Peter Donck schreef op zaterdag 19 april 2008, 13:29:


Helemaal niet, daar moet je nog wat stappen verder voor gaan hoor , maar ik versta eerlijk gezegd niet waarom jij je zo ineens druk maakt over het feit dat mijn paard niet raszuiver is (dat wist ik al van de dag dat ik hem op kapaza tegenkwam, wist ik toen veel dat er "ECHTE" Azteca's bestonden) en mij beschuldigd van ongedierte te fokken, terwijl ik helemaal geen interesses heb in fokken. (Trouwens moest ik er toevallig ooit wel 1 veulen van willen voor mezelf zou dat dan zo'n doodzonde zijn, vraag ik me dan plots af). Is het niet beter dat gestelde vragen een deftig antwoord krijgen ipv kritiek te spuiten over dingen die al helemaal niet aan de orde waren? Ik bekritiseer ook niet alles vanuit "mijn standpunt" wat er allemaal gevraagd en geantwoord wordt. Paardnatuurlijk en wederzijds respect daar toch gaat het om, of niet?

Peter Donck schreef op zaterdag 19 april 2008, 14:30:


Idd, t'zal je mischien goed doen ook voor mij
Je hebt me niets nieuws verteld. Het verschil tussen én de afkomst van de Anadalusiër, Quarter (stamboek), Appaloosa, Knabstruper (?!) en Cruzado, ... is mij geheel niet onbekend! Maar desalniettemin wellicht toch mooi meegenomen voor Ridder die overweegt te gaan fokken
Verder ga ik hier ook niet meer op in gaan, ook al vind ik het aanhalen van mijn job in deze discussie behoorlijk laag, want zelf gebruik ik "dit excuus" ook nooit tegen anderen in discussies. En duidelijkheid: tja ik denk toch wel dat er duidelijk stond dat de vader een Quarter Appaloosa was of niet, of moest er nu echt QuarterXAppaloosa gestaan hebben en misschien ook nog leopard tussenhaakjes want dat was maar de vachtkleur die hij had hé?! Beetje muggenziften Trouwens een Azteca is in mijn ogen én wellicht ook in die van jouw pas een azteca als hij een stamboek heeft!
No hard feelings, maar we kappen er gewoon mee. Mijn vraag was reeds door Geertje beantwoordt.

Gudrun schreef op donderdag 3 april 2008, 17:36:


Nu was ik toch wel heel nieuwschierig geworden hoor. Vroeger als tiener haalde ik mijn merrie en haar weidemaat altijd op die manier van de weide (de ene zonder zadel, met halster en touw en de ene als handpaard in volle galop). Zonder nadenken, dat was gewoon het snelste en het makkelijkste, wist ik toen veel. Nu vele jaren verder Geen haar op mijn hoofd dat er aan zou denken één van de jongmannen mee te nemen met Amaroc (gevoelige heethoofd, maar absoluut ongevaarlijk ) op wandeling. Toch werd ik een beetje jaloers bij het lezen van al dit en daarbij zou het een manier kunnen zijn om mijn schoenen minder te moeten slijten. Aldus dappere Cindy vandaag met Amaroc en Invierno (jaarling hengst, die verkeersmak is ondertussen) de baan op als handpaard. Wel wat kleine op te lossen obstakels, maar voor een eerste keer GEWELDIG! Alleen moet ik een oplossing vinden voor mijn telefoon, want rechterhand teugels, linkerhand handpaard, met welk hand zoek ik mijn telefoon in mijn jaszak en lukt het mij om ook nog op te nemen?!

Loes Scheres schreef op maandag 21 april 2008, 18:45:


Ik heb ondertussen zelf bedacht, om een headset aan te doen tijdens het rijden. Als zelfstandige die er alleen voorstaat 7/7 24/24 kan ik het echt niet maken/laten mijn gsm niet op te nemen ;-( Trouwens Vicky: mh ik zat wel met mijn knietjes aan mijn oren hé , ben jij zulk een kleine meid

sibyl de jager schreef op maandag 21 april 2008, 21:48:


Mijn ervaring: 8/10 (behoorlijk veel hé) acute mankers: blein (of kneuzing) zeker bij zwelling onderbeen en pulstatie = zeer indicatief. Normaal is dan een buigproef niet positief hé, maar meestal herken je mits enige ervaring paarden met een blein direct en daar doe je dan ook geen buigproef op. Als je een viciteertang hebt, kan je eens nijpen in verschillende delen van de zool om te kijken of hij op een bepaald punt meer reageert. Daar zit het probleem dan meestal wel.

Christel Provaas schreef op maandag 21 april 2008, 22:18:


idd dat is hetzelfde als diagnoses aan de telefoon moeten stellen (onmogelijk dus). We kunnen niet meer dan mogelijkheden naar voor brengen op dit Forum en ervaringen delen. Maar niemand van ons hier heeft idd het paard zien lopen, heeft pulstatie of een zwelling gevoeld, heeft de buigproef gedaan, heeft de beterschap kunnen nagaan ed. Voor je er weer opstapt zou ik wel de dierenarts nog eens laten herevalueren om te zien of het manken wel volledig weg is en de buigproef volledig negatief is. Zodanig dat je niet te snel weer begint, moest het inderdaad een probleem van het gewricht of van de banden/pezen rond de kogel zijn.

sibyl de jager schreef op maandag 21 april 2008, 22:23:


Tja ik doe dat toch wel hoor, als ik heel zeker ben dat hij daar zit. Een gaatje op de meest pijnlijke plek, alle pus eruit en daarmee ook alle druk en pijn eraf. En het paard loopt plots stukken beter. Het is niet dat je moet graven en blijven graven tot er geen zool meer overschiet hé Want dan heb je nog meer miserie idd.

Esther schreef op maandag 21 april 2008, 23:07:



Zou er iets mis kunnen zijn met haar bijnieren? Cushing, geslachtshormonen, ... Hopelijk vinden ze wat er gaande met haar is, en wordt ze weer beter.

Esther schreef op dinsdag 22 april 2008, 0:47:


Ja idd, ik heb het nog nooit gezien bij een paard, maar zoals je de opsomming maakt en de DA in zulk een richting begint de denken ... dacht ik gewoon dat misschien idd daar het probleem zou kunnen zitten. Het kan ook nog meer problemen geven dan enkel cushing en afwijkingen van geslachtsorganen nl ook van de water-, zouthuishouding. Ik kan natuurlijk niet kijken door het internet heen wat er aan de hand is, maar misschien ligt het in die richting?
Ik vind het echt jammer voor je Esther dat ze er zo slecht aan toe is.

Geertje schreef op dinsdag 22 april 2008, 7:46:


idd eerst is het belangrijk te weten waar en wat er juist misloopt: bijnieren, hypofyse, ... en afhankelijk van de resultaten zal al dan niet behandeld kunnen worden. Pergolide is een dopamineagonist die bij Cushing door hyperplasie van de pars intermedia van de hypofyse toch de ACTHrelease kan onderdrukken. Normaal wordt het ACTH van de pars intermedia afgebroken en op de ACTH-release van de pars distalis staat een negatieve feedback vanuit de bijnier (circulerende adrenocorticale hormonen). Bij hyperplasie wordt er dus wel ACTH zonder enige remming (dopaminerge zenuwbegleiding is niet meer in staat het nog af te remmen) gevormd en vrijgelaten door de pars intermedia. Met verhoogd cortisol gehalte tot gevolg (Cushing). Pergolide gaat de deze losgeslagen ACTH release trachten af te remmen.