Aafke schreef op donderdag 8 mei 2008, 11:47:


Beukentakken vinden ze heerlijk, dus het zou zomaar kunnen dat ze de bodem opvreten!

Gudrun schreef op donderdag 8 mei 2008, 13:03:


Good old HC heeft er een flink deel van zijn site aan gewijd, zeer informatief, precis wat jij wil weten. Nou zou ik die url zo niet uit mijn hoofd weten.
De enige pad die druk verdelen kan, is een Corrector pad. Reteduur, maar effectief. Dat kun je altijd onder je boomloze zadel leggen als je toch de indruk krijgt van puntbelasting. Ik heb het onder mijn Monturas Lucas (spaans zadel met flexibele boom) liggen, omdat ik de boom wat erg flexibel vond worden.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 9 mei 2008, 1:16:

Wat een onzinnige en onware aanname dat de Bodt zijn systeem zou leunen op bit en spoor. Waar haal je dat toch vandaan? Heb je hem dat horen zeggen? Sommige zaken liggen toch echt anders dan hoe ze zich in jouw hoofd genesteld hebben.

Wat betreft de methode waarop je "het merrietje" berijdt: prima. Ik vind het logisch en effectief. Maar ik ben dan ook niet tegen druk, mits doelmatig gebruikt.

stumperd schreef op vrijdag 9 mei 2008, 13:12:


Conny je brengt me op een idee. Buck is erg gevoelig voor hoef- EN spierbevangenheid, altijd al. Die twee gaan vaak samen.
Toen ik hem nog krrachtvoer gaf, was hij altijd stijf, kon zijn afvalstoffen moeilijk kwijt, liep met stugge pootjes en ging liever in een slappe galop dan in draf, een soort chronisch licht spierbevangen. Sinds hij geen krachtvoer meer krijgt is dat enorm verbeterd, maar ik bemerkte wel een andere stijfheid: het duurde mijns inziens te lang voordat hij in de training 'los' liet. Om die reden heb ik hem laten Jack Meagheren en Sel+E van deze site gegeven. Dat krijgt hij nu een week of 6 en hij is behoorlijk verbeterd en versoepeld.
Het kan zijn dat de rode vlekjes in de witte lijn -die iets van 2, 3 maanden oud moeten zijn- de periode daarvóór nog markeren. De Sel+E zal voor een betere spierstofwisseling moeten zorgen, dus dat zou betekenen dat na een paar keer raspen de rode vlekjes verdwenen moeten zijn omdat dan het stuk zichtbaar wordt dat correspondeert met deze periode.

Macusa schreef op zaterdag 10 mei 2008, 10:24:


Clickeren!
Ik had mijn relaxte paard -dat zeer economisch met zijn energiegebruik omspringt- binnen een kwartier zo ver dat hij zonder touw oid met me meedraafde, stops maakte en krappe bochtjes draaide.

van lennep schreef op maandag 12 mei 2008, 8:57:

Felicitaties aan de jarigen:, Clara van der Horst, van Wijnen, van lennep, Eva Saegerman, refagr

En nu het zonnetje weer in!

Esther schreef op dinsdag 13 mei 2008, 2:18:


Meer dan symptoombestrijding kun je in dit stadium niet doen. Gelukkig is het vandaag weer wat koeler, dus wellicht hoef je nog geen beslissing te forceren. Wat liggen betreft... hier lijkt het het strand van Zandvoort wel, de mannen liggen de hele dag op het warme zand te ronken. Ik bedoel maar... het is ook wel echt WEER om veel te liggen.
Maar als Björk problemen blijft houden met panten in stilstand, zou ik er rigoureus het scheerapparaat overheen halen en van de winter als ze geen vacht bijmaakt en het koud heeft, een fijne pseudodeken erop.

Piet schreef op dinsdag 13 mei 2008, 17:07:


Buck heeft redelijk holle zolen, een ondiepe flutterige straal en de hoeven flaren graag. Hij heeft platvoetjes met weinig hiel, daar hoef ik nooit wat van af te halen. Achter zijn de hielen zelfs extreem kort, het haar van de kroonrand begint daar vlak boven de grond. De toon moet rondom kort gehouden worden, want die wil graag uitwaaieren, naar alle kanten. Dat red ik makkelijk met rondraspen, hoewel het nu stiekum inene plotseling veel langer geworden is, ik heb de smid gevraagd er een stukje af te halen omdat ik mij er anders een ongeluk op rasp. Dit is gelukkig probleemloos gebleven. Hij vond overigens dat Buck goed op zijn voeten stond qua stand. Wel vond hij hem te dik. (Dat is ie dan geworden van 2 uur wei per dag ipv 1 hooibeurt).
Hij loopt prima op deze hoeven: geen rockcrusher maar straatritjes gaan probleemloos.

Ans Jondral schreef op dinsdag 13 mei 2008, 23:02:


Is het in België anders dan in Nederland? Ik heb mijn paarden laten chippen, er zit dan een boekje bij waarin de vaccinaties etc worden bijgehouden, maar de keuze tussen slachtpaard en sportpaard kan ik daar niet vinden. Mijn standpunt is dat ik er altijd nog zelf bij ben. As er dan toch eentje dood moet, gebeurt het hier op het erf.

Waarom/wanneer zou je paard buiten jouw verantwoordelijkheid vallen en daardoor toch in de vleeshandel terecht komen? Bij verkoop? Ik denk dat je er dan niets meer over te zeggen hebt.

Herman schreef op woensdag 14 mei 2008, 10:11:
Ik kan me niet voorstellen dat men bij het slachthuis alvorens tot de daad over te gaan een chipreader op het paard zet, de chip uitleest en de aanhangende informatie kan/gaat achterhalen en vergelijken met een al dan niet meegeleverd paspoort. Ik vraag mij af of er überhaupt naar een paspoort wordt gevraagd.
En wat Muriel zegt, klopt: slechts de vaccinaties staan erin, overige medicijnen niet. Hoe weet zo'n slager dan of het om een 'koosjer' paard gaat? Gaat hij dat allemaal uitzoeken?

Idem dito met mestafvoer. Daar kan allerlei slechtigheid aan medicijnen en ontwormingsmiddelen in zitten en de mestboer verpatst het gewoon aan de champignonkweker die er 'natuurlijk bemeste' (want van echte paardenmest) champignons van maakt.

Caatje schreef op woensdag 14 mei 2008, 10:24:

Ik denk dat de destructie wel uitkijkt en het vlees inderdaad vernietigt. Schandalen die de volksgezondheid treffen liggen op de loer en dan kun je je bedrijf sluiten. Kijk bv naar de recente crisis bij slachtbedrijf Friesland Vlees, die ervan verdacht werd wrak vee te gebruiken. Ongeacht of het überhaupt op waarheid berust, kan de toko wel dicht na zo'n schandaal en stagneert een hele bedrijfstak.
Ik denk dat dit ook geldt voor hondenblikvoer. Als iemands hond er ziek van wordt en de eigenaar trekt aan de bel en zoekt de publiciteit, heb je de poppen aan het dansen.

Marcia schreef op woensdag 14 mei 2008, 14:06:

Ik zie weinig moois in het slepen van een kadaver naar een put.
Heb de manege-eigenaar in het dorp wel eens geholpen met kadavers achter zijn auto naar makkelijker bereikbare plekken sjouwen. Ik probeerde met een zeil te voorkomen dat het hoofd te erg kapot ging, niet echt esthetisch verantwoord.

Ik heb in een opwelling mijn geliefde hond na zijn euthanasie in de tuin begraven en heb er nog steeds spijt van. Ligt ie daar te rotten, vol wormen en gluiperigheid, ik moet er niet aan denken hoe hij er nu uitziet, slechts 50 cm onder de grond waar ik op sta. Een plantje erop verandert daar weinig aan. En hij blijft daar voor altijd, want opgraven doe je niet meer.

Toen mijn oude pony Blackie op mijn schoot 'ingeslapen' was, kwam Rendac haar ophalen. Buck keek mee hoe zijn vriendinnetje met wapperende manen fier door de lucht zeilde om te landen in een bak waarvan ik de inhoud niet kon zien. Prima. Dat was nog eens een mooi afscheid.

Esther schreef op woensdag 14 mei 2008, 14:56:


Je hebt in elk geval duidelijkheid nu. Dat is ook wat waard. Het betekent dat je gericht iets kunt doen: medicijnen, kijken of het aanslaat, scheren. En misschien reageert ze super op de pergolide, weet jij veel? Het is niet het eind hoor, er is nog reden tot optimisme. Had ze bv EMND (!) dan was het zeker weten einde verhaal. Nu heeft ze een kans. Tis aan jou om straks af te wegen wat paardwaardig is maar dat kun je.