Eva Saegerman schreef op woensdag 19 maart 2008, 14:47:


ken dat gevoel, als je snachts wakker wordt en je hoort het kletteren is het eerste waar je aan denkt, de wei en de blubber. Het is echt niet leuk hé! Heb het geluk dat ze op een hoog gelegen weilandje, eigenlijk een bouwgrond, het gras mogen gaan afeten en al is het gras na twee weken al bijna op ik laat ze zolang mogelijk daar staan. Zo zalig die droge beentjes en zolang het niet de hele dag plenst kan ik ermee leven dat ze hier geen schuilstal hebben. Je bent dus niet alleen met je zorgen over blubber, misschien is dat een beetje steun en hopen op een droge zomer
grtjes Myr

charlot van r schreef op woensdag 19 maart 2008, 18:53:


Ja het is echt een zorg hoor! Wij hebben onze paarden heel toevallig kunnen verzetten naar een hooggelegen wei (bouwgrond) en nu hebben ze wel droge voeten maar geen schuilstal meer. Maar volgens paardnatuurlijk kunnen ze daar toch tegen hé! Wat ik ook erg vind met die modder is dat ze op de duur gewoon in de stront staan op de plaats waar ze het meeste staan want uitmesten gaat niet meer. Ik ga ze zolang mogelijk op dat hoge stuk laten staan.
hou er de moed in !
Myr

Spirithorses schreef op vrijdag 21 maart 2008, 11:44:


die van ons staan nu op een hoger gelegen stuk zonder schuilstal, maar ik dacht gelezen te hebben bij huisvesting dat paarden ze meestal alleen gebruiken als ze er gevoerd worden maar nu lees ik hier dat ze overal wel de schuilstallen opzoeken. Ik kan ze terug naar huis halen maar dan staan ze terug in modder!!!! Wat nu????
grtjes myr