Frans Veldman schreef op dinsdag, 28 september 2004, 9:33:
> Onze paarden lopen gewillig en vol vreugde zover achteruit
> als we aangeven. Een aantal daarvan doen dit zelfs volkomen los
> in de wei. Ze volgen ons gewoon, en als wij achteruit lopen doen
> ze ons na, terwijl er geen enkele vorm van dwang aan te pas
> komt.
Dat is ook zoals ik zei hoe ik Isabella achterwaarts zet. Dan doet ze het wel, maar het ging mij over de manier waarop we het leren. Dreigend op je paard aflopen (laatste "fase"), dat staat me niet aan. Het gaat dus over de manier WAAROP en HOE je je paard achterwaarts laat gaan.
> >
> Doe maar gewoon wel. Achteruit is een zeer nuttige oefening. Je
> kan het gebruiken om een voorwaarts paard iets minder "vooruit"
> te laten denken, met achteruit wordt de achterhand bespiering
> sterker zodat je paard makkelijker de achterhand eronder kan
> brengen, etc.
Zie hierboven. Ik moet met de wagen bijv. ook achterwaarts kunnen, is zelfs soms zeer wenselijk (als we bons vastzitten in die stomme mendoorgangen).
Moet er niet aan denken als Isabella dan denkt; ja de groeten, ik ga alleen maar voorwaarts. Daarbij als je het anders bekijkt ... voor de wagen loopt ze in haar achteruit juist op ons af
.
Groeten,
Ingrid
Warboel
