Ans Jondral schreef op donderdag 12 juni 2008, 22:28:


Dat deed hij dus vroeger, nu lijkt hij nog steeds binnen te blijven, hoera!!!
En deze nacht ha dik ene draadje op borsthoogte van de anderen gespannen aan 2 kanten in de stal waar hij onderdoor kon en de rest (Connypony dus) niet, blijkbaar heeft dit geholpen want vandaag is hij "plots" ook vriendjes met Conny. Of heeft deze laatste eindelijk ontdekt wie hij ook alweer was.
Ik hoop zo dat het deze keer lukt om mijnheertje binnen te houden, hij is vreselijk lief en mijn dochtertje van 7 is dol op hem, poetsen, tuttelen, wandelen...
Als hij blijft zoek ik een ieniemini karretje voor hem denk ik, hi is mini en wat te vet, dik buikje, verder goed maar wel verdikkingen thv de manen kam en dat vind ik geen goed teken.

He, Sibyl .wie had dat enkele jaren geleden gedacht .
Geraak je zaterdag tot hier of ook dat niet? Heb wel een side-pull die je mag lenen anders.

Anna reed Piablo gisteren terwijl ik weg was, de side-pull lag in mijn auto en ipv gewoon op halster te rijden of de sidepull van haar pony te nemen en groter te gespen (pst, heb ik ook al gedaan) had ze er maar een bit in gedaan (Anna nota benen, zou je met haar pony neit moeten proberen, ze vilt je levend, maar het was maar mijn paard zeker... Viel me wel wat tegen. Pubers! Ik heel rustig van hoofdstel veranderd en haar verder laten rijden. Ze merkt geen verschil zei ze, ik zag er wel. Galop meer voorbeen naar voor met side-pull en met bit heel regelmatig zijn mond open, de sukkel.
Enfin, z eheeft me toch beloofd er geen bit meer in te doen. Denk dat ik dat ding maar eens te koop stel.

En het werd... een podium endurance (flexibele boom en de kale boom lag er ook dus hebben we er ook op kunnen leggen, ook zelf mogen op gaan staan om te zien hoe en waar die flexibel was).
Gaan kijken, met pony naar winkel, gepast (en nog een reeks andere zadels) proefritje door dochter en ikzelf en deze is het geworden. Ik zit er veels te hard op, plus er bovenop anar min gevoel, maar dochterlief heeft er geen problemen mee (krijgt nog wel een bontje onder haar kontje) en pony loopt ontspannen.
Hieperdepiephoera!

Thuis dat zadel ook op Piablo gelegd, past hem ook en Anna kan er prima mee rijden. ik niet, hij gooit er veel hoger mee op, ik zit echt bovenop hem en het voelt onstabiel en niet veilig of fijn voor mij.
Voor Piablo moeten we dus nog even verder zoeken...

Meteen na deze financiele aderlating (daar gaat mijn paardenspaarpotje) enkele zadels te koop gezet.

Voor Piablo weet ik het niet meer... de Equiflex past ook al niet, de McLellan ook niet...
Welke westernzadels of dergelijke hebben arabierenbomen? Ik hoorde in de winkel dat die bestaan, maar ze hadden ze dus niet.

Rita Klompmaker schreef op zondag 15 juni 2008, 7:14:


Alleen paardnatuurlijk, en dan nog geen tijd voor alles.

Geertje schreef op zondag 15 juni 2008, 7:39:


Welke boommaat Garland? Ik vind het een heel fijn zadel, maar de quarter boom is dus te ruim. Een semi quarter zou misschien passen.
Freeform hebben we gepast, maar voor een boomloos vond ik het erg veel druk achteraan geven, mijn hand werd gekneld als Anna er op zat. Schouder bleef wel mooi vrij.
Garland stopt er overigens mee heb ik gisteren gehoord, net als Westwood (zei de winkelman).

amar schreef op maandag 16 juni 2008, 1:29:


Da's echt stom. En duur. Maar ja, er is zowat overal aanlijnplicht in Belgie. Verdorie, ben net aan het oefenen met hond en paard, honden op commando tegen schouder paard laten springen om aan- en af te lijnen vanuit het zadel. 1 hond en 1 paard kunne het als. Dit aleen omdat we hier een paar drukke wegen over moeten en ik dat neit durf met een niet aangelijnde hond. Maar langs kanaal en in bos lopen d ehonden ook gewoon los. Zal moeten beginnen uitkijken dus.
Laat je horen hoe het afloopt?

Herman schreef op maandag 16 juni 2008, 9:31:


Ik las op een hondenforum dat het van het gemeentereglement afhankelijk is???
Weer typisch Belgisch, zoek het maar uit, niets duidelijks, maar wel boetes.

Ik denk dat het een groot stuk onzekerheid is en dat hij bij jou veiligheid zoekt. Niet beseffende dat jij "maar" een mens bent.
Stoer, grote mond en een klein hartje.
Beetje zoals een veulen achter mamie kruipt en dan voorzichting om het hoekje komt kijken.
Piablo kroop vroeger bij enge dingen ook achter me bij het wandelen en bij schrik idem. Niet bovenop me, wel achter en tegen me, of zo dat ik tussen hem en het enge ding stond. Is vanzelf over gegaan met veel wandelen aan de hand (iets als start to run is daar ideaal voor, ben je meteen zelf ook zo veel bezig met lopen en stappen en op de minuten letten dat je geen tijd hebt om je druk te maken over eventuele schrikreacties en daardoor volgt hij je ook braaf), veel enge dingen oefenen en vooral ouder worden. Hij is nu 6 en qua gedrag een beetje volwassen aan het worden, al kan hij soms nog heel erg de kleuter uit hangen.
Moon doet idem, die nemen we mee als handpaard naast Conny, gaat uitstekend!
Bij schrik ander en goed gekend gedrag vragen zoals Piet schreef werkt ook, dan heeft hij iets makkelijks en vertrouwds om op terug te vallen en wordt daar voor beloond.
Maar het belangrijkste lijkt me gewoon veel wandelen met hem.

sibyl de jager schreef op woensdag 18 juni 2008, 23:08:


Ha ja, maar jij kent dit allemaal al lang . Je was het alleen even "vergeten" omdat je onder de indruk was van die mooie jongen .
Even aan herinneren en je hebt het terug.
Fijn te lezen dat het zo goed gaat!

Janneke123 schreef op vrijdag 20 juni 2008, 7:42:


Hier ook een bakje op gelijkaardige wijze opgebouwd, alleen het zand voor de helft gemengd met gewoon geel zand, dat maakt het steviger en minder zwaar terwijl het )dure) witte zand de boel doorlatend houdt. Hij ligt er nu een half jaartje en is nog niet een dag neit berijdbaar geweest, ondanks het "fijne" weer wat we al hadden.

Arabesk schreef op vrijdag 20 juni 2008, 8:57:


Stel dat die praam nu zo veel pijn doet dat er inderdaad endorfines vrij komen (daar lijken we het min of meer over eens te zijn), dan maar doen om die andere pijn niet meer te voelen?

Ik heb een aantal keer zo veel pijn gehad dat ik andere pijn niet meer voelde, dat ik echt high was, misselijk en van de wereld van de pijn, konden ze ook van alles met me doen, ik gaf me er aan over omdat ik niks anders kon dan, ik leek toen ook erg suffig en bijna buiten westen.
En dan begrijp ik nog waarom het allemaal moet.
Paarden zijn dieren die zich makkelijk overgeven, die te breken zijn, niks raars aan dat ze dat met een praam op ook doen.

Neen, hier geen pramen.
Krijg ik het niet met rust, geduld en clickertraining voor elkaar, dan maar sedalin of een spuit er in. Geen pramen aan mijn paarden.
Tenzij er heel dringend iets moet gebeuren wegens levensbedreigend en er geen verdoving voorhanden is.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 20 juni 2008, 11:54:

knip
knip

Die "tijdsfout" los je op door je bridge. Je zegt dus X (of je Good boy) op het moment dat je het goed vind, dus na 3 tellen hand naar been zonder trappen, maar voor je je hand weghaalt en naar zijn hoofd gaat voor zijn beloning.
Je bridge (X of yes of,...) markeert het goede en dan zet je dus direct daarna de beloning in werking, die begint al met je hand weghalen, naar voor gaan, worteltje geven, je paard herkent deze gedragreeks en weet dus dat de beloning er aan komt.
Dit veronderstelt uiteraard dat je eerst je bridge aanleert.
Dan kan je zelfs blijven staan, hij zal wel zel naar achter komen om het te halen, waarop je hem terug naar voor kan wijzen en herbeginnen.
En waarschijnlijk gaat hij na een aantal keer zelf terug naar voor om opnieuw zijn voet te kunnen optillen om de bridge te horen en...

Janneke123 schreef op vrijdag 20 juni 2008, 10:34:


Neen, niet meer zwaar. Dat gele zand (heet hier gewoon geel zand, wordt in de bouw gebruikt) laat minder water door en heeft indien alleen gebruikt de neiging om aaneen te klitten, maakt dus de bak wat vaster en minder zwaar.

Judith A schreef op vrijdag 20 juni 2008, 19:10:


Voor de paarden zeg ik "X", voor de honden clicker of tongklak.

Stappenplan voor opspringen tegen schouder paard in het kort:
-hond leren opspringen tegen onszelf op commando en handgebaar
-hond tegen elkaar leren opsrpingen (is veel moeilijker dan tegen jezelf merkten we)
-paard leren stilstaan bij hond zonder hond op te vreten
-paard leren stilstaan als hond tegen ons opspringt terwijl we er vlak langs staan
-hond tegen paard en wij op de grond
-hond tegen paard en wij op het paard

Bij Conny lukte dit op 1 sessie, bij Piablo zijn we er nog neit helemaal, die staat niet goed stil en James blaft graag uit enthousiasme en dat vind Piablo niet zo leuk.

Patchouli schreef op vrijdag 20 juni 2008, 13:17:


Je neemt een paard, jezelf en een boel wortelschijfjes.
Omdat je paard nog geen "beleefdheid" kent, start je van achter een draad.
Je zegt X (of wat je wil gaan gebruiken) en je geeft je paard direct daarna een wortelschijfje. Herhaal dit een keer of 10.
Dan wacht je tot je paard even wegkijkt of iets anders wil gaan doen en zeg je X. Als het paard het gesnapt heeft, draait hij nu zijn hoofd al naar je toe voor het worteltje. Is dit niet het geval, dan doe je het nog een keer of 10.

Meteen ook "beleefdheid" aanleren, je geeft het worteltje op je hand onder de neus van je paard door naar achter zodat hij op zijn minst zijn gewicht naar achter moet doen, of een stapje naar achter om het aan te nemen.
Bij jou lichaam is er NOOIT iets te halen, van je weg wel.
Eens hij dit door heeft kan je perfect met zakken vol lekkers bij hem staan.
Hij krijgt alleen maar na een bridge, anders niet, en van je weg en dat weet hij dus wordt hij niet opdringerig.

En dan verder... the sky is the limit .
Succes!