Sieta schreef op donderdag 29 mei 2008, 1:05:


Jeetje, Sieta, da's schrikken, ik lees het nu pas. Ik heb geen verstand van gebroken griffelbeentjes maar zo te lezen is de kans groot dat het uiteindelijk goed komt, al kan ik me jouw zorgen goed indenken.

In sommige groepen is nou eenmaal een hoop onrust, met name als onderlinge verhoudingen niet optimaal of geregeld zijn of als de groep te groot is voor het opppervlak waarop de paarden leven.
Het creëren van een stabiele groep is een taak op zich, mag ik wel zeggen. Het is prima je gevoel te volgen en aan te geven dat je je paard in een andere groep wilt. Zó'n trapsessie met zulke drmatische gevoelgen als waarvan jij spreekt hoeft niet. Ik persoonlijk zou de raddraaier(s) eruit (laten) halen en die apart zetten. Het is namelijk ook niet bevordelijk voor de rust in de rest van de groepsleden.

Sterkte, ik zal aan jullie denken!

Pien

stumperd schreef :

Onze paarden zijn ingedeeld in groepen die inderdaad dag en nacht bij elkaar lopen, of dat nu weide of paddock is. Op het moment lopen alle paarden gewoon dag en nacht op de weide (behalve de eczeemgroep). De meeste groepen tellen zo'n 6 paarden die in karakter, voeding en temperament het best bij elkaar passen (vandaar dat ik net zei dat het een taak op zich is).

De eerste dagen hadden we inderdaad Spirit samen met Macho lopen, maar voor mijn gevoel klopte het niet; Macho's gedrag was wisselend van prima tot lopen donderjagen en wij vonden dat dit Spirit geen goed deed. Híj werd er onzeker van en stond maar verlangend naar zijn eigen groep te kijken en had duidelijk helemaal niks met Macho. Dus nu loopt Spirit weer in zijn eigen groep met ruin Winner (de leider), moeder Holly, de merries BD en Puck en hun twee veulens. Voelt voor ons toch het rustigst aan. We wilden namelijk een hengstengroep maken maar daar ben ik nu vanaf gestapt. Kunnen wíj wel in ons hoofd willen, maar de paarden zelf beslissen anders, mede omdat wij ook veel merries op ons terrein hebben lopen.

Wij zien hier nu ook duidelijker dan ooit het verschil tussen paarden die hier bij ons in de groep geboren en dus opgevoed zijn en paarden die 'van buiten' komen, met een totaal andere bagage.

Spirit is het gelukkigst in zijn eigen groepje, en Macho wordt druk van andere paarden te kort bij hem. Macho heeft ook in zijn leven veel tijd alleen doorgebracht en het gekke is dat we toch moeten toegeven dat Macho alléén veel meer ontspannen is (getuige zijn bewegingen, hangende onderlip en nog wat signalen) dan met anderen samen. Op het moment staat hij dus alleen, zij het dat hij 10 meter naast een ruinen/merriegroep staat en dat gaat prima. Hij hinnikt wat, blaast zich af en toe wat op maar dat is het dan ook.

Wat de toekomst hem zal brengen weten we niet, voor ons is het duidelijk dat hij toch ooit ook een groepje om zich heen krijgt.

Groetjes, Pien

Elzaliene Proost schreef op donderdag 29 mei 2008, 13:55:


Als een paard zo extreem gevoelig loopt na een bekapping dan laat je het toch niet zó bekappen? Dat is niet normaal hoor!

Groet, Pien

Sieta schreef op donderdag 29 mei 2008, 14:17:


Ik ben blij voor jou dat het de goede kant op gaat maar vind het heel triest dat dit door een paard met ijzers toegebracht is. Paarden met ijzers kunnen vreselijk letsel toedienen, ik zou echt vragen of mijn paard in en eandere groep kan. Een paard op ijzers kan hier niet in d egroep zolang die dingen er nog onder zitten. Dat is ook de verantwoordelijkheid van de eigenaar, vind ik.

groet, Pien

Zoe Veurman schreef op donderdag 29 mei 2008, 16:16:


Het verschil tussen de Bombita en de sidepull met neusdeel van touw is dat het touw-deel harder inwerkt dan de Bombita. Het is namelijk dunner dan de vrij dikke Bombita en dus wordt inderdaad de druk over een veel kleiner oppervlak verdeeld. Maar de Bombita bestaat uit een gevlochten leren in mekaar gedraaide neusriem om een stalen kern, deze Bombita is ook niet echt flexibel.
Het touw van de touw SP is overigens dik stug en iets buigzaam touw met een harslaagje waar geen stalen kern inzit, het schuurt wel soms nogal over de neus van het paard als deze geen bitloos hoofdstel gewend is, tenzij je natuurlijk niks met die teugels doet, maar dan zou je zo'n touwding ook weer niet hoeven te gebruiken als je paard dusdanig braaf luistert. :)* Wij verkopen ze wel hoor, maar dan meestal met een bontje eromheen tegen het schuren.

Ik heb persoonlijk het meest met de rawhide ronde neusriemen of de gewone platte leren. En dat stuk training

Groetjes, Pien

Fred schreef op donderdag 29 mei 2008, 21:07:


Fred, kijk je mail even naar als je wilt, ik heb een zeer dringende vraag over een hoefbevangen paard met zoolperforatie, we hebben jouw hulp nodig.

groetjes, Pien

Zoe Veurman schreef op zaterdag 31 mei 2008, 15:09:


Er zit geen heel stuk ijzer in de Bombita maar een stalen draad (kern), om de neusriem in vorm te houden.
En de driehoekjes zijn er waarschijnlijk om de neusriem 'stabiel' te houden. 't Kan ook overigens net zo goed zonder hoor.

Groet, Pien

marianne laenen schreef op zaterdag 31 mei 2008, 20:58:


Heerlijke beesten die Quarabs he
Tot morgenvroeg!