Sylvia van de Grijp schreef op zondag 1 juni 2008, 10:39:


Er wordt wel een nummer gegeven maar dat mag je alleen bellen als je zelf dierenarts bent. Er is me echt beloofd dat ik gebeld zou worden zodra het achteruit ging en aangezien ze 24 uur een camera op zich gericht heeft moet ik er van uit kunnen gaan dat dat nu dus nog niet het geval is. Anders kan ik helemáál nergens meer van uit gaan.
Maar goed, het feit dat ik haar gister zélf zo moest vinden geeft me erg weinig vertrouwen. Ik ga er over een kwartiertje heen. Ze kunnen tegen me beginnen wat ze willen, ze is toevallig wel mijn alles!!!

Esther schreef op zondag 1 juni 2008, 10:36:


Ik moest inderdaad aan jou denken en heb daarom ook foto's gemaakt. Maar daar word je niet vrolijk van. Ze blijft nog net staan, maar daar is echt alles mee gezegd. Ik hoop dat ik vanmiddag andere foto's kan maken.

Néé Sieta is niet drachtig! Ze stond in stal naast een merrie met veulen terwijl ze dus waarschijnlijk een salmonella infectie heeft (Ik word morgen gebeld of ze wat in het mestmonster konden vinden, kan zijn dat ze niets vinden maar dat ze het toch heeft. Daarom wordt het 3 dagen lang gecontroleerd.)

Godzijdank niet zeg, sowieso had ze dan niet onder narcose gekund! Als de breuk mee had gevallen had ze ook niet geopereerd hoeven worden, maar hij was op 4 plaatsen gebroken en dat konden ze écht niet zo laten, die stukken moesten verwijderd worden. Met haar been gaat het ook wel goed, toen ik haar gister naar de isolatie moest brengen liep ze er ook heel goed op.

Toen ik in de auto zat belde de arts, en ik schrok me wezenloos, geen nieuws was immers goed nieuws zei de arts van gister. Dit was echter wéér een andere en die zei, 'nee hoor, we bellen elke ochtend en bij elke belangrijke verandering'. Ook heeft zij ervoor gezorgd dat ik wél bij haar mag elke dag en dat ik elke dag van 1330 tot 1400 met mijn arts kan bellen, maar ik zorg toch dat ik aanwezig ben.

Ze schommelt een beetje, gister at ze niet, vandaag ging ze tóch weer wat proberen te eten. Gister lag ze alleen maar en rolde ze veel, en vannacht en vandaag is ze blijven staan, alleen toen ik weg ging ging ze even liggen, maar dat is logisch. Ze is dood en dood ziek en vreselijk moe, en buiten dat zit ze ook nog met dr ene been in het gips waar ze niet zo heel lang op kan staan, en dr andere been wat nu overbelast is. Zie jezelf dan maar overeind te houden!

Ze controleren 3 keer per dag haar bloed, vanochtend was dat erg slecht (PHwaarde), vanmiddag weer veel beter. Maar kan vanavond weer slecht zijn.
Vanochtend leek haar diarree (en hoe.. net alsof je een emmer water tegen de muur gooit) iets beter, vanmiddag werd het weer slecht. Ze krijgt nu elke dag een maagsonde met een liter norit. Dat doet haar nu natuurlijk ook zeer, heeft er een flinke bloedneus van. Al haar medicijnen worden gelukkig in de infuuszakken gespoten, dat scheelt weer.

Ik ben heel erg bang dat ze er niet bovenop komt, maar aan de andere kant, je zíet haar vechten en ze probeert elke keer toch weer wat te eten. Zo lang ze dat doet heeft ze het nog niet opgegeven denk ik dan maar...

Heb ook weer even héél nadrukkelijk verteld dat ze me bij elke achteruit gang moeten bellen, ook al is het 4 uur 's nachts.

amar schreef op maandag 2 juni 2008, 7:47:


Pfff.. nou, weer een nacht dat ik niet ben gebeld, dus dat is in ieder geval goed nieuws.. Als het goed is bellen de artsen me vanochtend over hoe het gaat, ik hoop zó dat die diarree beter wordt, ik heb het idee dat als dat beter gaat ze er echt weer bovenop komt. De artsen hebben gister gevraagd of ik haar wil proberen te voeren, omdat ze élke keer gaat eten als ik bij haar ben.

Ik hoop ook de uitslagen van de mestonderzoeken snel te krijgen, als het salmonella is heeft ze nog een kans, als het Colitis X (clostridium) is overleeft ze het niet, heb ik begrepen. Ik heb alleen ergens gelezen dat als paarden dat hebben, ze vaak al binnen enkele uren tot een dag overlijden, en ze is er nog steeds...

Tja.. waar het toezicht was... gister kreeg ik te horen dat ze 's ochtends al ziek was en diarree had, maar dat ze dachten dat dat door de antibiotica zou komen en hebben haar toen op een andere antibiotica gezet. Dat begrijp ik, maar dan hou je zo'n paard toch in de gaten?! De enige die er was, was een assistent, die vertrouwde het al niet en heeft meteen bloed afgenomen en is de artsen gaan zoeken. Hij vertelde mij dat hij al een paard keer gemeld had dat ze diarree had en heeft haar mest goed in de gaten gehouden (hij moet ook de mest uit de stallen houden). Hij gaf toe dat het inderdaad zeker niet netjes was dat ík haar zo aan moest treffen.
Ze is bijzonder handig met haar gipsbeen, dat zij de arts meteen na de operatie al toen hij me 's nachts belde, ze staat ermee op alsof ze 'm altijd al gehad heeft. Ze kan dus ook gaan liggen met dat been.

Het vreemde is nog steeds.. dat haar temperatuur al die tijd goed is geweest... misschien dat de koorts onderdrukt werd doordat ze voor dat been al antibiotica kreeg?

Ik heb inderdaad de neiging om alles op te zoeken en úren te lezen op internet, ik kan namelijk zo weinig voor haar doen, en dat is dan mijn manier van nog een beetje controle over de zaak te kunnen houden. Net als mijn verhaaltje elke keer opdreunen:

Vanmiddag kwam ik namelijk aan.... was haar infuus leeg! De slang zat vol met bloed, logisch want dat wordt niet meer naar beneden gehouden.
Zoe (vriendin) de gang op gerend en iemand gehaald, want ze lag alweer ziek op de grond. Weet niet hoelang ze al zonder vocht stond, de verzorger zei dat hij een kwartier daarvoor nog had gekeken.. ja vast... binnen 15 minuten al die zakken leeg zeker?!

In ieder geval lang genoeg om ervoor te zorgen dat de boel inmiddels verstopt was en er dus ergens anders een katheter aangelegd moest worden.
Het was juist in haar been aangelegd omdat ze in haar hals nog maar 1 kant heeft waar het kan, en als die kant ook verkeerd gaat hebben ze niets meer om in te prikken, maar nu het in beide benen niet meer kan zit het tóch in haar hals, de laatste plek.
Ze gaven toe dat dat heel erg dom en heel erg slordig was, maar wat heb ik daar aan? Ik heb nou het gevoel dat ik het allemaal zelf moet regelen en ik voel me er alleen maar extra onrustig door (zíe jewel dat ze niet goed voor haar zorgen!)

Het is nog steeds niet duidelijk wát ze heeft, er is nog steeds kans op een clostridium infectie, daar had de arts (wéér een andere) het vandaag ook weer over.
Haar mest staat op kweek, ik verwacht nu toch wel snel een uitslag.

Haar bloed kunnen ze nu stabiel houden mbv medicijnen, haar diarree is nog steeds verschrikkelijk. Ik had zo mijn vragen bij de norit en de liters water die naar binnen gingen, want ik had het idee dat dat de diarree ook in stand hield, en daar zijn ze nu ook mee gestopt. In plaats daarvan krijgt ze nu medicijnen die een stoppende werking hebben.
Ook heeft ze een maagsonde gehad met de maaginhoud van een gezonde pony, in de hoop dat de goede bacteriën (die zij nu bijna niet meer heeft) de slechte bacteriën gaan aanvechten.

Er werd mij verteld dat ze vrijwel niets at, op haar bordje zag ik staan dat ze 1,5 plak hooi, 1 kilo muesli, 1 appel en wortels had gehad. Toen ik kwam was er alleen nog wat muesli over en haar hooi eet ze nauwelijks.
Ik had vanmiddag riet voor haar geplukt, dat vindt ze heerlijk, en mijn eigen muesli mee genomen met haar éigen voerbakje (zo'n afwasteiltje van de blokker), en wat denk je... riet in één keer op, en 1,5 kilo muesli naar binnen. Ik heb gevraagd in hoeverre dat verstandig was ivm hoefbevangenheid en omdat ze normaal gesproken nooit zoveel krijgt, maar de artsen maakt het niet meer uit wat ze eet, áls ze maar eet!
Ze hinnikte zelfs toen ze haar eigen voerbakje zag, gewoontedier

Gister mocht ik haar niet aanraken en reageerde ze bijna nergens op, leek amper door te hebben dat ik weg ging. Vandaag mocht ik weer haar schoft kriebelen en ging ze Zoe weer terugpoetsen in haar haar. Ik kreeg weer kusjes van haar en ze probeerde zelfs met me mee de stal uit te gaan. Toen ik weg ging stond ze ons na te kijken tot we ons pak en alles uit hadden.

Het zijn geen grote veranderingen wat ziektebeeld betreft, maar ik zie haar gedrag veranderen en ik zie hoe ze haar best doet om toch steeds wat te eten.. De artsen gaan nu helemaal mee in wat ik haar wil geven en allemaal mee wil nemen. Ze gaan hún voer nu ook in dat bakje geven.
Ik ben me er echter wel zeer van bewust dat ze nog steeds in een levensbedreigende situatie verkeerd.

Haar been gaat overigens slecht, ik kwam de chirug op de gang tegen en die was helemaal niet tevreden. Ze staat er slecht op, het doet haar zeer en ze trapt er steeds mee in de lucht. Als hij het echt niet meer vertrouwd gaat hij het gips open maken en moet het verder met verband. Hij verwacht een infectie aan de wond.

De arts die me vandaag te woord heeft gestaan heeft vannacht dienst en heeft me beloofd dat hij écht heel goed op dr zou passen en me meteen zou bellen als er iets was. Ze gaat beter de nacht in dan gister, en toen heeft ze het ook gehaald.. dus dat geeft hoop.

Geertje schreef op dinsdag 3 juni 2008, 7:59:



Ze heeft de ochtend weer gehaald. Ze is te zwak om haar van het infuus af te halen en te verplaatsen...

Nick Altena schreef op dinsdag 3 juni 2008, 10:03:


Utrecht... gister gingen ze een paard met een bezem te lijf omdat hij de behandelkamer niet in wilde...
Ik doe het ook nóóit meer.. ik moet zeggen dat er wel een aantal goede assistenten en artsen tussen lopen, maar ik heb tot nu toe elke dag een ander gehad.. Hoe denken ze dan ook vooruitgang en verslechtering te zien als ze alles steeds van een papiertje moeten lezen?
Maar goed, ze gaven gister tenminste wel toe dat de eigenaar het meestal beter ziet dan zij, omdat die het paard het beste kent.

Sieta gaat beter!!!!!

Vannacht heeft ze nog vreselijk de diarree gehad, maar begon ze langzaam aan meer te eten. Vanochtend is haar stal schoon gemaakt, en tot 4 uur vanmiddag heeft ze geen diarree meer gehad. Maar... ze heeft helemaal niet meer gemest, de vraag is of het nu niet omdraait naar verstopping, aangezien ze medicijnen met een stoppende werking heeft gehad.
Deze heeft ze maar één keer gehad en ze stoppen er nu ook mee tot ze weer gemest heeft, hangt er vanaf hoe het eruit ziet. Voor nu is het nog oké dat ze niet mest aangezien ze 3 dagen lang alles eruit gegooid heeft.

En, ze is stúkken alerter en eet vrij goed! Ik heb twee tassen vol met gras en riet voor haar geplukt, en dat ging naar binnen als een trein, ze genoot er echt van. De muesli van de kliniek eet ze niet, dus vanaf vanavond krijgt ze alleen nog mijn eigen voer, heb vandaag de zak afgeleverd. Wortels eet ze goed en brood ook.
Volgens de artsen kreeg ze ook weer praatjes! En dat is ook een goed teken, de afgelopen dagen liet ze het zonder problemen toe dat ze een sonde kreeg, en normaal gesproken breekt ze de tent al af als ze een injectie moet.

Helaas zijn er nu allerlei bijwerkingen. Ze heeft veel te weinig eiwitten en overal op haar lijf verschijnen vochtophopingen. Het been waar het infuus in heeft gezeten is enorm dik geworden, waarschijnlijk ontstoken, dat moet nu twee keer per dag afgespoten worden. Ze krijgt nog steeds antibiotica, ontstekingsremmers en pijnstillers.
De plek op het andere been waar ze het infuus niet aangelegd kregen gaat begint ook dik te worden. Haar achterbeen zonder gips is inmiddels overbelast en ook dik. Met het been in het gips strompelt ze helaas weer..

Ook krijgt ze nog steeds de sonde met maag/darminhoud van de gezonde pony. Bij deze dus graag even jullie aandacht voor de donorpony Janneke, die haar hele leven al in de kliniek woont om andere paarden te redden. Ze heeft een speciaal systeem zodat er altijd darminhoud van haar afgetapt kan worden. Ze mag dus nooit in de wei en staat haar hele leven op stal. Zo verschrikkelijk triest. Ik ga haar zeker opzoeken om haar te bedanken voor het misschien wel redden van Sieta's leven.

amar schreef op dinsdag 3 juni 2008, 20:26:



Ze ziet absoluut af.. al tussen de 15-20 jaar in de kliniek, áltijd op stal. Ze heeft geen pijn, dat niet. Veel van de studenten daar vinden haar ook erg zielig waardoor ze haar regelmatig gaan vertroetelen en een stukje met haar wandelen. Wat haar waarschijnlijk wel plezier brengt.. maar het is geen leven voor een paard natuurlijk..

Moniek schreef op woensdag 4 juni 2008, 9:36:


Die deksel is omdat ze een vast systeem heeft, waar dus alleen de deksel vanaf gehaald hoeft te worden, zodra ze gaat lopen komt het er vanzelf uit. Dit is fijner dan dat ze zelf ook elke keer een maagsonde krijgt om het eruit te halen. Waarom ze geen mest gebruiken weet ik niet, kennelijk werkt dat dan toch minder goed.
Ze mag niet in de wei omdat ze bang zijn dat ze ergens blijft haken of dat het systeem beschadigd raakt, en daar kan ze aan overlijden.

stumperd schreef op woensdag 4 juni 2008, 13:05:



Ik heb haar wel zien staan en wou vandaag even op bezoek maar had maar weinig tijd en ik mag natuurlijk niet naar haar toe nadat ik bij Sieta ben geweest. Zal morgen eens foto's van haar maken. Toch wel handig hoor zo'n camera op je telefoon!
Uitloopstal, weet niet of ze daar überhaupt wel eens van gehoord hebben en geloof maar niet dat ze die voor haar gaan bouwen. Ik vraag me af of die opening nog wel te herstellen is, stel dat je haar zou willen kopen bijvoorbeeld.

De dierenbescherming.. wat dacht je van al die proefdieren?! Dat is nodig voor de wetenschap dus dan mag het! Op haar worden tenminste geen proeven gedaan.

Ben er vanochtend geweest, ze at redelijk goed en er kwam dunne mest uit, maar niet waterdun meer, het werd al wat steviger.

Net de arts aan de telefoon gehad:

Hij kwam net bij haar vandaan en er lagen goede hopen mest! Gewoon stevige ballen weer, alleen de kleur was nog wat afwijkend maar dat komt door alle medicijnen en de norit.

Haar bloed is nu goed, de waarde van haar witte bloedcellen zat op 2 en zit nu op 4. Zodra dit 5-6 wordt mag ze van de antibiotica af.
Vanochtend heeft ze haar laatste medicijnen voor de verzuring gehad.

Vanavond gaat het infuus er af!! De katheter moet nog 2 dagen blijven zitten, mocht ze toch ineens terugvallen dan kan het snel weer aangesloten worden.

Er is nog steeds geen uitslag van de mestkweken. Ik vroeg waarom het zo belachelijk lang duurde, dat komt omdat het lab dit maandag pas in behandeling heeft genomen ivm de post en er waarschijnlijk in het eerste monster niets te vinden was (vanwege alle norit en water). Wil echter niet zeggen dat ze niets had.
Vanmiddag verwacht hij de eerste twee uitslagen, en eind van de week de derde. Als deze alle drie negatief zijn mag ze uit de isolatie!!

Ze gaan zoveel mogelijk stoppen met de medicijnen, alleen de bloedverdunners om hoefbevangenheid te voorkomen en de metacam krijgt ze nog.

Helaas is er ook nog slecht nieuws; haar gipsbeen gaat slecht. Ik vraag me dus ook erg af in hoeverre ze zonder antibiotica e.d. kan als daar inderdaad de infectie zit die ze verwachten. Er komt nu drie keer per dag iemand kijken van de afdeling die daar over gaat, de kans is groot dat ze het er af moeten halen. Eerlijk gezegd ben ik daar wel blij om, want ik vertrouw het voor geen meter, zo'n wond helemaal dichtgemetseld onder het gips. Ik heb zelfs gevraagd of ze het er niet gewoon af kunnen halen en met verband verder kunnen gaan, maar dat vonden ze geen goed idee (en zij zullen het wel beter weten dan ik? )

Bewegen is nu ook echt een probleem voor haar. Ze hinkt niet gewoon een beetje, ze houdt haar been eerst een tijd in de lucht en trapt ermee voordat ze hem neerzet. Als ze ligt komt ze bijna niet meer overeind, ik zag vandaag geen zaagsel op haar dus volgens mij heeft ze ook niet meer gelegen.

De artsen willen het graag nog een dag afwachten, als het dan niet beter is dan zorg ik dat ze het er af halen. De diarree is nu (hopelijk blijvend) over, dus de kans op infectie van de wond door de diarree is ook minder. Ik bedenk me meteen alle nare verhalen die de arts me vertelde, over stukjes bot die nog af kunnen sterven en dan naar buiten komen, moet er even niet aan denken! Als ik het niet vertrouw laat ik preventief een foto maken.

Maar jongens... wat ben ik opgelucht en dankbaar dat ze er nog is... en wat ben ik trots op mijn kleine vechtertje!!

Teslyn schreef op woensdag 4 juni 2008, 15:59:


Ik zag laatst ergens iets over vakantie in.. ik dacht andalusië.. waar de paarden bitloos gereden worden. Als niemand uit zn hoofd weet wat dat is zal ik eens gaan zoeken!

van lennep schreef op woensdag 4 juni 2008, 18:03:




Ik heb niets meer gehoord van de artsen, dat gebeurt alleen als ze achteruit gaat of ze een belangrijke beslissing moeten maken wat betreft de behandeling. Ik kan zelf tussen 1330 en 1400 bellen voor het spreekuur, dat is de laatste keer dat ik de arts gesproken heb.
Het blijft inderdaad duimen draaien, maak me zorgen om haar been. En hoop maar dat ze de goede beslissing maken door het infuus er nu al af te halen.. zou me weer niks verbazen als het mis gaat..
Een luikje maken, wie weet, ik zal het eens vragen!

Haar been gaat inderdaad slecht, het doet haar veel pijn. Vandaag wordt het gips er af gehaald, afwachten wat er onder vandaan komt...

De eerste twee mestmonsters waren negatief op salmonella, als de derde ook negatief is mag ze vanavond misschien al uit de isolatie!

Helaas is haar mest nu weer slechter.. even goed in de gaten houden.. ze is van het infuus af en dat leek goed te gaan. Afhankelijk van de bloedtesten van vandaag mag ze van de antibiotica af, maar als de wond op haar been slecht is vraag ik me af of het een goed idee is om met alle medicijnen te stoppen. Hoop dat de mest niet wéér achteruit gaat.
Het verloopt nogal rommelig allemaal en je moet er behoorlijk wat voor doen om op de hoogte gehouden te worden... heb gevraagd of ik gebeld kan worden over de wonde onder het gips, maar nog niets gehoord.. ga er heel diep van zuchten!!

Ik weet wel dat sieta niet het enige paard is wat er staat.. maar hoeveel moeite is een telefoontje van 2 minuten nou...