e m kraak schreef op donderdag 3 april 2008, 19:41:

.
.

Ik ben het met je eens Egon. Vooral waarbij het gaat om inzicht hoe alles werkt en elkaar beinvloed. Onze nadruk op iets kan verschillen.

De kracht en belangrijkheid van innerlijke motivatie is voor mij heel duidelijk. Waardoor leren we? Waardoor leert een paard? Waardoor leert een kind? Dat is vollop door innerlijke motivatie. Ja het kan wel, leren gemotiveerd door R+ toegevoegde beloningen. (Ons school systeem probeert dit al eeuwen). Het resultaat is echter dat het geleerde razend snel weer vergeten wordt en het plezier benden alle peil is. Werken met tegenzin dus. Pas als je graag en geheel vrijwillig tot savonds laat met iets bezig bent weet je dat je intern gemotiveerd bent. R+ is dus absoluut niet het werkzame bestanddeel van leren. Wel de Reward van het doen zelf. Het is goed om hier een helder inzicht in te hebben. Want dan ga je net iets anders om met je training.

Vriendelijk Verhinderen, kun je dacht ik gerust P+ noemen.
Mensen kinderen ervaren dit niet als straf ! Een paard ervaart een vriendelijke druk om iets niet te doen ook niet als een straf dacht ik zo. Toch is het P+
Ik vraag om ander gedrag en begrijp volkomen als het kind of paard dit nog niet kan. Na de vriendelijke Nee, stel ik voor wat anders te gaan doen. Zonder P+ kun je bij 2jarige kinderen en paarden geen grenzen stellen aan ongewenst gedrag. Je kunt er immers niet mee gaan praten om te overleggen of het voortaan niet anders kan. Kinderen worden horendol van ouders die hun gedrag veroordelen en op een verwijtende manier pratend tot een oplossing willen komen. Paarden worden ook horendol van boze begeleiders die hun zweep laten spreken. Vriendelijk verhinderen is één vorm van P+ dat noodzakelijk is bij jonge kinderen en bij paardrijden.

Is het ook goed om kinderen en paarden te dwingen iets wel te doen?
Dat is een verschil hé, dwingen om iets niet te doen of dwingen om iets wel te doen. Het kan helaas wel, door de toename van druk, kiest een kind en paard er voor (blijft eigen keuze) om te doen wat anderen vragen. In de volksmond heet dat de ander dwingen iets te doen.

Deze vorm van P+ is bij kinderen nooit nodig en schadelijk om dat wel te proberen. Het legt een grotere druk op een jong kind dan het aan kan. En brengt angst in de relatie. Het lukt wel hoor, maar wat is het resultaat? Een onecht kind dat heel beleefd zich goed kan gedragen, maar innerlijk zijn levensvlam mist of niet meer durft te uiten. Een kind dat gaat leven voor R+ de toegevoegde beloningen gaat zoeken en nastreven, en nooit vervulling vindt. Hoe is dit bij een paard? Is dat niet precies zo? Is het daar wel goed om die te dwingen met druk om iets wel te doen? De zwepen, sporen en bitten hebben we immers al thuis gelaten, zo hard willen geen gedrag afdwingen. Ik vermoed dat met vriendelijk verhinderen je bij een paard bijna alle conflicten kan oplossen.

Zonder vriendelijk verhinderen kom je er echter ook niet, zowel bij kinderen niet als bij paard rijden op een buitenrit.

Groetjes, Michiel

e m kraak schreef op donderdag 3 april 2008, 23:20:

.

Ja het kan altijd beter ...
En zelfs met het beste beloning systeem blijft het nog PET!
Ik heb geen kritiek op clickeren en OC hoor, ik zie alleen de beperkingen daarvan
heel duidelijk en die communiceer ik. Waarvoor zou je beloningsprincipes nodig hebben op school, als de leerlingen vrij waren hun passies te bestuderen?
(En deze scholen zijn er hoor zelfs in Zwolle.) Juist nergens om! Je mag gerust OC en clicker principes in de vuilnisbak gooien in dat geval. Het zou leuk zijn als jij dit zou beamen


Ja al komen ze nu ook een beetje in de knoei daarmee, omdat de economie ook vele creatieve en zelfstandige geesten nodig heeft om te overleven.


Natuurlijk voorkomen is beter dan genezen. Met kinderen merk ik dat ze het ongewenste gedrag vaak al gedaan hebben en mijn voorkomen richt zich op het stoppen van de 2de poging, inderdaad door zo snel mogelijk een positief gedrag te vragen. Bij een paard precies zo, als zit je er bovenop, de eerste tekenen van ongewenst gedrag blok ik en vraag iets anders.


Juist!


Mee eens en haal je het weg uit de training, dan kom je ook nergens. Zoals zo vaak hier aangegeven, kan je met uitsluitend belonen het beste maar vrijheidsdressuur blijven doen in de bak.

Maar laten we nog eens dieper ingaan op dat leermiddel. Vergelijk het eens met
hoe we zelf leren, door ons te verdiepen in onze passies en niet door beloningen van buitenaf. Hoe beter je dus kunt aansluiten bij wat een paard zelf wil en leuk vind, des te makkelijker leert het. Maar goed ook onaangename dingen moet een paard soms leren, zoals gymnastische oefeningen of rijden dwars door de stad, zoals wij met Jur hebben.


Nee dat doe je niet
Jij doet het krachtig niet onvriendelijk, bij kinderen een heel groot en belangrijk verschil, bij paarden ook. Een kind wordt vermorzeld onder een boze=onvriendelijke ouder, een paard raakt heel gestrest en wantrouwt je. Krachtig en vriendelijk, wauw dan ben je het grote voorbeeld dat kind en paard na wil volgen. Zelfs heel groot maken (... bij een kruiwagen hooi in de wei bijv.) werkt het best met deze (innerlijke) kalmte.


Precies!


Natuurlijk!
waar mogelijk

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

marianne laenen schreef op zondag 6 april 2008, 20:37:

.

Ik maak me daar niet druk om, iedereen kan iets leren van een ander, zodra die ander enkele goede adviezen geeft. Daarvoor hoef je dus maar 1 stapje verder te zijn in dat advies. Hoe goed willen we onze trainers hebben, als zelfs Anky en haar trainers niet goed genoeg zijn? Ik denk dat iedereen de leraar heeft die hij nodig heeft op dat moment, ben je "uitgeleerd" dan zoek en vind je immers vanzelf de volgende stap.

Overigens trainers houden zich alleen maar met zichzelf bezig: "hoe verbeter ik mezelf in wat ik nu aan het doen ben". Dát is naar mijn mening wat er werkelijk gebeurd en is tevens de gelijkwaardigheid tussen leerling en leraar. Die insteek is ook de enigste manier om met plezier en enthousiasme beter te worden in je vak.

Groetjes, Michiel
Die helder schrijven als passie heeft

Koen Theys schreef op woensdag 9 april 2008, 0:40:


Vanaf dag 1 merkte ik dat je Eddy moeilijk kon pruimen.
Bijna elke reactie op hem kon ik dat merken.
Daarom en alleen daarom zou je naar binnen kunnen gaan
en met wat zelfonderzoek iets leren over jezelf.
En voorlopig je kritiek op hem wat opschorten en overlaten aan anderen.
De haantjes strijd is een juiste typering.
Of allergisch voor een karakter als eddy allemaal mogelijk.
Reeel is het niet.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 11 april 2008, 14:44:


Eddy begin er niet aan ...
Als je gaat zoeken naar kwaliteit dan is het einde zoek, want goed genoeg is het nooit. Zelfs een tikkeltje beter willen publiceren is zorgen op zorgen stapelen. Begin er gewoon niet aan ... op deze manier.

Maar doe het zoals je ook schrijft hier. Lekker spontaan en recht voor zijn raap. Gewoon filmen met die hap en laat anderen maar lullen. Beeldtaal is binnenkort net zo gewoon als schrijftaal. Leuk dat ik nu gezien heb hoe Nathalie met haar paarden is. Eva ook en straks Gudrun. Als ik een man met camera zou kunnen regelen zien jullie dit weekeind nog hoe ik met Jur ben. Over een jaartje is dit heel gewoon hoor.

Groetjes, Michiel

Piet schreef op zaterdag 12 april 2008, 6:40:


Bijv. Jur staat met z'n hoofd laag te genieten van de furminator.
Die ontharingsborstel vraagt om heel precies de groei richting van de haren aan te houden. Om er als een kam door heen te glijden. De grote patronen hield ik altijd al aan. Ik ontdek nu pas de fijnere uitwaaieringen, overgangen en stroomrichtingen in zijn vacht waar andere borstels gewoon overheen raggen. En Jur vindt dit nog prettiger en die preciezie werkt door in de rit daarna.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets in 't zadel, het weer is er goed genoeg voor.

Herman schreef op zaterdag 12 april 2008, 9:21:


Ieder op zijn eigen wijze is altijd het best, Dan krijg je de rijkdom van diversiteit, en iederéén wil écht wat laten zien. Kwaliteit heeft vele aspecten en is niet voorbehouden aan goed camerawerk en montage. Een pure opname van iemand die, ter verduidelijking van zijn training, wat heuvels op galoppeert en af gaat in stap heeft zijn eigen kwaliteit en invloed.


Heb ik ook, al let ik minder op correcte vorm en meer op heldere inhoud.
Zo zal het filmen ook wel gaan.


Elkaar misverstaan is van alle tijden.
Ik begrijp je punt mooi dat jij duidelijk bent en mooi dat anderen anders zijn, ha ha dat is die rijkdom hé. Net een woud dat er niet uit ziet als een stadspark.


Verwachten mag, hoe hoger de verwachting hoe minder films. Ik zie liever van alles wat, bovendien valt die ontwikkeling toch niet tegen te houden, gelukkig.

Groetjes, Michiel

Ilona Kooistra schreef op maandag 7 april 2008, 13:22:


Ik denk dat je hier te maken hebt met telkens een andere drukverdeling.

Op gras en zand wordt de hele voet gevuld en de druk verspreid zich
evenredig. Met een voet die niet afgerond is, pakt de hoefwand de grootste druk. Tenminste op een vlakke harde weg. De druk kan zich dan niet in de holte verspreiden, wel een beetje via de straal. Krijgt dat zelfde paard een fikse afronding dan wordt het raakvlak met de grond smaller, behalve dat de hoefwand dan sneller slijt, verplaatst de druk zich meer naar de zool toe. En kan die zool dat (nog) niet hebben dan heb je dus een probleem.

Groetjes, Michiel

Ilona Kooistra schreef op woensdag 9 april 2008, 20:03:


Daar heb ik dan twijfels bij.
Als door de mustangrol de zool pijnlijke druk te verduren krijgt,
dan is pijn een goede bescherming tegen overbelasting.
Een hoefschoen of niet meer rijden totdat de hoefwand weer genoeg aangegroeid is is dan goed om die periode te overbruggen. Daarna de zool weer zo belasten dat er niet weer pijn ontstaat, 24 uur weide gang is zo'n mooie gelijkmatige drukverdeling, ook voor de zool.

Bij mijn mensenvoeten is dit ook duidelijk te zien en te voelen. De holte onder de voet kan "niets" hebben. Ik loop dan ook te weinig door mul zand en gras. Beach volleyballers zullen daar minder last van hebben. Loop ik eens sneller dan normaal, dan wordt er een klein stukje zool gevoeliger, precies dat stukje tussen de tenen die door de grotere afwikkeling de grond raakt.

Die gevoeligheid is nodig om de huid te stimuleren sterker te worden. Echter overbelasting zou dom zijn en overgevoeligheid veroorzaken voor langere tijd.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 13 april 2008, 0:29:


Ja mooi hoor.
Gisteren heb ik ook mijn ideale ras ontdekt.
www.berberpaarden.nl

Ook daar zijn kruisingen van met de arabier,
een aantal fokkers hebben beide soorten,
de zuivere berber zou echt iets voor mij zijn.
Gelukkig lijkt Jur in veel opzichten op zo'n paardje.

Michiel