Hallo allemaal,

Sinds een half jaar hebben wij nogal een vreemd probleem met onze pony. We hebben haar al 18 jaar (vanaf dat ze veulentje was, we hebben haar met de fles groot gebracht) en dit probleem altijd wel een klein beetje gehad, maar nu wordt het echt vervelend: ze wil namelijk niet in de wei, en dan ook echt niet, niet alleen, niet met andere paarden/pony's, niet met 1 ander paard/pony. Ze wil alleen in de wei als ook een van ons (mijn vader, mijn zusje of ik) met een stoel ook in de wei gaat zitten. Dan blijft ze heel zielig bij ons in de buurt grazen. Zodra we opstaan, rent zij als een idioot naar het hek en wil zij ook mee de wei uit.
Dit gedrag is sinds september vorig jaar zo erg geworden dat ze bijna niet meer in de wei komt, behalve in de weekenden. Doordeweeks hebben wij geen tijd om een hele middag bij haar in de wei te gaan zitten.

Een aantal keren hebben wij geprobeerd haar te dwingen in de wei te zetten en daarna gewoon weg te gaan. Dit heeft geen succes gehad. Ze blijft heen en weer rennen tot het schuim op haar schouders staat. De dagen erna kunnen we niet eens in de buurt van de wei komen en hebben wij het idee dat ze bang is.

Tot een jaar terug had ze hier minder last van. In die zin dat ze wel graag de wei in wou, maar het na een uur of 3 zat was en dan graag weer eruit gehaald wou worden. Vorige zomer heeft ze vaak dag- en nacht buiten gestaan en wij denken dat die angst daaruit is ontstaan (als het angst is, angst dat ze de wei niet uit mag).

Voor de rest is het een schatje, we hebben een enorme goede (vertrouwens)band, en verder vertoond ze normaal ponygedrag. Alleen dit is erg vervelend. Wij willen ook weleens 's ochtends vroeg onze pony buiten zetten en haar pas 's avonds bij zonsondergang naar binnen halen, dat ze weer eens gaat spelen met andere pony's/paarden en lekker kroelen, maar ze wil niet! Ze wil alleen met ons spelen en kroelen en freubelen, dat is toch niet normaal? Wie kan ons hiermee helpen. Wij zijn echt ten einde raad. We vinden het niet 'natuurlijk' dat een pony niet naar buiten wil! Heeft iemand hier ervaringen mee?
Alvast bedankt voor je advies.
Chantal

Lena schreef op woensdag 7 mei 2008, 12:39:


Die van ons heeft altijd weinig gedronken. Ze drinkt nooit meer dan een halve emmer. Bij warm weer geven we haar wel watermeloenen en komkommers (sommigen zijn van mening dat dit niet goed is voor pony's maar die van ons eet ze al 18 jaar en is er nooit ziek van geworden) en in de winter krijgt ze een kilo winterpeen bij haar normale voer. Daar halen ze ook veel vocht uit. Verder zou ik me niet zo veel zorgen maken. Ik denk dat ze heel goed zelf weten wanneer ze extra vocht nodig hebben. Denk wel dat je moet oppassen als ze plotseling meer of minder gaan drinken. Dan is er denk ik wel iets aan de hand.

die van mij is ook hoefbevangen geweest. We hebben haar gelijk in een paddock gezet en ze kreeg alleen nog maar peen (kilo's!!) en 3x per dag een klein plukje hooi voor de spijsverterting. In peen zit niks en mag je dus onbeperkt bijvoeren als je het zielig vind om niks te geven, want onze veearts zei dat je ze het beste gelijk kaal kon laten staan, maar dat vonden wij zielig en ze ging zich ook vervelen.

Hallo allemaal,

Bedankt voor jullie berichten. Ze staat wel bij andere paarden (dus niet alleen aan huis). We hebben haar de eerste 4 jaren ook gesocialiseerd door haar in een kudde te plaatsen (vanaf toen ze ongeveer 14 maanden was). Maar ze bleef altijd erg gefocust op ons. Ze is inderdaad al 18, maar naarmate ze ouder wordt, wordt haar gedrag ook extremer. Het is natuurlijk ook zo dat wij ouder worden. Het gedrag is dus ook erger geworden sinds ik een fulltime baan heb (sinds eind 2006) omdat ze nu overdag minder aandacht krijgt. Omdat mijn zusje studeerd is ze nog wel regelmatig overdag, maar wij zijn niet meer 8 uur per dag op stal. Ook de weekenden zijn nu anders. Vroeger speelden we van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat op stal met 'r, en dat kan nu niet meer. Als ik jullie reacties lees denk ik inderdaad dat Iris gewoon een 'mens-pony' is. Denk dat we maar hard moeten sparen om een weitje aan huis te kopen met een vast weidemaatje erbij.
Ik ga ook zeker kijken of ze misschien minder fit is, of zich wellicht bedreigd voelt nu ze ouder wordt dat ze daarom niet met andere paarden durft.

De positieve gedragstraining hebben we geprobeerd maar dat werkte juist averechts, ze vond het maar al te interessant (Iris is er ook zo eentje die extra zielig gaat kijken als je denkt dat ze niet lekker is, het is net een klein kind).

Dat ze zo gefocust op ons is, is zeker met heel veel dingen heel fijn. Ze luistert goed en we kunnen de gekste dingen met haar doen, ze ziet ons echt als gelijkwaardig als zusjes, en mijn vader is haar vader dus de baas, en dat is prettig. Maar met dit weide gedrag vind ik het zielig. Ze verpest het voor haarzelf. En dan zie ik al die paardjes buiten staan en dan staat die van ons binnen te sippen..

Ik ben inderdaad bang dat er niet zo veel meer aan te doen is. Misschien dat ze nog gaat wennen aan het feit dat we iets minder aandacht voor haar hebben en dat ze zich vanzelf op de andere paarden gaat richten. Ik hoop het. Ook maar hard sparen voor een stalletje aan huis en een thuisbaan vinden..

Nogmaals bedankt!

groetjes, Chantal

Arno8 schreef op woensdag 7 mei 2008, 19:15:


Als ze niet in de wei staat dan staat ze in haar stalletje en dat vind ze prima. Ze heeft best een grote stal met wat speelgoed. Ze is altijd graag in haar stal, als het bijvoorbeeld regent blijft ze ook altijd liever binnen. Maar dat komt denk ik ook dat ze een hele grote stal heeft waar ze best behoorlijk in kan lopen. Ook heeft ze veel contact met de katten die lekker op haar rug slapen in de winter.
Met andere paarden doet ze niet zo veel. Ze laat ze niet in de buurt komen, maar alleen wil ze ook niet. Lastig probleem.

Qwienda schreef op donderdag 8 mei 2008, 10:42:


volgens mij kan het geen kwaad. je moet alleen oppassen met houtsnippers van naaldbomen (met name dennen en sparren) omdat deze abietinezuur bevatten. Op beukensnippers kan je zelfs hamsters zetten dus lijkt me voor paarden helemaal geen probleem.

Gudrun schreef op donderdag 8 mei 2008, 9:46:


Ik zou sowieso ook aan hoefschoenen gaan denken, die zijn echt fantastisch! Van de rest heb ik geen verstand, ik ben van mening dat paarden niet gemaakt zijn om op te rijden, ik rij dan ook nooit op die van mij. In ieder geval succes en sterkte ermee!

joop schreef op woensdag 7 mei 2008, 17:31:


Ik weet het ook niet, ze krijgt het bij ons (nog steeds zelfs 3 jaar na de hoefbevangenheid). De veearts heeft gezegd dat insuline (wat te maken heeft met suiker) inderdaad de boosdoener kan zijn bij hoefbevangenheid, net als appels trouwens. Maar die van mij had te veel gras gegeten, en heeft daardoor zelfs een eiwit-allergie opgelopen. Of het advies onbegrijpelijk is zal dus dicutabel zijn. Wellicht dat er verschillende oorzaken die aan hoefbevangenheid ten grondslag kunnen liggen. Die van mij is 3 jaar geleden hoefbevangen geweest en heeft toen alleen geleeft op peen.

Aafke schreef op donderdag 8 mei 2008, 11:15:


wat ik dus bedoel dat beukensnippers niet giftig zijn, zelfs niet voor kleine huisdieren zoals hamsters, die moet je juist op beukensnippers zetten omdat ze anders een long- en leveraandoening kunnen krijgen als je ze op ander soort snippers/zaagsel zet (wat de halve wereld ongeveer doet). Vind de opmerking dus helemaal niet raar.

Aafke schreef op donderdag 8 mei 2008, 11:53:


dat is waar, je hebt gelijk. Ik denk dat het zielig is voor haar, maar zij kan het anders ervaren...

Tanja Fomenkova schreef op vrijdag 9 mei 2008, 16:12:


Daar ben ik het mee eens, wij wonen echter in de Randstad... er is geen plek. 18 jaar geleden wel, op die wei staan nu huizen, zoals er ook vele andere weilanden ooit waren waar nu huizen en industrieterreinen op staan. Helaas..

Hallo Simone,
Bedankt voor je bericht. We weten denk ik wel wat de oorzaken zijn inderdaad. En ik ga proberen niet met een bezwaard hart naar haar toe te gaan. Daar is ze inderdaad gevoelig voor. Ook als ik verdrietig ben dan komt ze gelijk troostend naar me toe. Of als ik haast heb en alles even snel wil doen dan weet zij ook precies dat ze niet moet mee werken! haha schatje is het!
We hebben er ook aan gedacht dat ze het gedrag misschien expres vertoond om aandacht te krijgen. Als we al een halve dag op pad zijn geweest, lekker fietsen en tutten dan wil ze namelijk best wel de wei in. Want dat was gisteren (opeens) het geval!!! Mijn vader en ik zijn eerst langs de wei gelopen waar ze langs de kantjes kon grazen. Toen hebben we het hekje open gedaan en ging ze uit haar zelf de wei in! Ze ging NIET bij de kudde staan, maar een paar honderd meter verderop in een hoekje grazen. We zijn toen het erf af gegaan en zijn toen 1,5 uur later terug gekomen. En wat zagen wij?
Madam stond gewoon bij de kudde! We hebben geprobeerd zachtjes te doen om haar niet te storen, maar ze kan aan de manier waarop we lopen al zien dat wij het zijn. Een harde lange hinnik (meer een piepgeluidje bij haar) riep ze haar papa. Ze rende om de kudde heen om ieder paard een 'net-geen-rake-klap' te verkopen (terwijl die er niet eens op reageerden en alleen een beetje verbaasd opkeken), rende naar het hek om haar papa en zus te begroeten en ging toen gelijk weer heen en weer rennen langs het hek zo van 'hee haal me er eens uit'. Wat we ook hebben gedaan om haar niet weer een angstig gevoel te geven.

Dus... ze kan het best in de wei, misschien stelt ze zich aan, en zijn wij erin getrapt?

Ik ga zo weer, eerst leuke dingen doen, lekker fietsen. Daarna in de wei laten grazen, en dan kom ik vanmiddag wat later om te kijken hoe het gaat. En dan iedere dag een klein beetje langer!

Groetjes, Chantal

Ulyssa schreef op dinsdag 20 mei 2008, 21:39:


Die van mij was ook 'gewend' vast te staan. Nu hang ik het touw over het hek, en nu denkt ze dat ze vast staat, maar dat is niet zo... wat een lol!
Trouwens, als ze ze écht in paniek raken kunnen ze hek en al meeslepen (die van mij heeft stalen hek uit beton getrokken!!!). Vastzetten is (naar mijn mening) dus alleen maar gevaarlijk en ze kunnen zichzelf lelijk verwonden.
Ze wennen ook zo weer aan los staan hoor!