Oei Amar,
Ik lees je verhaal nu pas en dat moeten inderdaad verschrikkelijke bange momenten zijn geweest. Ik ben wel blij te lezen dat de schade allemaal nog meevalt.
Om je twijfels te doen verdwijnen: een bit helpt echt niet! Een vriendin van mij was eens van haar paard gevallen tijdens een buitenrit en haar paard sloeg op hol. Ik kon mijn pony echt niet tegenhouden en wij erachteraan. We gingen steeds sneller en sneller (mijn ponyke kan echt hard gaan) en het werd een nek-aan-nek-race richting de manege. Ik heb alles geprobeerd wat in mij opkwam, hard trekken aan 1 teugel, aan 2, volte willen maken, 'zagen' aan de 2 teugels en het hielp NIETS. Integendeel, Blackske had 2 gescheurde mondhoeken als gevolg, verschrikkelijk eigenlijk.
Ik kan heel goed begrijpen dat je je afvraagt wat de gevolgen zijn voor de paarden. Ik zou zo snel mogelijk terug naar buiten gaan. Eventueel aan de hand wanneer jij of je maatje niet gerust zijn. Probeer zelf als ruiter zoveel mogelijk vertrouwen te hebben want paarden voelen echt veel aan. Vertrouw je het zelf niet, stap dan af en stap terug op wanneer je je wel op je gemak voelt.
Persoonlijk denk ik dat vertrouwen één van de belangrijkste gegevens is, zelf heb ik nog geen 100% vertrouwen om met mijn paarden op straat te gaan zonder dat er iemand bij is die meteen kan ingrijpen indien het nodig zou zijn, dus doe ik dat ook nog niet. Vertrouwen moet ook groeien, kleine beetjes en stap voor stap en je vertrouwen komt er wel.
Die ORS vind ik in theorie echt een heel goed plan, maar ik heb wel mijn vraagtekens in de praktijk. Jeanneke reageert zeer goed als ik de ORS oefen, maar ik weet dat als ze van iets schrikt ze een tijd in een blinde paniek geraakt. Zo heb ik een jaar of 2 terug eens de grootvader van een mederuiter onderstenboven gelopen, haar paard stapte op een plaat ijzer en schrok even, Jeanneke rende vooruit en daar stond die arme man. Jean ziet in haar paniek echt naar niets, ze loopt over en door alles heen wat op haar vluchtweg komt en daarom ben een beetje bang dat de ORS niet zal helpen.
In ieder geval Amar, ik hoop dat je ondertussen al een beetje van de schrik bekomen bent en dat dit ongeval niet in de weg gaat staan voor nog vele mooie en plezante momenten met de paarden.
Groetjes

Nils Vellinga schreef op zondag 27 april 2008, 21:33:



Maar dan is het geen ORS meer hè of wel?
Ja, daarom vind ik vertrouwen heel belangrijk, hoe meer vertrouwen hoe minder paniek. Toen ik nog met mijn pony reed (Blackske staat al een paar jaar op pensioen), vertrouwde ik hem voor 100%. En hoewel hij af en toe zijn steigerprestaties liet tonen en regelmatig met mij op de loop ging (ook op straat), heb ik nooit paniek gevoeld bij hem. Ik voelde hem op de duur zo goed aan en wist hoe hij ging reageren. Het rare is dat mijn paarden eigenlijk een pak 'braver' zijn en dat ik af en toe toch wat minder gerust ben (zeker op straat, Jeanneke vertrouw ik ondertussen ook volledig in de piste). Of is het dan toch zo dat je meer begint na te denken over de eventuele gevolgen bij het ouder worden?
Groetjes

Ik ben nog jong, maar toen ik regelmatig met mijn pony ging wandelen (14 tot 18 jaar) was ik soms toch wat roekeloos denk ik. Gevaar kende ik echt niet. Twee keer zijn andere personen met hem gaan wandelen en beide waren blij dat ze terug thuis waren. In het midden van een drukke baan ging hij dan plots steigeren of hij rende weg. Ik kende hem en wist wat ik moest doen om hem terug rustig te krijgen en dat was vooral zelf rustig blijven. Als hij bij mij mij steigerde of op een loop ging, lachte ik dat gewoon weg, ik vond dat zelfs een beetje plezant. Voor de rest is hij eigenlijk heel braaf, 100% verkeersmak, alleen is hij een beetje een heethoofd.
Onlangs zei iemand me nog dat ik vroeger met Blackske heb afgezien, maar eigenlijk denk ik dat hij meer met mij heeft afgezien (zwaar bit en een rekker). Soms reed ik met hem zonder zadel en met halster en halstertouw, hij was dan veel rustiger. Nu kan ik dit allemaal beter plaatsen, toen legde ik de link nog niet.
Toch heb ik me met hem heel goed geamuseerd en nu hebben we nog steeds een goede band met elkaar.
Voor de duidelijkheid, nu ben ik nog steeds geen bangerik hoor. Ik denk gewoon verder na. Waarschijnlijk ook door nog niet zo lang geleden enkele keren in het ziekenhuis te belanden door jonge paarden te trainen hoe de eigenaar het wou (heel traditioneel, heel veel krachtvoer en amper weidegang, als ze geluk hadden enkele dagen per jaar). Het voordeel is dat vanaf dan mijn ogen echt geopend zijn, mijn paarden stonden al 24/24 buiten en ik had al meer de neiging om paarnatuurlijker met mijn eigen paarden om te gaan maar dit heeft de grote doorslag gegeven om me er nog meer in te verdiepen.
Groetjes

Ik had ook een pelham voor Black, maar toen hij achter dat paard ging waar de ruiter was afgevallen hielp dat bit niets meer hoor. Enkel gescheurde mondhoeken als gevolg. Ik ben er echt van overtuigd dat zelfs het zwaarste bit een paard niet stopt wanneer hij niet wil.
Groetjes

Piet schreef op maandag 28 april 2008, 12:45:


Gefeliciteerd!

Vandaag hebben Jeanneke en Soraya een behandeling gekregen van een osteopaat (toch geen fysiotherapeut Eddy, ik had me vergist sorry).
Soraya heb ik gekocht met als aandoening zadeldwang. Ze had een grote blokkage in haar rug waar het achterste van een zadel ligt, die blokkage was al enkele jaren oud blijkbaar. Toen de osteopaat in het begin die plek behandelde zag je dat Soraya haar rug hard ineen trok, op het einde van de behandeling was dit zo goed als over. Waar ik Soraya heb gekocht, werd ze gereden met een springzadel (klein en compact). Ik heb speciaal voor haar een zadel laten maken om er zeker van te zijn dat het goed past en heb gekozen voor een veelzijdigheidszadel meer gericht naar dressuur (groter dus). Ik heb 3 keer met haar gereden met dat nieuwe zadel en de laatste keer heb ik serieus wat bokkesprongen moeten opvangen, waarschijnlijk door die blokkage dus.
Eerst had ik mijn vraagtekens bij het woord zadeldwang omdat Soraya niet altijd bokte en trippelde, maar blijkbaar is dit te vergelijken met gebroken of gekneusde ribben: als je een verband aanbrengt doet dit erg veel pijn maar eens het er zit geeft het steun. Dit zou vergelijkbaar zijn bij het opleggen van een zadel. Ik was wel blij te horen dat zadeldwang volledig verdwijnt.
Jeanneke kon ik niet echt meer soepel noemen bij het rijden, bij haar werd er ook een blokkage gevonden maar niet in zo'n erge mate als bij Soraya.
Nu moet ik ze een dag of 10 rust gunnen en dan terug zachtjes beginnen rijden. Na een 6 weken à 2 maanden wordt er een evaluatie gemaakt en eventueel bij Soraya is er dan een nieuwe behandeling nodig.
Heeft iemand hier nog ervaringen met een osteopaat? Ik ken iemand die haar paard heeft laten behandelen door dezelfde man en zij was erg tevreden met het resultaat.
Wat ik gezien heb bij de behandeling zelf vond ik alvast positief, Soraya en Jeanneke genoten er echt van, vielen zelfs bijna in slaap. Later terug op de wei zijn ze dartelend beginnen rondrennen.
Groetjes

sibyl de jager schreef op woensdag 30 april 2008, 17:40:


Jeanneke en Soraya zijn allebei merries
Toen de zadelmaker kwam, heb ik met verschillende zadels op allebei gereden en a.h.v. zijn bevindingen heeft hij een zadel aangepast, of hij geschoold is in anatomie weet ik niet en ik vind het ook wel straf dat dat niet in hun opleiding zit. Ik hoop ook echt dat Soraya hierdoor zich weer kan ontspannen, ze is echt een schatje en ik geloofde nooit dat ze een 'rotzakske' is wat sommige mensen wel zegden.
Groetjes

Spirithorses schreef op woensdag 30 april 2008, 18:55:


Hey Pien,

Reageren jouw paarden ook zo genietend? Want ik vond het wel verassend dat alhoewel wanneer bepaalde delen van het lichaam behandeld werden die vast zaten, de paarden er zichtbaar van genoten. Ik heb ook alles goed gevolgd maar als ik eerlijk ben (ik ben echt een leek in die dingen) was ik verbaasd dat er na zo'n korte tijd al een zichtbaar resultaat was in Soraya haar reactie voor druk op haar rug. Nu maar hopen dat het ook effectief helpt als ik terug met haar ga rijden.

Groetjes

sibyl de jager schreef op woensdag 30 april 2008, 20:43:


Ik had al van andere mensen gehoord dat Soraya heel 'grellig' kon doen maar had daar zelf nog niet veel van gemerkt. Konijnensprongen en trippelen deed ze wel in het begin dat ik haar reed maar echt bokken of steigeren niet (of jawel, één keer zo'n halve steiger). Voor ik haar kocht, is ze bij mensen op proef geweest. Ze is na 2 dagen teruggebracht omdat het een gevaarlijk paard was. Ik heb ze gekocht, zadeltje laten maken en naar mijn wei gebracht. De eerste keer dat ik haar reed met het nieuwe zadel was alles ok, de tweede keer was ze iets meer gespannen maar de andere paarden waren mee aan het lopen en ik dacht dat dat de reden was (de piste grenst vlak naast de wei), de derde keer heb ik alle kanten van de piste gezien, ze bokte nu wel erg hard. is de oorzaak nu dat het zadel meer druk gaf op verkeerde plekken waardoor ze meer pijn had of is het zadel toch niet zo geschikt voor haar? We zullen het binnenkort weten.
Tja, dat we paarden zelf scheef kunnen maken weet ik maar we kunnen niet meer doen dan oefenen hè. Een leuke oefening die ik af en toe nog eens doe (als kind vond ik dit bangelijk) is mijn ogen toe doen. Liefst nog zonder zadel en als je je paard helemaal vertrouwd de teugels loslaten en op het gevoel met het paard meegaan. Moet je eens proberen, erg leuk en zo creëer je ook een betere zit. (Ik had dit als kind in een film gezien en natuurlijk wou ik dat ook kunnen )
Groetjes

Spirithorses schreef op woensdag 30 april 2008, 22:09:


Ik vond het zelf erg raar dat mijn paarden zo genoten daarom mijn vraag. Tja, ieder zijn eigen genot zeker ?
Groetjes

Ridder schreef op woensdag 30 april 2008, 22:26:


Je moet je niet schuldig voelen, een paard (of elk ander dier) dat hulp nodig heeft, heeft hulp nodig punt. Ik heb ook al paarden gezien die aan een koord stonden aan een paal om zo te grazen omdat die plek niet omheind is. Maar ik heb ook al verschrikkelijke verwondingen gezien wanneer dat koord rond de benen van het paard zijn gedraaid en het paard uit paniek zich wil losrukken. Paarden vastbinden om ze zo ongecontroleerd te laten grazen is geen goede oplossing.
Groetjes