Ik bekap al geruime tijd een pony die veel het hoog op de hielen stond, een veel te lange hoefwand, toon en steunselen had.
Nu gaat het allemaal gelukkig een stuk beter en loopt hij nu meer op de zool en straal. Nog niet helemaal ideaal helaas. Maar stukje bij beetje komen wij er.

De pony had zoveel last van zijn hoeven dat aan de buitenkant veel bloeduitstorting te zien zijn. Het lopen gaat op de verharde ondergrond en bak prima. (dit is veel beter geworden sinds ik hem natuurlijk bekap). Maar padden met stenen of ongelijke ondergrond blijft een probleem. Als hij van de vlakke harde ondergrond naar het pad met hier en daar een steen moet. Maak hij een tussen stapje en twijfelt. Maar neemt de stap en probeert er zo goed mogelijk overheen te lopen. Dit gaat vrij moeizaam.

Omdat hij jaren lang met pijn heeft gelopen, maar nu beter op zijn hoeven staat. Vraag ik mij af of deze pony nu niet gevoelig loopt op het ongelijke omdat hij jaren pijn heeft geleden en geen vertrouwen meer heeft. Of kan het nog steeds pijnlijk voor hem zijn.

In de berm, asfalt, bak en wei heeft hij geen problemen. Daar loopt hij zelfs beter dan dat hij ooit heeft gedaan. Hij heeft meer levenslust en is soms wat baldadig. Maar het pad blijft een probleem.
Hij heeft wel tijdelijk beter over het pad gelopen. Maar was niet super.
Wat zijn jullie ideeen hier over.
(helaas geen foto's).

Janneke123 schreef op donderdag 12 juni 2008, 7:29:


Hoi Janneke,

Ik ken jou probleem. De bak die ik tot mijn beschikking heb is ook regelmatig heel zwaar. Ik longeer mijn paard (inmiddels 4 jaar) ook daarin.

Begin eerst met alleen wat stapwerk en niet te lang. Veel wisselen van kant. Heb je dit een tijdje gedaan en heb je het idee dat ze conditioneel wat meer aan kan ga je over naar andere gangen. Maar let op! hou het kort.
Ik zou haar persoonlijk niet aan een longeerlijn zetten maar los laten bewegen. Aan 1 longeerlijn raakt een paard (zeker jong) totaal uit balans en wordt het alleen maar zwaarder. Mocht je echt een longe er aan willen hangen doe dan een dubbelen lijn. Maar nogmaals los is veel beter!
Dan kan je paard zichzelf corrigeren waar nodig.
Ik ervaar het trainen los als zeer positief.
Ik heb veel met longeerlijnen gewerkt, maar los werkt voor mijn paard heel goed. Let namelijk meer op en heb een beter band met haar gekregen.
Aan de longe liep ze haar rondjes op de automatische piloot en vond het echt veel minder leuk.

Dus mijn advies: het kan wel. Bouw het rustig op en doe het los.
Groetjes Patricia

Ans Jondral schreef op donderdag 12 juni 2008, 12:30:


Na mijn weten rijd je een paard hoofdzakelijk met je zit. Je rijdt je paard van achter naar voren. De motor zit achterin heeft mijn instructrice altijd gezet. Zo weinig mogelijk aan de voorkant zitten. (teugels) Voor een paard aan de teugel te rijden moet je het van achter stimuleren om door te lopen en iets begrenzen aan de voorkant. Dus maar iets druk toe brengen. Ik ben dan ook van mening dat de neusriem hiervoor niet laag hoeft te zitten. Op het moment dat het paard dan ook iets zakt in de hals moet je dan ook gelijk ontspannen. Belonen dus. Als ze dit door hebben komen ze vanzelf meer en meer naar beneden. Komt het paard met zijn neus omhoog iets je hand sluiten (vuist maken) en zakt het paard weer wat in gelijk je hand iets openen. Zeker niet vergeten het paard goed door te laten lopen. Anders valt hij op zijn voorhand. Op het moment dat je je paard niet genoeg voor het been hebt kan je het verzameld rijden wel vergeten. Echt verzamelen is niet zo makkelijk. Eerst maar eens voorwaartsneerwaarts en als je dit voor elkaar hebt maar eens denken aan verzamelen.

(neusriem hoog of laag kan volgens mij per paard verschillen. Kwestie van uit proberen).

Rianne van den Brink schreef op donderdag 12 juni 2008, 12:50:


Teugels gebruik ik alleen om iets meer buiging te vragen of te begrenzen.

Michiel schreef op donderdag 12 juni 2008, 12:53:


Naast de fiets. Ik moet er persoonlijk niet aan denken met mijn 4 jarige.
Ze is veel gewend maar het blijft een enorm risico vind ik persoonlijk.

Janneke123 schreef op donderdag 12 juni 2008, 14:38:


Als je zorgt dat er telkens tussen de longeermomenten een rustdag zit en rustig opbouw lijkt het mij sterk dat je je paard overbelast. Veel afwisselen is voor je paard goed. 1 keer in de bak "longeren" en de volgende dag weer lekker wandelen over de weg etc. Dan moet het goed komen. Of de pezen van het mulle zand sterker worden weet ik niet. Wel went je paard om goed op verschillende ondergronden te leren lopen. Dit is altijd handig toch.

E. Buys schreef op dinsdag 7 september 2004, 14:38:


Hoi Caroline,

Kan de nederlandse versie niet ontdekken. Misschien kijk ik verkeert
Gr Patricia

Patchouli schreef op vrijdag 13 juni 2008, 14:04:


Was mij helemaal niet opgevallen dat ik op een bericht uit 2004 reageerde.
Stom van mij! (blond, hahahaha).
Maar bedankt voor de link naar het boek in het nederlands.
Groetjes Patricia

Christel Provaas schreef op vrijdag 13 juni 2008, 20:16:


Ik vroeg mij eigenlijk af: is het lopen in een blubberige wei (glad en zuigend) ook niet erg belastend voor de pezen van een jong paard?

Ik ga binnenkort van plek veranderen met mijn 4 jarige.
Ze komt op een plek te staan met een loopstal en kan hierdoor veel meer naar buiten dan waar ik nu sta.

De staleigenaresse geeft haar paard altijd in het najaar en het voorjaar een vitamine pasta. Is dit ook slim om bij mijn paard te doen?

Ze krijgt naast haar hooi ook nog naturel best van Pavo, appels (max 2 stuks) en wortels van het najaar en winter.

Graag jullie mening.

van lennep schreef op woensdag 16 juli 2008, 15:57:


Hoi Es,

Het wordt volgens mij gegeven voor een vitamine shot voor de winterperiode en in het voorjaar om het eventuele tekorte na de winter aan te vullen. Wat voor een hulpstof moet er dan in zitten om toch de vitamines beter op te laten nemen. Wortels, appels en kool is misschien wel een betere optie. (witte kool en rode kool toch????)

Gr Patricia

Christel Provaas schreef op woensdag 16 juli 2008, 18:19:


Mijn paard krijgt 1,5 schep op een dag. 3/4 's morgens en 3/4 's avonds

Ik ben vrijdag verhuist naar een andere stal met uit/inloop.
Uiteraard moet ze nog heel erg wennen. Van een dichte stal naar een stal met uitloop is voor haar nog al shocking. Ze mag nu zelf bepalen of ze wel of niet naar buiten mag. De eerste dag was ze helemaal van streek. Zeker omdat ze nu te maken kreeg met meerdere paarden om haar heen en ze kende er geen eentje van. Vol met onzekerheid en hierdoor stoer voordoen liep ze rond. De draden tussen de andere paarden hebben wij verhoogt. Anders waren wij bang dat ze de strijd aan wilde. Gelukkig werd ze 's avonds rustig. Toch maar de staldeur dicht. Want dan kon ze wat tot rust komen. De dagen die daarop volgende werd ze per dag rustiger. Zelfs tegen de dominante merrie op stal gedraagt ze zich beter. Het snuffelen aan elkaar gaat beter. Geen gespring meer en bijna geen gegil meer. Dus ik verwacht dat het helemaal goed gaat komen met het wennen aan de meer vrijheid en de relatie met de nieuwe maatjes.

Maar nu zit ik toch nog met iets anders.
Mijn paard begint na 15 minuten als ze in de bak loopt, (ze kan ook haar stal in. Deur staat open), als een gekooide leeuw heen en weer te lopen voor het hoge draad. Daar achter staat het andere paard. Maar daar kijkt ze niet naar maar verder weg.

Dit deed ze ook al op de andere stal als ze in de bak stond. Maar volgens mij wilde ze dan de bak uit.
Toen ik haar op haar 2,5 jaar had gekocht kwam ze uit de kudde. Maar al snel liet ze dit gedrag zowel in de wei als in de stal en bak zien. In de wei is het helemaal overgegaan. Maar in de stal en bak laat ze dit gedrag dus nog wel zien. Is wel een stuk minder geworden op de oude stal. Maar nu begint ze op haar nieuwe plek weer.
Wei is geen probleem trouwens. Wat kan dit zijn.
Verveling of aangeleerd gedrag en hoe lost ik dit op.
Of zal dit overgaan omdat ze nu meer vrijheid krijgt?????????
Graag jullie advies.