Aafke schreef op woensdag 11 juni 2008, 9:03:
> Gisteren Nancy in de les, gaat steeds beter alhoewel er af en
> toe toch een stukje spanning is. Er zijn voor ons onzichtbare
> baksmurfen, sommige 'schreeuwen', andere komen ineens
> Gaat over op dure privelessen waar 'wij' voor passen. Sommige
> dingen lossen zich vanzelf op. Ga het zelf verder doen, zien
> wel hoever we komen hierin. Wetende dat Nancy op een andere
> plezierigere manier gereden kan worden.
Ik snap niet dat mensen het acceptabel vinden dat er zo gereden wordt.
Maar ook niet van jullie dat je haar erop heb laten rijden met sporen terwijl je daar tegen bent.
Ik zou dat in iedergeval niet toelaten, er heeft eens een meissie op Zalitha
gereden en die stapte er met sporen op, daar heb ik gelijk wat van gezegd.
We waren 2 weken geleden bij de kliniek met D boy, en de arts pakte een praam, uhum, dat mag niet van ons!
Ik bedoel maar, laat niet iets gebeuren waar je niet achter staat, Juist om het op dat moment te zeggen laat je duidelijk je standpunt horen.
Waarschijnlijk brengen zulke situatie's je wel die richting op, zodat je het wel gaat zeggen.
Fijn dat het verder goed gaat,
Anita
Warboel
