nu maar hopen dat er niet teveel stof in het hooi zit.

Els.