eddy DRUPPEL schreef op zondag 6 april 2008, 16:38:


Ik heb nog niet de tijd gevonden om de 121 berichten over dit item te lezen, misschien deze nacht, wie weet? Maar inderdaad toen ik mijn Ruin van de ijzers liet afhalen, wist ik dat normaal gezien zijn hoeven sterk genoeg zouden moeten zijn geweest (Anda) om de ijzers achterwege te kunnen laten. Nu moet ik zeggen 6 weken heeft hij stokkreupel gelopen. Zijn zolen waren te zwak en kwamen plat op de grond terecht. Omdat ik het niet meer kon aanzien heb ik hem toen wel pijnstilling gegeven. 6 weken niet meer gereden, voeten in zeer acute fase beschermd met zelfgemaakt hoefverband. Wel elke dag over de steenweg naar de weide en terug. Ik heb toen ook gedacht: nog 1 keer en ik smijt die ijzers er terug onder! Daarna heb ik onmiddelijk de stalmatten uit de stal gesmeten, zodat hij telkens dat hij moest eten op de beton moest steunen met de voorbenen (achteraan heeft hij nooit ijzers opgehad met zijn hanentred, want dan had hij helemaal clownsschoenen aan . Stelselmatig opbouwen: km's beton, mulle zand, modder, bosgrond met stronken en dennenappels, grind, zware steenslag, ... Max. 2x per jaar komt de smid eens omdat ik bv te weinig tijd heb gehad om zelf de jonge paarden te doen en dan wordt het wat teveel werk. Als hij Amaroc dan meedoet weet hij ondertussen dat hij hem niet plat op zijn zolen mag zetten van me. Voor de rest doe ik ze allemaal zelf (1x per maand vijlen, rondzetten). En nu exact 1 jaar later kan ik pas zonder afstappen op steenslag rijden. En uiteindelijk ben ik zeer tevreden dat ik toen volgehouden heb, ookal vond ik het soms wel op het randje van sadisme af (zeker in de acute fase). Wat ik wel even wil vermelden is dat mensen vooraleer ze nog maar denken om een vijl vast te nemen, moeten bijgeschoold zijn over de anatomie van de ondervoet/standen en duidelijk moeten weten waarmee ze allemaal rekening moeten houden en waarom. Nog te vaak zie ik paardenvoeten met duidelijke standafwijkingen ten gevolge van onkunde. Als ik hen dan tracht duidelijk te maken wat er mis is en hoe ze dat moeten oplossen dan zie ik gewoon dat het hen allemaal zwart voor de ogen wordt. En ze doen gewoon voort.

Christel Provaas schreef op donderdag 10 april 2008, 16:06:

Neen Amaroc heeft niet de typische spaanse hoge voeten, smalle hielen. Maar wel keiharde voeten van normale vorm. In begin was erg genoeg de hoefwand gelijk met de zool, welke niet uigehold was maar plat op de grond terecht kwam. Ook hier en daar wat oneffenheden, maar die 'bulten' in de zool waarop nog meer druk kwam te staan dan op al de rest, heb ik toen zelf direct weggehaald. Ernstige lokale druk er nog eens bovenop kon hij missen als kiespijn, vandaar. Zijn voeten waren gewend aan ijzers, ze hadden niet geleerd zichzelf te beschermen tegen invloeden van buitenaf, dat deden de ijzers immers al. Vandaar dat paarden met ijzers tere voeten hebben als de ijzers er van onder gaan. Ik zorg er ook altijd voor dat de ze mooi uitgehold zijn (daar komt niet veel wegsnijden bij hoor integendeel, nu zorgen zijn voeten daar immers zelf voor) en ik laat altijd, maar dan ook altijd een kleine rand staan. Bij zeer gevoelige voeten met zeer dunne zolen zoals bij een van mijn veulens, laat ik zelfs wat meer rand aan. De straal moet contact hebben met de grond ze is immers een 'schokdemper' die ervoor zorgt dat een ondervoet kan uitzetten bij contact, maar ze mag niet zeker niet instaan voor gans de draagkracht van de voet.

Christel Provaas schreef op donderdag 10 april 2008, 18:02:

Christel Provaas schreef op donderdag 10 april 2008, 18:02:


Net iets langer dan 1 jaar. Ik herriner me nog dat Ik Amaroc en mezelf had ingeschreven voor de Paas-Oriëntatierit van Pien, maar dat Amaroc toen echt niet mee kon. Ik heb toen met Holly gereden, leuk paardje trouwens, je mag haar niet onderschatten Maar dit jaar gaat hij dus echt wel mee, ookal weet ik dat het een zwaar (keiachtig) parcour daar is in Maastricht, hij kan dat nu wel aan. Ik weet hoe je je voelt hoor, ik denk dat we allemaal wel op dat lastige kruispunt hebben gestaan. Zonder back-up en steun, is het moeilijk door te gaan in de hitte van de strijd

Spirithorses schreef op vrijdag 11 april 2008, 0:05:

Spirithorses schreef op vrijdag 11 april 2008, 0:05:


Een dikke proficiat voor alle betrokkenen! Ik begin het echt stillaan jammer te vinden dat ik hier met allemaal mannen opgescheept zit. Ik zou bij me thuis ook wel de geboorte van een eigen veulentje willen meemaken, maar er staan er hier al genoeg. Nog een paard (twee paarden dan) zou wel eens voor hechtelijke ruzies kunnen zorgen .
En idd Pien hou haar zeer goed in de gaten, want als er idd 12 u zijn verstreken alvorens placenta is afgekomen, is dat risicovol Normaal MOETEN ze er binnen de 6u af zijn. Voel ook regelmatig aan de hoeven (warmte) en pulsatie in de voorbenen, want buiten baarmoederontsteking kan er ook hoefbevangenheid optreden.

Spirithorses schreef op vrijdag 11 april 2008, 8:23:


Dat op zich is al goed nieuws!