Eva Saegerman schreef op maandag 24 maart 2008, 18:30:


Hierachter, op de Vraeghoeve, paardjes altijd buiten met inloopstal. In de winter hooi + schep spelt + schep onderhoud + 1 biet. Er is een piste, zadelkamer, wasplaats... + een prachtig afwisselend gebied om te rijden.
In de zomer betaal je 130,00, in de winter 160,00

Alle paarden zien er ruig maar gezond en gelukkig uit.

Hij heeft nog NOOIT een ziek paard gehad, kweekt zelf arabieren. Al het eten wordt daar gewoon op de grond gekapt, bieten hangen vol zand. Hij heeft nog NOOIT een paard met koliek gehad....

Marianne

Vier weken geleden is Apache gestorven. Ik kan het nog altijd niet geloven...
Maar het is blijkbaar zo.

De merries waren de eerste tijd heel erg stil, alsof ze alles aan het aftasten waren.
Toen Apache uit de paddock was weggehaald, heeft Indy, zijn beste vriendin, een keer of vier naar hem geroepen en toen was het gedaan.

De paarden wisten heel goed wat er gebeurd was. Indy was haar "levend schild" tegenover Couscous kwijt, Sela haar nanny en Couscous haar bully.

Nu merken we eigenlijk dat de merries veel beter overeen komen en er onderling geen ruzie meer is. De rangorde is duidelijk: 1 Couscous, 2 Indy en 3 Sela.
Vroeger was die rangorde er ook maar Apache stond dan onder Indy en boven Couscous en Sela, om het een beetje ingewikkeld te maken.

Couscous mocht van hem niet te dichtbij komen, niet bij hem en niet bij de twee andere.
Natuurlijk ook niet zo tof voor haar.

Er was heel veel voedernijd. Dat is nu weg want ieder weet zijn plaats.

Wat nu heel gek is, is dat Indy roept naar een paard waar wij alleen mee op stap zijn. Dat heeft zij vroeger NOOIT gedaan. Vroeger was het Apache die riep. Er wordt nu ook op Sela geroepen, daar riep zelfs Apache vroeger niet naar, naar dat aanhangsel.

Elke dag hebben Sela en Couscous knopen in hun manen van het groomen, dat was vroeger nooit.

Wij dachten dat Couscous het nu helemaal bont zou beginnen maken maar dat is niet zo, binnen de groep is ze rustiger geworden en ze kan gerust schouder aan schouder met Indy of Sela staan eten.

Indy is nu ook terug heel alert, pinnig en vrolijk geworden. Het doet écht deugd om dat te zien.

Bij Sela is het iets moeilijker geworden om haar als handpaard mee te nemen. Apache moest maar met een half oog naar haar kijken en ze kalmeerde, maar nu... Indy en Couscous worden allebei tureluut van haar onstuimig, vrolijk, vervelend gedrag. 't Is nu wel oppassen geblazen. Wanneer ze binnenkort weer continu op de wei staan is dat ook weer voorbij.

Is dat nu algemeen dat een groep merries rustiger is dan wanneer er een ruin bijstaat?

Marianne

Eva Saegerman schreef op maandag 24 maart 2008, 21:10:


Een poembak is een gootsteen (pompbak)!

Marianne

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 25 maart 2008, 13:25:


Ik ga het toch niet uitproberen! Ik denk dat de populatie dan niet zo stabiel blijft!

Wij zijn daarstraks de tinkers gaan eten geven. De leidmerrie ging boven op de hoop hooi staan en at in haar eentje. De rest stond er respectvol naar te kijken, ook de hengst kwam niet dichterbij. Die waren allemaal goed opgevoed door die merrie...
We hebben dan meerder hopen hooi gegeven en toen gingen ze allemaal rustig eten, géén voernijd, niks.

Marianne

Christel Provaas schreef op dinsdag 25 maart 2008, 17:43:


Het paard komt eigenlijk "over" de vloer bij die gewone hoefsmid. Zeiken betekent letterlijk pissen maar betekent figuurlijk "aanmodderen"!

Marianne

Spirithorses schreef op dinsdag 25 maart 2008, 17:51:


Ik denk dat jij die Indy wel ziet zitten hé!

Marianne

Spirithorses schreef op dinsdag 25 maart 2008, 18:05:


Die "vibraties" had ik vorige keer al ontvangen!
Moet er nog even aan toevoegen dat ik toch wel spijt heb van gisteren....
Maar ja, we houden het nog tegoed hé!

Marianne

Nils, hoe zit dat nu weer in elkaar?
Nu met Couscous... misschien moet ik me er een beetje in verdiepen. De ene dag is zij een lammetje en de volgende, een soort krokodil!

Ik moest maar eens beginnen met een kalender.

Marianne

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 25 maart 2008, 16:58:


Wanneer ik naar ons Sela'tje kijk, die in mei 3 jaar wordt en in de Verenigde Staten al zou zijn ingereden....? Zo'n onnozel kieken...? Dat is écht nog een kleutertje en ze ziet er ook nog niet uit. Kruis 6 cm hoger dan haar schoft. Ik snap écht niet dat daar een normaal mens zou gaan opzitten.

Ik moet er wel bijvertellen dat Eva er al eens zonder zadel is gaan opzitten en Sela keek met een half oog naar achter en 't was OK. "Don't worry, be happy!" Als wij maar met haar bezig zijn vindt Sela alles plezant.

Marianne

Christel Provaas schreef op dinsdag 25 maart 2008, 20:16:


Of stenigen nauurlijk...

Marianne

marianne laenen schreef op dinsdag 25 maart 2008, 20:52:


Of beter "naTuurlijk" Maar dan, beste Cedric, laten wij een standbeeld voor je maken


Marianne

Corinne oet Belsj schreef op dinsdag 25 maart 2008, 20:52:


Dat het stukken goedkoper is, is het enige dat klopt Corinne!

Het produkt van het Kruidvat heft ooit eens naast glucosamine gelegen.

Marianne

Ik zoek het artikel over paardenwelzijn van Machteld Van Dierendonk.

Wij proberen iemand te overtuigen dat haar paard niet gelukkig is, alléén in een paddock.
Het paard heeft eigenlijk continu vage klachten en is in zichzelf teruggetrokken, durft niet alleen in zijn schuilstal. Volgens de eigenaar is het paard zo "gedomesticeerd" dat het er geen last van heeft. Ze weet wel hoe wij erover denken maar dat heeft niet veel effect. Als ik haar dat artikel zou kunnen sturen...? Wie weet?

Marianne

Herman schreef op woensdag 26 maart 2008, 12:39:


Bedankt Herman!

Marianne