eddy DRUPPEL schreef op zondag 20 april 2008, 23:34:


Wist ik niet, heeft ze me niet verteld. Ze komt normaal gezien helpen met paardjes, kan het haar nog eens vragen, of niet?

Ridder schreef op zondag 20 april 2008, 23:21:


NIEMAND???

Is idd gevaarlijk als dieren erin raken, ik heb 's nachts zo eens m'n klein kittentje gered na een heel toevallige ingeving toen ik wakker werd, die in een bad gesukkeld was (vergeten leeglopen) en er precies al een eindje in lag(was wel in huis. Zal erop letten want paardjes drinken hier ook uit een badkuip .

Christel Provaas schreef op maandag 21 april 2008, 12:57:


Bedankt , wist ik niet van die lijst.
Wielsbeke ligt in West-Vlaanderen, niet ver van Waregem en Kortrijk.

Nils Vellinga schreef op maandag 21 april 2008, 22:42:


Ik vroeg mij dat al af. Ga mij eens moeten informeren, wat juist verschil is tussen natuurlijk bekappen en gewoon bekappen. Dus kan ik een gewone hoefsmid vragen? Dat maakt de zaak gemakkellijker, want hier zijn er nog niet veel natuuurlijke bekappers.

Michiel schreef op dinsdag 22 april 2008, 20:11:


Hoi Michiel,
Het is door PN dat ik kennis gemaakt heb met natuurlijk bekappen en het idee sprak me wel aan omdat ik in het verleden veel miserie gehad heb met ijzers. Ik weet nog dat ik zoals u als kind ook niet graag schoenen droeg en zelfs op de beton op straat als het warm was liever op m'n blote voeten liep. Dat heeft geduurd totdat ik eens m'n voeten gekwetst heb aan glas en op een hommel getrapt heb . Daarom sprak ijzerloos me enorm aan en het scheelt dan ook nog in de portemonnee.
Toch heb ik ook al slecht gehoord over NB, vooral mensen die een dag cursus volgen en dan aan de slag gaan. Kennissen die Anda's kweken hebben hierdoor problemen gehad met 1 van hun paarden en zij raadden me NB af (die bekapper had er teveel hiel van gehaald, paard ernstig kreupel en terug op ijzers want zij hadden er geen vertrouwen meer in .
Toen ben ik iemand anders tegen het lijf gelopen en die heeft me verhalen verteld over de problemen met de voeten van z'n merrie en tegen het advies in van veearts en hoefsmid heeft hij ze blootvoets gelaten. Ik heb die hoeven gezien, keihard, mooi afgeveild, ze zagen er prachtig uit. De merrie had zelfs geen problemen meer toen hij in de Ardennen met haar ging rijden op de brokkelige ondergrond. Een hoefsmid zei me eens dat paarden vroeger geen verharde wegen kenden en dat je daarom paarden niet blootvoets meer kan laten als je veel verharde wegen doet (jammer genoeg woon ik hier in industriepark en veel groen heb je hier niet meer, ze zijn het allemaal aan het verharden. Weg met de natuur ). En paardjes in de bergen dan? Met die stijgende en dalende kronkelende paadjes vol brokstukken en stenen? Ik wil het proberen en zoek daarom een goeien hoefkapper in de streek op wie ik kan betrouwen.

Arabesk schreef op woensdag 23 april 2008, 10:09:


Ik ken geen namen, 't is van hoorn zeggn...paard stond op't ogenblik in de stal toen ik daar was (hengst). Ik heb zelf gezien dat hij afschuwelijk plat stond, maar ik heb ook vragen bij het feit of dat wel die kapper z'n schuld was, of dat ervoor ook al mee geklooid geweest is. Da's 't probleem met al die verhaalkes, 't is daarom dat ik op zoek ga naar serieuze mensen waarop ik kan betrouwen die ook natuurlijk bekappen. Ik heb nu argumenten genoeg gekregen om die strontijzers niet te moeten opleggen.

esther B schreef op woensdag 23 april 2008, 20:57:


Misschien moet je pony niets van je hebben en beschouwt hij zichzelf als de leider. Dan negeren ze je. Niets persoonlijks, heb het ook meegemaakt. Er zijn nu eenmaal paarden die niets moeten hebben van zo'n aanpak. Ik had er ook zo ene. Hij negeerde me en ik voelde dat hij het verafschuwde om door mij aangeraakt te worden. Clickeren daarentegen, dan had ik z'n aandacht. Ik heb clickeren gecombineerd met leidoefeningen. Me groot maken en initiatief nemen door hem in de richting te drijven met m'n lichaam waar ik heen wou. Eerst legde hij z'n oren, omdat hij mijn leiderschap niet aanvaarde, maar ik negeerde al z'n signalen (oren leggen) en bleef kalm en kordaat. In't begin stond ik te trillen op m'n benen, maar na paar weken deed ik de oefeningen zelfs zonder touw. Telkens hij goed op iets reageerde kreeg hij (voedsel) beloning.
Pas toen ik z'n aandacht had en die leid-oefeningen onder de knie had ben ik met Parelli begonnen.
(ik deed dit in een zelfgemaakte kraal in de weide, elke dag een kwartiertje. Telkens eindigde ik met iets positief.)

Arabesk schreef op woensdag 23 april 2008, 21:03:


Je hebt volkomen gelijk, maar het is toch even schrikken als je in iets gelooft en je dan iets negatief hoort over die methode.
Nu, er doen idd zoveel verhalen rond en sommige hoefsmeden zien die natuurlijke bekappers misschien ook niet graag komen. Ik heb alvast voldoende argumenten om het te proberen.