Janneke123 schreef op woensdag 11 juni 2008, 21:50:


Mul zand is funest voor de pezen, zeker van een jong paard en zeker als de beweging zo eenzijdig en belastend is als met longeren. Ga lekker op straat stappen, ernaast en laat dat longeren maar een jaartje zitten. Op een harde ondergrond worden de pezen ook nog eens als staalkabeltjes.

Spirithorses schreef op donderdag 12 juni 2008, 11:49:

Hier ook, de spanjaard staat met opgezette haren tegen de muur te balen. Weliswaar geen regen, we hebben het al heel lang droog gehouden. Maar aardig koud in de wind. In het weitje ging hij achter een hoop aarde (spelbassin uitgegraven) staan om zich te wapenen tegen de wind.

van lennep schreef op donderdag 12 juni 2008, 13:01:

Ik ben bitloos ook weer gaan oppakken (kaptoom) en kom tot de conclusie dat hoe lager de neusriem zit, des te meer lijkt het op rijden met bit zoals wij dat allemaal eigenlijk verafschuwen. Je maakt nl gebruik van een hefboom, een drukmiddel dus.
Je hefboom is groter dus je kunt het paard gemakkelijker naar afbuigen sjorren (in dressuurtermen heet dat: begrenzen). Dat is het nadeel van een lage neusriem: het is als rijden met bit, weliswaar zonder een ding in de mond, maar met net zo dwingende hoofdinwerking. Enne... je HOEFT het niet te gebruiken (net als de zweep ) maar het IS er maar mooi wel.

Ik vind dat op praktisch alle bitloze foto's van Eddy er veel druk op de teugels staat. Maar ik was er niet bij, dus ik mag er dan ook niet over praten geloof ik. Nou ja, dat zie ik dus als ik de foto's bekijk, ook al was ik er niet bij.
Haal ik het rumoerige filmpje met de quads en "High way to hell" erbij, dan begrijp ik dat Eddy het vooral moet hebben van zijn bravoure. Verder zullen alle gedemoode paarden een slechte dag gehad hebben, een naar verleden, een foute baas, noem maar op, maar ik denk dat ook de bravoure van de ruiter weerspiegeld wordt in het paard. Opwinding, staken (ziet er op sommige foto's uit als verzamelen aan losse teugel), teugeldruk, spanning is wat ik zie bij zowel Ilias, Mercenario als de bruine warmbloed. Ik heb dus het vermoeden dat dit uit Eddy's bravoure voortkomt, en dat dan even het verfijnde rijden op gewichthulpen vergeten wordt en dat dan toch teruggegrepen wordt op druk. Ik veroordeel niet, het lijkt me een logische reactie en ik schrijf slechts op wat ik zie.

Op de foto's van het dressuurmeisje op de vos zie ik een verzameld paard dat voorwaarts is zonder hoofdafdwinging dmv veel teugeldruk. Het hoofd is daar waar het zich conform de balans en de beweging nu eenmaal bevindt. Het hele beeld toont veel rustiger, geen bravoure maar samenwerking.
Dit geldt ook voor Jossy en de 2x7 mensen: weinig druk, veel samenwerking.
Maar ik was er niet bij en kan er dus totaal naast zitten.

Els Kleverlaan schreef op donderdag 12 juni 2008, 13:36:



Ik heb juist een haatliefdeverhouding met dit forum, maar ik snap wat jij bedoelt.
Volgens mij ga je goed.
Ik denk dat het heel erg goed is om veel wendingen en overgangen te rijden, alles met een zeer licht teugelcontact. Zodra Boully achter sterker wordt (en dat wordt hij daarvan, niet van kilometers rechtuit) zal hij je hand aan de voorkant ook minder nodig gaan hebben. En als hij eraan gewend is dat zijn trapleuning er echt niet is, zal hij meer op eigen benen gaan lopen en dat versnellen (wat in wezen zoeken naar je hand is) ook steeds minder nodig hebben.
Geef maar een seintje als je het bos in wil en je wil niet alleen, ik ga wel mee!

Een vergelijking:
Ik zag een dvd van Anja Beran waarin een getalenteerde warmbloed die altijd met hulpteugels (dus op de hand) gereden was, opnieuw volgens de klassieke beginselen werd opgeleid. Geen teugeldruk, helemaal niet. Gewoon voorwaarts en hem zelf de hoofdhouding laten uitzoeken. Paard zocht zich een ongeluk naar de teugels, hoofd laag, hoog, tegen de wand, scheef, racen, staken, verwarring. Bij te hoog tempo werd er een volte ingezet, zodat de figuur hem remde, niet het getrek aan teugels. Intussen gaf de amazone gewone zithulpen, waar het paard in eerste instantie door zijn opwinding niet op reageerde, maar toen hij wat kalmeerde en van de ergste verwarring was bekomen, haalde hij daar zijn aanwijzingen uit vandaan. Hij zocht immers leiding en aangezien die niet via zijn mond tot hem kwam, stelde hij zich open om die elders te zoeken.
Het stuur en de rem zitten niet in het paardenhoofd. Het stuur en de rem zitten achterin.